Çeviri: Deantrbl Düzenleme: LordVioleGrace

Lu Jingli sevinç naraları atarak koşmak istiyordu.

Ah! Ben çok kıskancım! Bir oğlum olsaydı ne kadar güzel olurdu. Bu tanrıya ettiği bir duaydı aslında.

Lu Tingxiao bu ansızın gelen davete yanıt vermek için biraz düşündü.

Küçük Hazine her zaman onun kozu olmuş olsa da, ilk defa Küçük Tavşan kendi isteğiyle ona önayak olmuştu.

Bu gece olanlardan dolayı mıydı acaba? Şansın dönmesi tam olarak buydu.

Sonunda Lu Tingxiao kalmaya karar verdi, Lu Jingli bekar evine döndü.

Yatak odasında...

Ning Xi, Küçük Hazine'ye yatağa kadar eşlik etti, uyuması için ona şarkı söyledi. Lu Tingxiao yatağın diğer tarafında oturdu, küçük adam hala babasının kolunu tutuyordu.

Küçük Hazine uykuya daldıktan sonra Ning Xi "Sen Küçük Hazine'yle beraber kal bu gece, ben misafir odasında kalacağım." dedi.

"Hep birlikte de uyuyabiliriz" deyiverdi Lu Tingxiao tereddüt etmeden.

Ning Xi, böyle bir yanıtı duymayı beklemiyordu, garipsedi. Başını kaşıdı ve "Ha? Bu uygun olur mu ki?" dedi.

Lu Tingxiao, "Ben umursamıyorum" diye yanıtladı.

Ning Xi, suskundu. Şeytan.... Yaramazlık yapıyordu.

Büyük Patron Küçük Hazine varken bunun sorun teşkil etmeyeceğini söyledi.

Yatağın büyük olması iyi bir şeydi, Küçük Hazine'ye rağmen, herkesin rahatça uyuyabileceği alan vardı.

Ning Xi, duş aldıktan sonra odaya girdiğinde, Lu Tingxiao yatakta uzanıyordu. Lu Tingxiao'nın saçları duştan sonra ıslak ve dağınıktı, pijamalarını giymişti. Tipik bir baba gibi uysalca oğlunu seyrediyordu. Ning Xi'nin kalbi küt küt atıyordu.

Ayak seslerini duyunca Lu Tingxiao o yöne dönüp "Yatağa girmeden önce sütünü bitir." dedi.

"Ah ..." Bu iki çocuğa bakmakla yükümlü olan bir babanın sesi gibiydi.

Ning Xi sütü bitirdikten sonra, Küçük Hazine'nin öbür yanına uzandı.

Lu Tingxiao ışığı söndürdü, loş gece lambasını yaktı. Yanında uyuyan oğlunun alnından öptü.

Ning Xi onu izlerken Lu Tingxiao başını kaldırdı ve ona baktı "İyi geceler öpücüğü ister misin?" dedi.

Ning Xi'nin göz bebekleri büyüdü, hızlıca başını iki yana salladı. Lu Tingxiao'nun Küçük Hazine'ye gösterdiği şefkati seyretmek çok hoştu, ama daha fazla seyretmemeliydi. Böyle uygunsuz bir güdüyü güçlendirmemeliydi.

Lu Tingxiao alaycı bir bakış attı, sonra Küçük Hazine'nin üzerinden uzanarak Ning Xi'nin şaşkınlığı devam ederken onu dudağından öptü.

Ning Xi şok oldu.

"Lanet olsun! Şeytan, ne yapıyorsun? Küçük Hazine'ye uyurken eşlik edeceğimizi söylememiş miydik?"

Lu Tingxiao gözlerini kısarak ona "Bugün sana ettiğim yardımın ödülü." dedi.

Ning Xi'nin ona verecek bir cevabı yoktu, hiçbir şey söylemedi.

Sonraki sabah...

Ning Xi hayretle uyandı, daha önceki uykularına hiç benzemeyen bir uykudan uyanmıştı. Gece boyunca hiçbir rüya görmemişti, tüm vücudu ılıktı, hiç uyanmak istemiyordu.

Ama uyanmalıydı, Küçük Tavşan için kahvaltı hazırlamalıydı.

Ning Xi nihayet gözlerini açtı.

Gözlerini açtığı an gördüğü şey çıplak bir göğüstü.

Ne?!

Lanet olsun! Ne oluyordu? Neden ... nasıl bu kadar düşüncesizce uyuyabilirdi?

Lu Tingxiao'nun tarafına nasıl geçtiğini bilmiyordu. Sarmaş dolaş uyuyorlardı, Lu Tingxiao'nun şeftali rengi vücudu apaçık ortadaydı. Elleri onun göğsünün üzerindeydi.

Ning Xi hızlıca sıyrıldı ondan, kendi tarafına dönmek için hamle yapıyordu ki, kazara Lu Tingxiao'ya  dokundu, dokunmaması gereken bir yere....