Çeviri: Godctia Düzenleme: LordVioleGrace

Uşak Yuan'ın yanında cheongsam giymiş zarif bir kadnı vardı. Lu Jingli konuşmadan önce ağzındaki lokmayı yuttu. "Eh? Anne, neden buraya geldin?"

"Büyükanne!" Jiang Muye ağzı doluyken selam verdi.

Lu Tingxiao "Anne" diye selam verip hizmetçiden onun için bir servis açmasını istedi.

Ning Xi içeri giren kişiyi gördüğünde Küçük Hazine için karides ayıklıyordu, o da ayağa kalktı. "Bayan Lu."

Yan Ruyi Ning Xi'nin de yemek masasında olduğunu görünce bir an durdu. "Sana çorba getirmeye geldim... sen napıyorsun? Özel bir gün mü bugün? Neden bu kadar çok yemek yaptınız? Muye bile burada!"

"Oh, bir şey yok, yengeme küçük bir iyilik yaptım, o da teşekkür olarak bana yemek yaptı!"

Lu Jingli'nin Ning Xi'ye "yenge" dediğini duyunca Yan Ruyi doğal olarak bundan hoşnut olmadı ancak Küçük Hazine'nin hatrına bir şey demedi. Şüpheyle Ning Xi'ye bakıp "Yemek pişirmeyi biliyor mu?" dedi.

"Bak tadına!" Lu Jingli yemek çubuğuyla patlıcan alıp Yan Ruyi'ye uzattı.

Yan Ruyi lokmayı ağzına attıktan sonra, kaşlarını çattı ve lokmayı yutup "Seni salak, bu dışarıdan sipariş edilmiş anlamıyor musun?" dedi.

Lu Jingli'nin ağzı keyifle titredi. "Oh, lütfen ama Anne. Bu patlıcanları kendim ektim bahçeye. Küçük Hazine yıkadı, Kardeşim kesti ardından yengem pişirdi! Oh, tabii, Jiang Muye hiçbir halt yapmadı! Yemeğimize salça olmaya geldi buraya!"

Yan Ruyi Küçük Hazine'nin şişko yanaklarıyla sincap gibi yemek yiyişine baktı. Kafasını kaldırmamıştı.

Yaşlı insanlar gençlerin fazla yemek yemesini izlemekten keyif alıyorlardı ve Yan Ruyi bir istisna değildi. Gözlerini küçük tavşandan bir saniye bile ayırmak istemiyordu.

Bu küçük adam yemeden önce pilavını her zaman sayardı. Değiştiğinde bile, daha önce onu bu kadar mutlu görmemişti hiç. Küçük Hazine geri döndüğünde şişmanlamıştı. Bu kız o kadar işe yaramaz görünmüyordu.

En azından, aşçılık yetenekleri iyiydi. Sadece patlıcan yemeği olmasına rağmen, bir yemek ne kadar basitse, aşçının yeteneklerini o derece açığa çıkarırdı. Sadece ufacık bir ısırık almıştı ancak dışarıdakiler kadar lezzetliydi.

"Anne, bize katılmak ister misin?" diye sordu Lu Jingli.

"Ben yedim, siz devam edin!" Yan Ruyi torunun kafasını okşadı ve yemeğine odaklandı. "Küçük Hazine, yavaş ye. Boğulma!"

Küçük Hazine büyükannesinin de yemek istediğini düşünmüştü çünkü yemek yerken onu izlediğini görmüştü. Bu yüzden Teyze Xiao Xi'nin onun için ayıkladığı kocaman karidese baktı ve Yan Ruyi'ye uzatmadan önce oldukça fazla çabaladı.

Ye, büyükanne.

Yan Ruyi bu olaya çok şaşırmıştı. Hızla ağzını açıp lokmayı aldı. "Hey, teşekkür ederim canım torunum, çok lezzetli..."

"Büyükanne elinde ne var?" diye sordu Jiang Muye.

Yan Ruyi'nin ifadesi sertleşti. "Bir şey değil, mutfakta biraz bitkisel domuz çorbası yapılmıştı ben de sizin için getirdim ancak bunu içemeyecek kadar toksunuz o yüzden boşver!"

Yan Ruyi ağzına bir kaç lokma daha vermeden önce Küçük Hazine'ye baktı ardından mutlu bir şekilde evden ayrıldı.

Yaşlı adama Küçük Hazine'nin onu beslediğini söyleyecekti. Kesinlikle bunu kıskanırdı!

Eve giderken, Yan Ruyi'nin dikkat dağılmıştı. Bu gece, Lu Tingxiao,  Jingli, Küçük Hazine ve hatta Jian Muye'nin bir masada oturup mutlu bir şekilde yemek yediklerini görmüştü. Gerçekten harika bir aile ortamıydı. Küçük Hazine tamamen normal mutlu bir çocuk gibi duruyordu.

Bu durum önceden onu ziyaret ederken ki durumundan oldukça farklıydı. O zamanlar soğuk ve sessizdi sanki ölü gibi.

Tüm bunlar o kadın yüzünden değişmiş gibi görünüyordu....

Dürüst olmak gerekirse, eğer yüzünde iz bırakan Küçük Hazine'nin olayı yüzünden değilse ve Küçük Hazine'ye yaklaşma tarzına bakınca, belki de......