Çeviri: Godctia Düzenleme: LordVioleGrace

Yine de Guan Ziyao'nun iyi niyetli olduğunu biliyordu, bu yüzden Yan Ruyi ellerini sıvızlayıp ona teşekkür etti, "Teşekkürler, Ziyao, Küçük Hazine şu anlık iyi gidiyor. Gerekirse, tabii ki seni ararım!"

Küçük Hazine'nin durumu dengelenmeden önce Guan Ziyao olsa bile, Küçük Hazine'nin kimseyle kolayca iletişim kurmasına izin vermezdi. 

Guan Ziyao hala umutluydu ve “Küçük Hazine okula gidiyor mu?” diye sordu.

"Evet gidiyor."

"Hangi okul?" Guan Ziyao tekrar sordu.

"Glorious Anaokulu'na."

"Bildiğim kadarıyla iyi bir okul ama sadece normal bir anaokulu... Küçük Hazine'nin özel durumundan dolayı ile özel bir okula gitmeli! Otizmli çocuklara özel tasarlanmış bir okul biliyorum. Ben şahsen bir proje için oraya gittim. Gerçekten iyi tasarlanmış ve çocukların çoğu oraya gittikten sonra olumlu değişmeler yaşamış. Müdürü biliyorum. Küçük Hazine'nin oraya geçmesini ister misiniz?" diye yokladı Guan Ziyao.

Her ne kadar Yan Ruyi Küçük Hazine'nin otistik olduğunu düşünmese de daha iyi olmasına yardımcı olabilecek bir şey varsa denemeye istekliydi.

Guan Ziyaos'un ikna edici ses tonundan biraz etkilenmişti ancak yine de "Bir karar vermeden önce Tingxiao ile konuşmalıyım." diye tereddüt etti.

Guan Ziyao hızla açıklığa kavuşturdu: "Tabii ki bu acil bir konu değil,  ne zaman bana ihtiyacın olursa benimle iletişime geç! Bu konuda daha sonra Tingxiao ile konuşup ne düşündüğünü öğrenirim!"

"Tamam ... teşekkür ederim, Ziyao!" Yan Ruyi rahatlamıştı.

Guan Ziyao sadece Küçük Hazine'nin varlığına aldırış etmemekle kalmıyor aynı zamanda Yan Ruyi’yi son derece memnun etme konusunda çok endişeliydi.

Öylesine sohbet ederlerken, bir hizmetçi hızlıca onlara doğru koştu. Yan Ruyis'in kulağına fısıldadı, “Madam, Küçük Usta ... Küçük Usta kayboldu!” dedi.

“Ne? Ne dedin?” Yan Ruyis ifadesi sertleşti. 

Guan Ziyao ona baktı. "Ne oldu?"

Bir süre sonra Yan Ruyi, Guan Ziyao, Lu Chongshan, Lu Tingxiao ve Lu Jingli Küçük Hazine'nin olduğu odadaydı. 

Lu Chongshan sinirlendi. “Neden aniden kayboluyor? Ne yapıyordun?”

Hizmetçi, Yan Ruyi'ye, daha sonra Guan Ziyao'ya baktı, ifadesi tedirgindi. Lu Chongshans'ın öfkesinden kaçınmak için dürüst bir şekilde cevapladı: "Aslında, Küçük Usta bir süre önce ortaya çıktı ama Bayan Guan ile Madam Lu'nun konuşmasına kulak misafiri olduktan sonra aniden kaçtı. O anda çok fazla insan vardı onu yakalayamadım, sonra onu hiçbir yerde bulamadım."

Hizmetçi hıçkırarak ağlıyordu. Küçük Üstat ailenin çekirdeğiydi! Ona bir şey olursa hapı yutardı!

“İkiniz de ne hakkında konuşuyordunuz?” Lu Chongshan, Yan Ruyi ve Guan Ziyao'ya ters bir şekilde baktı.

Yan Ruyi'nin yüzü soldu. "Bu yüzden olabilir mi?"

Guan Ziyaos'un da ifadesi değişti. 

"Bir şey söyleyin!" Lu Chongshan, Yan Ruyi'ye gergince baktı.

Lu Chongshan, Yan Ruyi'ye sorarken Guan Ziyaos'un sesi Lu Tingxiao'nun telefonundan duyuldu.

"Teyze, Küçük Hazine'nin durumu ... biraz fark ettim ... özel ihtiyaçları olan çocuğa ... Zhichen beş yaşındayken ... otizmli çocuklar için tasarlanmış bir okul biliyorum."

Onlar konuşurken, Lu Tingxiao, kamera sisteminde sakin bir şekilde erişmiş ve kayıtlardan kontrol etmişti.