Çeviri: Godctia Düzenleme: LordVioleGrace

“Hala birisinin gelip seni kurtarmasını mı bekliyorsun?” Adam alay etti, Ning Xi'ye sanki avıymış gibi bir gülümsemeyle bakıyordu.

Adam Ning Xi'ye yüzünde bir sırıtışla, “Philadelphia'nın tamamı kontrolümüz altında bu yüzden vazgeçsen iyi olur. Şu an umutlanacağın herhangi bir şey daha sonra sadece ümitsizliğini daha da artıracak.” dedi.

Hayatta kalma dileğinin gerçekleşmesi imkansız olduğu için ölümü kabullenmek kolaydı.

Ning Xi onuhedef alan onlarca silahı görünce adamın işaret verdiği anda vücudunun delik deşik olacağını hayal etti.

Adam fareyi yakalayan bir kedi gibi rahat etti. Ning Xi, ellerinde kolay bir avdı, biriyle oynamaktan sıkılmasının ardından yemek yerdi.

“Küçük kız seni hemen öldürmeyeceğimizden emin olabilirsin. Seninle eğlendikten sonra ölümüne işkence edeceğiz. Şu anlık oyunumuz yeni başladı.”

Ning Xi korkusunu dile getirmedi ve olağanüstü derecede sakin davranarak adamı mutsuz etti. Ning Xi'nin affedilmek için ona yalvardığını görmek istiyordu.

Birden, Ning Xi gücünü arttırdı ve adamın kollarından kurtulmaya çalıştı. Onu ittirdi ve topallayarak kaçtı.

Ning Xi uyluğundan vurulmuştu bu yüzden yavaş koşabiliyordu ve yarasından kan sızıyordu.

Bang!

Bir kurşun daha ateşlenere Ning Xi'nin önündeki zeminden dolaşarak kaya ve kumdan oluşan bir toz fırtınası yarattı.

Ning Xi dişlerini sıktı ve ölümden korkmuyormuş gibi güçlendi.

Adam sağ elini kullanarak hala duman yayan silahı tutuyordu, yüzünü ekşiterek, “Kim ateş etmene izin verdi? Ölü bir fare ile oynamanın bir eğlencesi yok. Artı, bugün çok fazla zamanım var!”

"Patron, anlıyorum. Benim hatam." Silahı ateşleyen adam korkuyla başını salladı.

Kadının tökezleyen siluetinin kaçmasını izlerken, adam sabırla “Küçük kız, koş! Bu daha da eğlenceli, ne kadar heyecan verici! Hahahaha!” diye seslendi.

Adamın kulak delici iğrenç kahkahası havada yankılandı.

Bir süre sonra, Ning Xi'nin sağ bacağı uyuşmaya başlamıştı bu yüzden daha da yavaşladı. Omzunun üzerinden bakmak için döndü ve hiçbirini göremedi.

Hava sonunda kararmıştı. Yıldızlar gökyüzünü örtbas ediyorlardı ve ay parlıyordu.

Ning Xi bacağını gömleğinin bir parçasıyla bandajladı ve özenle mermiyi çıkardı ama acısı devam ediyordu. Önceki hali ile karşılaştırıldığında, çok daha katlanılabilir durumdaydı. En azından bacağını bundan sonra hala işlevsel olacaktı.

Ning Xi kendine acı bir şekilde güldü. Philadelphia'dan canlı çıkıp çıkamayacağını bile bilmiyordu ve hala bacağını kullanıp kullanamayacağından endişeleniyordu. Aslında ona ne olacağını biliyordu ama kabul etmek istemiyordu.

Zaten kötü bir şey olacağından emindi ama bu beklediğinden yüz kat daha kötüydü.

Romantik talihsizliği nasıl ölüm tuzağına dönüşmüştü?

Sadece dünyasal arzulardan vazgeçenlerin ölüm korkusu olmazdı ama şimdi korkuyordu. Öleceğinden korkuyordu.