Çeviri: Godctia Düzenleme: LordVioleGrace

Ning Xi merakla Lu Tingxiaoya baktı. "Patron, nasıl bir eş istersin? Nazik mi? Mantıksız mı? Eğlenceli mi? Tatlı? Aptal?"

Lu Tingxiao kıza baktı. "Hepsini seviyorum."

Ning Xi sırıttı. "Patron, son derece açgözlüsün."

"Çünkü hepsi sensin" Çünkü bu tiplerin vücut bulmuş haliydi, hepsini seviyordu.

Ning Xi sessiz kaldı. Hala biraz güçsüz hissettiğinden, flörtöz hareketlerine kalbi dayanamaz diye korkuyordu.

D.C. de beş yıldızlı bir otelde.

Üç gündür Ning Xiden haber yoktu ve Guo Qisheng son derece meraklanmıştı. "Muye, kimden istedin dün gece? Güvenilir mi?"

Jiang Muye düşüncelere dalmış ve tek kelime etmemişti.

Güvenilmez mi? Eğer güvenilmezse, başka güvenilecek kimse yoktu. 

Jiang Muye Lu Tingxiaoyu aramaya çalışmıştı. Kendisini bu kadar çaresiz ve işe yaramaz hissetmekten nefret ediyordu. Sevdiği kadını koruyamamaktan ve başkasının yardımına ihtiyaç duymaya dayanamıyordu.

Karmaya inanıyordu şimdi; daha önce kızların kalplerini kırmıştı ve şimdi de bedelini ödüyordu.

Daha önce gelişmeler için Cheng Fengi aramıştı ve o zaman problemin düşündüğünden daha büyük olduğunu farketmişti, bu yüzden onu sürekli rahatsız etmek istemiyordu.

Ancak biraz vakit geçtiği için, yeni haberler olabilir miydi?

Bu yüzden telefon etmeye karar verdi. Eğer tanrı ona başka şans verseydi, bu işkence dolu aramayı asla yapmazdı!

"Merhaba, Amca, onu buldun mu?"

"Mm-hmmm."

"Ning Xi nasıl? İyi mi? Onunla konuşabilir miyim?"

Lu Tingxiao kaşlarını çattı, şuan da Ning Xinin rahatsız edilmesini istemiyordu.

Ee, tamam, iyi, basitçe karısının başka bir erkekle konuşmasını istemiyordu! Özellikle bu adam hala karısını özlüyorken. Onu o kadar çok önemsiyordu bu yüzden savunmaya geçmişti.

Ning Xi ateşini ölçerken keskin duyuları Jiang Muyenin sesini farketti ve  birden panikledi. "Ah! Birkaç gündür ortalarda yokum! Ekip meraktan ölmüştür! Canım, bırak onunla konuşayım!"

Birçok farklı açıdan, Ning Xi gerçekten duygusal bir oyuncuydu.

Rol yapması ve profesyonelliğe geçiş hızını kimse bilemezdi!

Lu Tingxiao kafasını salladı ve telefonu ona uzattı.

Ning Xi hızla selam verdi. "Merhaba, Jiang Muye!"

"Ning Xiao Xi! Ne yaptın! Hayatımın en kötü korkusunu yaşattın bana! Neden birden Philadelphiaya gittin?! Ve..."canım" dediğini gördüm...kime dedin?" diye sordu Jiang Muye mermi bombardımanı gibi.

"Hayal görüyor olmalısın!" dedi Ning Xi ve bir yalan uydurdu. "Ee, sen bilirsin, burada pek kural yok. Kaçırıldım ama neyse ki amcan tam zamanında buradaydı. Her şey iyi şimdii!"

"Sen nasılsın? İyi misin? Sakat mısın?" diye sordu Jiang Muye endişeyle.

"Sadece birkaç ufak sakatlık problem değil. Oh, tamam... seninle konuşmam gereken önemli bir şey var!" dedi Ning Xi ciddi biçimde.

Ning Xi etrafa baktı ve Lu Tingxiaonun doktorla konuşmaya gittiğini görünce hızla "Bana bir adama duygularımı nasıl itiraf edebileceğimi öğret!" dedi.