Çeviri: Godctia Düzenleme: LordVioleGrace

“Ah, kardeşim! Karına iyi bak! O kadın Qin, Karına bir insan verdi! "

Ning Xi, "O bir kadın!" diye tekmeledi.

“Ah, karına bir kadın verdi!”

Ning Xi şimdi sinirlenmişti. “Bana pazarlama ve satışları yönetmeme yardımcı olacak bir pazarlama kozu verdi! Ve o bir kadın!”

Lu Jingli, küçümseyici bir şekilde “Kadın ya da erkek mi olması senin  fark eder mi?” diye şaşırdı.

Ning Xi ona sert bir bakış attı, daha sonra oturma odasında bazı belgelere göz atmakta olan Lu Tingxiao'ya kaçmadan önce yumuşak kızarmış bir domuz eti aldı. "Ah..."

Lu Tingxiao ona baktı, sonra ağzını açtı. Kızarmış domuz ağzında eridi ve çok lezzetliydi. Nasıl yaptığını bilmiyordu ama hiç yağlı gelmiyordu.

Lu Tingxiao'nun onun yemeklerini denediğinden beri hiç yemeğe düşkünlüğü olmamıştı, Lu Jingli'nin neden lezzetli yemekler yemeyi bu kadar sevdiğini anlamaya başlamıştı.

Ning Xi'nin onu beslemesi bittirdikten sonra, Lu Tingxiao'nun yanında   usulca küfretti, "Büyük Patron, saçma sapan şeylerini dinlemeyin. Erkekler ya da kadınlar arasında kesinlikle hiçbir fark yoktur. Bana göre, sadece iki tür cinsiyet vardır: biri diğerleri, diğeri ise sensin!"

Lu Jingli, kusuyormuş gibi yaptı. “Ughhh! Tatlı sözlerini sakla, kardeşim o kadar da saf değil!”

Lu Tingxiao homurdanarak cevap verdi ve Lu Jingli'nin dili tutuldu.

Lu Tingxiao yavaşça ona, “Bu kişi, sonuçta,  sizi hemen Qin Shengyue'dan transfer ettirdi, bu yüzden ona dikkat etmeniz ve kendiniz için gözlemlemeniz gerekiyor. Pazarlama çocuk oyuncağı değil. Ama eğer Qin Shengyue',n kozuysa o zaman yetenekleri kesinlikle bir problem olmayacak. Bana daha sonra özgeçmişinin bir kopyasını ver, ben de sana göz atmada yardım edeyim.” 

Ning Xi başını salladı, "Tamam, tamam! Teşekkür ederim canım!"

Lu Jingli'nin söyleyecek hiç bir şeyi yoktu. Bu nasıl böyle bitmişti? Hala arzusunu saklamak istiyordu!

“Hey! Küçük Hazine, yapışkan pirincimi ve domuz kaburgalarımı indir!” Küçük Hazine tarafından en sevdiği yemeğin yarısının yendiğini fark edince kısa bir süreliğine dikkatini dağılmıştı. Lu Jingli, kalbine bir bıçak saplanmış gibi hissetti.

Küçük Hazine önce gözlerini kırpıştırarak tereddüt etmeden bir ısırık daha aldı

"Ah, kalbim ağrıyor ..." Lu Jingli, kapıdan aniden bir sarı saçlı bir kafa içeri girdiğinde domuz kaburgalarını ölümüne karşı korumak için hazırlandı.

Jiang Muye, işini yeni bitirmişti ve yiyecek kokusuyla baştan çıkınca eve gitmeye hazırlandı. “Hey! Ne yapıyorsunuz? Dua etmeye mi hazırlanıyorsunuz? Yeni yıl bile değil. Büyük  ziyafet neden?”

Jiang Muye siyah yüz maskesini çıkardı ve direk eliyle tuzlu ve karabiberli bir karides aldı. Bu tür ziyafetlerde, yemek çubukları gereksizdi.

Bir kere tattı ve Ning Xi'nin yaptığını anlamıştı bile.

Jiang Muye'in gözleri anında parladı. "Amca, bu yemeği silip süpürebilir miyim?"

"Hayır!" Lu Jingli sinir krizi geçirmek üzereydi. “Neden benimle yemek için savaşacak başka biri daha var?” Bunların hepsi benim! Hepsi asalet, tatlılık ve güzellik kullanılarak değiş tokuş edildi!”

"Huh? Güzellik?"

"Asıl nokta bu değil. Asıl nokta şu ki ... bu öğüne yapışmak istediğinizden emin misiniz? Zorla beslenen köpek olacaksınız!" Lu Jingli öldürücü kartını kullandı.

Jiang Muye koltuktan ikisine de göz attı, sonra oturdu. "Önemli değil, gözlerim kapalı olarak yiyeceğim!"

Birçok gün geçti ve sonunda biraz sakinleşti. Bazı şeylerden sonsuza dek kaçınılamazdı.

Lu Jingli sessizleşmişti.

Kendilerini yemeğe gömdüklerinden yemek masası bir hortum gibi gözüküyordu.

Ning Xi ilk başta çok fazla yemek pişirdiği için endişeleniyordu ama Jiang Muye ve Lu Jingli'nin hepsini öğüttüğünü gördüğü için artık endişelenmiyordu ...

Yarıladıklarında içeri yeni bir kişi girmişti.