Çeviri: Deantrbl Düzenleme: LordVioleGrace

Adam homurdandı, sonra yavaşça gözlerini açtı. Gözleri parladı ve panik havasına girdi, sersemlemişti.

Ning Xi yutkundu ve çabucak durumu nasıl açıklayabileceğini düşündü.

Lanet olsun! Nasıl açıklayabilirdi? Böyle bir durumda ne diyebilir ki ?!

Yatakta birini başka biriyle aldatırken yakalanmak bile daha kolay açıklanırdı.

Ning Xi'nin aklı çıkmak üzereydi. Bir süre sonra Lu Tingxiao, onun yanına yuvarlanmadan önce etkileyici şekilde bir bakış fırlattı.

Ning Xi neler olduğunu anlamaya çalışırken, yatağa doğru itilmesiyle dünyası alt üst oldu. Üzerindeki gölge, usulca yaklaşmakta olan Lu Tingxiaoyla beraber küçülüyordu, sonrasında gelen öpücük o kadar yoğun ve ateşliydi ki...

Ning Xi, Lu Tingxiao'nun yaptığı ani hareketler yüzünden afallamıştı. Ciğerlerindeki hava tükeniyor gibiydi, bilinci karardı.

Hissettiği duygular ve bedeninin hareketlere tepkisi, o kadar karşı konulamazdı ki. Kalbindeki bastırdığı duyguları dudakları aracılığıyla aktarıyordu. Dünyanın sonunun gelmesi gibi bir hissiyat vardı içinde, buna rağmen karşılık vermek istiyordu tüm benliğiyle, tüm bedeniyle...

Daha da fenası, alt gövdesinden hissettiklerine tepki vermek istiyordu, aralarındaki sertleşmeyi hissedebiliyordu.

Kahretsin, Ning Xi! Kendine gel, kendine gel! Yan tarafta Küçük Hazine uyuyordu.

Çaresizce kendini toparlamaya çalışıyordu. Öbür yandan Lu Tingxiao devam etmek istiyordu. Dudaklarıyla onu yiyip bitirmek istiyordu.

Ning Xi'nin, dudaklarını ısırıp onu kendine getirmekten başka çaresi yoktu. Dudaklarını kuvvetle ısırdıktan sonra ağzını dolduran keskin kanın tadını farketti.

Lu Tingxiao kaşlarını çattı ve durakladı.

Ning Xi, onu uzaklaştırmak için onu itti ve soluk soluğa "Hey, Lu Tingxiao! Sen uyurgezer misin?" dedi.

Uhh, eğer gerçekten öyle olsaydı, bu soruya cevap alamayacaktı.

Bu soru karşısında şaşıran adam gözlerini ona dikerek boğuk bir sesle "Hayır" dedi.

Ning Xi kalbi küt küt atarken, gözlerini ovuşturdu. Hayır?

Lu Tingxiao uzun parmaklarının saçlarının arasında gezdiriyordu, gözlerinden hissettiği şehvet okunabiliyordu. "Üzgünüm, az önce bilinçli değildim. Rüyada olduğumu zannediyordum."

Ning Xi, bir şey söylemedi. 

Ona ne söyleyebilirdi ki?

Rüyasında bile olsa, Şeytan onu baştan çıkarıp onunla sevişmek ister miydi?

Daha önce tanıdığı Lu Tingxiao'dan çok farklıydı. Öpüşürken baskı uyguluyordu.

Bu baskı sonucu endişelenmişti Ning Xi.

"Sen... Daha demin ne yapıyordun?" Lu Tingxiao, onun bir cevap vermesini beklemeden tekrar sordu. Bu soruyla kendini suçlu konumundan kurban konumuna almıştı. 

Soruyu duyunca, Ning Xi suçluluk hissetti, "Pekala, sana bilmiyorum dersem buna inanır mısın?"

Lu Tingxiao, derin anlam taşıyan gözlerle ona baktı, inançsızca.

Ning Xi son derece samimi görünüyordu. "Büyük Patron, Yemin ederim, gerçekten bilmiyorum, uyandığım zaman sarmaş dolaş yatıyorduk. Ben uyurken çok hareket etmem. Her neyse.. bu yanlışlıkla oldu."