Çeviri: Godctia Düzenleme: LordVioleGrace

Atış poligonundan ayrıldıktan sonra Lu Tingxiao, Ning Xi'yi beyaz karlarla kaplı açık bir alana getirdi.

Mmm... çok uzun bir süre rahatsız edildikten sonra nihayet baş başa kalabileceklerdi.

Çok uzak olmayan bir yerde, cam tavanlı küçük bir ev ve evin arkasında bir çam ağaçlarından oluşan bir orman vardı. Evin yanındaki küçük yolda, kızak çeken sevimli bir Alaska Kurdu vardı.

Ning Xi, arabadan indikten sonra önündeki manzaraya hayran kaldı: “Vay canına, burası çok güzel! Neredeyse bir masal dünyası gibi!”

“Fırsatımız bulunca seni gerçek bir masal dünyasına götüreceğim.”

Gittikleri tatil yeri Finlandiya'daki igloların bir taklidiydi.

Kar yağmaya başlamıştı, bu yüzden Lu Tingxiao, Ning Xi’yi kalın bir battaniye ile sardı, sonra onu küçük eve kadar taşıdı.

Kapıyı açtıktan sonra Lu Tingxiao, onu dikkatlice indirdi. Ev büyük ve taze beyaz kadife bir halıyla kaplıydı. Karşıda yanmakta olan bir şömine vardı ve sıcak hava yayıyordu.

Şöminenin önünde bir masa vardı ve üstünde; fıstık soslu yengeç salatası, muzlu limonlu turtaları, Meksika peynirli krepler, Camembert peyniri, armutlu biftek, Vietnam usulü suşi gibi sıcak ve lezzetli yemekler vardı… Masanın her yeri doluydu.

Ning Xi, eğlenceli bir günün ardından açlıktan ölüyordu. İştahı, inanılmaz lezzetli aroma ile daha da açılmıştı, Lu Tingxiao birdenbire antika kahverengi deriye sarılmış bir buket kırmızı gül çıkardı: "Senin için."

Ning Xi gözlerini kırpıştırdı ve gülleri aldı, gururu okşanmıştı. Koklamak için eğildi ve serin, canlı bir koku ile karşılaştı.

Sanki gül buketi daha yeni toplanmış gibiydi. Yaprakları üzerinde titreyen çiğ damlaları bile vardı, tutku ve yaşam dolu görünüyorlardı.

Ning Xi birden kırmızı güllerin arkasındaki anlamı düşündü.

Mmm... Sanırım kırmızı güller aşktaki tutkuyu temsil ediyor.

Lu Tingxiao sessizce kucağında gül buketi olan kızı izledi, kızın yüzü çiçeklerden çok daha çekiciydi. "Beğendin mi?"

Ning Xi başını salladı ve istemsizce üstündeki cam kubbeye baktı. İçerisi sıcaktı ama dışarıdaki kar fırtınasını da izleyebiliyorlardı. “Sevdim, çok romantik! Neden bugün her şey bu kadar ihtişamlı?”

Biraz şaşkındı!

Lu Tingxiao, "Bugün ilişkimizin beşinci günü." dedi.

Zaman gerçekten akıp gitmişti. Göz açıp kapayıncaya kadar bir haftaya sadece iki gün kalmıştı.

“Ah, ne olmuş beşinci günse? Özel bir anlamı mı var?” Ning Xi, şeytanın düşünce biçimini  gerçekten anlayamıyordu.

İnsanlar genellikle 100. gün, ilk yıl, üçüncü yıl gibi zamanları kutlamaz mıydı? Beşinci gün ne anlama geliyordu?

Lu Tingxiao, "Bana göre, seni tanıdığım her gün özel." dedi.

Ning Xi diyecek bir şey bulamadı. Tamam, kralım! Bu sefer sen kazandın!

Şeytanın hazırladığı tüm yemekler ağız sulandırıcıydı. Ning Xi, şişmiş karnına dokundu. Utanmadan çok yemişti!

Yemek yedikten sonra, Ning Xi, şöminenin karşısında Lu Tingxiao'nun kolları arasına girip tembelce battaniyeye sarıldı. O günün olanları hatırladığında, söylemeden edemedi: “Lu Tingxiao, bu ilişki karşısında birden bir sürü rakibim olduğunu fark ettim! Zhuang Keer daha yeni gitti ve şimdi bir tane daha, Guan Ziyao...”

Lu Tingxiao ona duygusuz bir şekilde baktı ve: "Benim rakiplerimden daha mı fazla?" dedi.

Bu üç kelime, ne kadar da gaddarcaydı!

“Ne!? Saçmalık! Senin nasıl rakibin olabilir?!” Ning Xi, şiddetle reddetti.

“Saymamı ister misin?” En korkunç şey de, sadece erkeklere karşı değil, kadınlara karşı da dikkatli olmak zorunda kalmasıydı.

“Öhö, buna gerek yok ...” Tamam, tamam! Artık bir sürü rakibi olduğu için şikayet etmeye cesaret edemezdi!