Çeviri: Godctia Düzenleme: LordVioleGrace

Düşündükçe daha da üzülüyordu. Bundan çok uzun olmayan bir süre önce, Xiao Xi Xi’nin kardeşine ilgi duyduğundan şüphelenmiş ve onu test etmeye hazırlanmıştı. Kim derdi ki sonunda kızı bulduklarında ve onu test etmeden önce, şok edici korkunç haberler alacağını...

Lu Jingli ciddiyetle kardeşine, "Çünkü beni tehdit etti, yoksa sana soracaktı bu yüzden ben de kısa birkaç bir şey öğretmek zorunda kaldım.”

"Eğer diğer kişinin hayatında çok insan olduysa, ona yemek yapmasını söyledim. Eğer daha yeniyse bu işlerde baştan çıkarma yöntemini önerdim. Yemek yapmaya hazırlanıyor sanırım.”

“Mmm...bekle... ya benim yöntemlerimi kullanır ve baştan çıkarmadan önce yemek yaparsa? Oh...kardeşim, seni yüz üstü bıraktım!"

Lu Jingli hala boş boş konuşurken, Lu Tingxiao kardeşinin sesinin uzaklaştığını hissetti ve etrafındaki her şey silinmeye başladı.

Lu Jingli’nin Ning Xi’nin başka birisine açılmak istediğini duyunca, gezegenlerin altında ezilmiş gibi hissetmişti aynen.

Tüm kana susamışlığı, olumsuz duyguları damarlarında geziyor ve ona zarar vermeme mantığını yıkıyordu. İçinde bu düşünceler çarpışıp duruyordu ve sanki onu parçalara ayıracak gibi hissediyordu...

Kalbi, o kadar acıyordu ki neredeyse patlayacaktı...

...

Ning Xi sarsıldı ve yatağı açtı Lu Tingxiao telefon konuşmasını bitirip odaya girdiğinde.

Garip olduğunu hissetmişti...

Ay tutulması gibi bir hali vardı, tüm ışıklar aniden yok olmuş ve yanında duygularını canlılığını götürmüş gibiydi.

Ning Xi aniden bir şeyler düşündü. İçinden küfür etmeye başladı anında.

Allah kahretsin!!!

Az önceki arama Lu Jingli’den olamazdı değil mi? Lu Tingxiao’ya her şeyi söylemiş miydi acaba?

Daha fazla merak etmeye gerek yoktu..

Kesinlikle yapmıştı...

Yoksa Lu Tingxiao böyle görünmezdi.

İçinden Lu Jingli incitmemek için Lu Tingxiao’ya söylemez diye düşünmüştü. Ancak yapmıştı.

Kahretsin! Aslında biraz daha hazırlanmak istiyordu...arhh!

Ama şimdi şeytanın suratına bakınca...

Belli ki, sessizliğiyle patlamak değil de yok etmek istiyordu!

Daha fazla erteleyemezdi! Planını hızlandırması gerekiyordu!

Ning Xi iç çekti, şakaklarını sıktı ve battaniyenin altına kıvrıldı.

Kısa süre sonra, kafasını dışarı çıkardı ve adama baktı. "Büyük Patron.."

Lu Tingxiao boş gözlerle kıza baktı.

"Buraya gelebilir misin biraz?" diye sordu Ning Xi sanki onu rahatsız etmekten korkarcasına nazik kibar bir sesle.

Lu Tignxiao dikeldi, refleks olarak yatağın başına doğru yürüdü bir robot gibi.

Ning Xi yatağın önündeki adama baktı direk ve "Büyük Patron...uhh...sana peşinen bir şey söyleyeceğim....bekle...bir şeyler yapmam gerekiyor...."

Adam ne olduğunu anlayamadan kız ışıkları kapattı. Aniden yatakta dikeldi dizlerinin üstüne ve kollarını boynuna dolayarak, öpmek için tereddüt etmeden kendine çekti.

Aynı anda, yatakta diz üstü durduğundan bedenini saran battaniye kayıp yere düştü.

Ning Xi elleriyle yoklayarak adamın sert soğuk ellerini çıplak beline doğru çekti.

Adam hala ani öpücüğün etkisi altındaydı, bu yüzden kızın yumuşak ve sıcak tenini hissedince, tamamen şaşkına döndü.

Tam o anda kızın yumuşak ve temiz sesi kulaklarında çınladı. "Lu Tingxiao, seni seviyorum...gerçekten,gerçekten seni seviyorum..."