Çeviri: Godctia Düzenleme: LordVioleGrace

"Ne yapıyorsun burada?"Ning Yaohua'nın yüzü  Ning Xi'yi görünce sertleşti. Açıkçası, o kritik anda bir şeyleri mahvetmesinden korkuyordu.

“Kardeşim, buradasın! Çabuk git büyükbabamızı gör! Genelde gelmiyorsun, büyükbaban seni özlüyor. Kesinlikle şu an en çok görmek istediği kişi sensin!” Ning Xueluo bunu söyler söylemez ağladı.

Bunları söylenme şekli...

Açıkçası, Ning Xi'nin genellikle ortalıkta olmadığını ve sadece biri ölmek üzereyken geldiğini ima etmeye çalışıyordu.

“Görülecek ne var? Neden böyle bir zamanda örnek evlat gibi davranmak için buradasın?” Zhuang Lingyu, düşmanca bir tonda konuştu.

Ning Xi'nin kalbi ihtiyara odaklandı ve böyle insanlarla uğraşmak için vakti yoktu. Yoğun bakım odasının camından hasta yatağında yatan yaşlı adamı sessizce izledi.

Wu Ana'nın haklı olduğunu biliyordu. Büyükbabayı en çok endişelendiren kişi oydu...

Ning Tianxin yanına geldi, onu teselli etmek için omuzlarına vurdu, suçlu gözüküyordu.

"Büyükbaba nasıl?" diye sordu Ning Xi.

Ning Tianxin kederli bir şekilde cevap verdi: "Durumu aynı ancak doktor dedi ki ... büyükbabanın sağlığı pek iyi gözükmüyor .. korkuyor ... bu kışı geçiremez...''

“Xiao Xi, çok üzülme. İnsan bu yaşa geldiğinde, bir gün bu gerçekleşecek...” Su Yan onu teselli etti ve peçete verdi.

Ning Xi, Su Yan'ın sözlerinden rahatsız olmuştu.

Büyükbaba henüz ölmemişti ama söyledikleri bu sanki kesin olacakmış gibiydi.

O anda odada aniden Yaşlı Ning  yavaşça gözlerini açtı ve bir şeyler söylemek istiyormuş gibi bir ifadeyle pencerenin dışındaki Ning Xi'ye baktı.

Hemşire solunum cihazını çıkardı ve ihtiyarı duyabilmek için yakınına eğildi, sonra dışarı çıkmak için kapıyı açtı ve "Hasta Bayan Xiao Xi'yi görmek istediğini söylüyor. Hanginiz o?"

Anında herkes Ning Xi'ye baktı.

"Benim!" Ning Xi hızlı bir şekilde cevapladı.

“Benimle gel ama hasta şu anda hala çok güçsüz, çok uzun süre konuşma.” diye hatırlattı hemşire.

"Tamam, biliyorum, teşekkür ederim!"

Ning Xueluo'nun kalbi, Ning Xi'nin içeri girmesini izlerken kıskançlıkla doluydu. Bu yaşlı adamı memnun etmeye çalışmıştı ama onun kalbinde sahip olduğu yerin Ning Xi'nin tek bir saç teliyle bile asla karşılaştırılamayacağından korkuyordu...

Elbette dışarı yansıttığı ifade de üzüntü ve hayal kırıklığı şeklindeydi. Su Yan onun hayal kırıklığına uğramış yüzünü görünce teselli etti. “Xiao Xi, bütün sene boyunca evde değildi. Yaşlı adam onu kesinlikle biraz özlemiştir.”

Ning Yaohua, Ning Xueluo'yu umursamadı.Yaşlıların Ning Xi olarak adlandıkları şey hakkında konuşmakla meşguldü. Ne yazık ki, yoğun bakımdaki ses yalıtımı o kadar iyiydi ki dışarıdan hiçbir şey duyulmuyordu.

Odada, Ning Xi hızla yaşlı adamın elini tuttu, "Büyükbaba ..."

Yaşlı adam duygusallaştığı için ona bakarken titredi. "Buradasın..."

Yaşlı adamın zayıf ve solgun görünüşüne bakarken, Ning Xi'nin kalbi burkuldu, “Büyükbaba, Özür dilerim…” 

"Sersem çocuk, neden özür diliyorsun?" Yaşlı adam saçlarını okşadı ve birkaç kere derin nefes aldı. Vücudunun daha fazla dayanamayacağından korkuyordu, o yüzden hemen dedi ki, "Xiao Xi, şirketi devraldığın günü görebileceğimi her zaman umuyordum. Engelleri aşmana yardımcı olup istikrarlı bir şekilde koltuğunda oturmanı sağlayacaktım ama şimdi ... Korkarım ki fazla zamanım kalmadı...“

''Artık kendi kariyerinin, kendi ait bir hayatın olduğunu biliyorum ... kızgınsın ve geri dönmek istemiyorsun ... unut gitsin ... seni zorlamayacağım ...“

''Hisselerimin yüzde 10'unu sana bıraktım, hayatının geri kalanında sana iyi bir hayat için yeterli ... Sana daha fazla bırakmaya cesaret edemedim ... çünkü ... Bir erkeğin serveti, başkalarının açgözlülüğüne yol açan kendi yıkıntılarıdır... sana kötü şeyleri çeker ... "