Çeviri: Godctia Düzenleme: LordVioleGrace

Ziyafet salonunda ölüm sessizliği vardı. 

Bununla birlikte "Canım" kelimesi Lu Tingxiao için yeterince sağır ediciydi.

"Bu Bayan Lu mu?" diye sordu birisi sonunda.

Lu Tingxiao ayağa kalktı ve kıza doğru yürüdü, buz gibi gözleri kızın yaralı bacaklarına bakıyordu. "Neden ayakkabı giymiyorsun?"

Ning Xi adamın keskin bakışlarından kaçtı. "Giydim...ama yırtıldı."

Lu Tingxiao sessizce kızı kollarına aldı.

Ning Xi doğal olarak ellerini adamın boynuna doladı ve salondaki insanlara bakıp yumuşak biçimde, "Yanlış bir şey mi yaptım? Canım, neden bir şey demiyorsun?" dedi.

Korkmuştu! Daha yeni uykusundan uyanmıştı ve bunu bilerek yapmamıştı!

Ning Xi duruma çabucak adapte oldu ve Lu Tingxiao ya "Canım" diye seslenirken oldukça rahattı. Sıradan sözlerinin Lu Tingxiao üzerinde ne kadar etkili olduğunu biliyordu.

Lu Tingxiao dikeldi ve etrafındakilere döndü. "Üzgünüm, eşim iyi hissetmiyor. Mazur görün bizi."

Herkes gülümsedi. "Sorun yok CEO Lu! Bizi önemsemeyin!"

"Tabii ki de! Eşiniz kesinlikle daha önemli!"

"Şimdi anladım ki eşlerini seven ve onların üzerine titreyen erkekler en güvenilir olanlar!"

Lu Tingxiao kollarında Ning Xi ile ayrıldıktan sonra herkes heyecanla dedikoduya daldı.

"Lu Tingxiao’nun bir kadın için böyle şeyler yapmasını hiç beklemezdim ama bu kadını gerçekten seviyor gibi! Neyse ki ona bir şey olmadı. Yoksa..."

"Garip, Lu Tingxiao bekar değil miydi? Bu eş nerden geldi? Çok sormak istiyorum bunu!"

"İnsanların gizlice evlenmesi garip bir şey değil. Lu Tingxiao gibi insanlar için daha da doğal"

“Ah, kızım onu en son gördüğünden beri Bay Lu’yu özlüyor. Bu kadar erken evlenmesini beklemiyordum!"

"Büyük ihtimalle kızının hiçbir şansı yoktu!"

Yatak odasında.

"Ah! Bayan Lu! Nereye gittiniz? Çok korktum!" Hemşire kısa süreliğine odadan çıkmıştı ve geri döndüğünde Ning Xi çoktan gitmişti, bu yüzden paniklemişti. 

"Sorun yok, ben hallederim." dedi Lu Tingxiao.

"Oh, tamam!" Hemşire utanarak Lu Tingxiao’ya baktı ve odadan çıktı.

Lu Tingxiao örtüyü kaldırdı ve yavaşça Ning Xi’yi yatağa yatırdı.

Ning Xi, "Patron, size sarılacak kadar zeki miydim?" diye sordu.

Lu Tingxiao gözlerini kıstı kıza bakarak. "Hatalarını örtecek kadar değil."

Ning Xi gözlerini örtüye çevirdi. "Bilerek burnumu soktum."

"Neden iyi değilken ayağa kalktın?" dedi Lu Tingxiao. Bacaklarında yaralarla nasıl koşabilmişti?

"Ugh, bir kabus gördüm"

Lu Tingxiao iç çekti ardından "Bu sefer seni kurtarmak için yalan söylemek ve karım olduğunu söylemek zorunda kaldım. Bu yüzden, biz buradayken öyle davranman gerekecek. Ama uzun sürmez. İyi hissedince geri döneriz." dedi.

"Sorun yok! Oyunculuk benim alanım!" dedi Ning Xi. "İstediğiniz eş gibi davranabilirim!"