Çeviri: Deantrbl Düzenleme: LordVioleGrace

Resepsiyonistin yanından geçtikleri zaman, Ning Xi, “Ne kadar sinir bozucu…” diye mırıldandığında sert görünüyordu.

Lu Jingli "Ne oldu?" diye sordu.

Ning Xi, "Burada daha önce resepsiyonist olan süper sevimli bir kız vardı. Ona burada ki ilk gününde bir kutu ruj bile verdim, gerçekten iyi şartlarımız vardı! O her zaman benimle bazı dedikodu paylaşırdı o zamanlar ama sonra aniden başka bir yere taşındı ve şimdiki resepsiyonist bir amca! Ugh, çok kızgınım, bana sevimli kızımı geri verin! "

“Ugh…” Lu Jingli’nin ilk tepkisi sakin ve masum görünümlü kardeşini görmek için geri dönmekti.

Başka kim böyle bir şey yapar?

Kardeşinin romantik rakipleri her yerdeydi!

Her gün onlarla ilgilenmek bile onun için yeterince meşgul ediciydi…

Onlar yukarı çıkıp asansörden çıktıktan sonra, Ning Xi evine doğru yürüdü ve aniden geriye doğru adım attı.

"Xiao Xi Xi, ne oldu? Yanlış bir şey mi var?" Lu Jingli'nin kafası karışmıştı.

Lu Tingxiao Ning Xi'nin kapısının önünde duran birini gördü ve kaşlarını çattı.

Ning Xi iç çekti, "Su Yan."

"Ne? Su Yan mı? İlk aşkın olan mı? Ne olmuş ona?"

"O benim kapımın önünde!"

Lu Jingli gözlerini genişçe açtı, "Ne ?! Ne yapmaya çalışıyor, gece yarısı kapında seni beklemekle? Xiao Xi Xi, onu senin için döveceğim!"

Ning Xi gözlerini Lu Jingli'ye yuvarladı, sonra Lu Tingxiao'ya kaydırdı. "Şimdilik Küçük Hazine'yi tutmama yardım et, ben her ne olursa olsun gidip hallederim. Hızlı olacağım."

Lu Tingxiao başını salladı. "Mmm."

Lu Jingli, karısının önündeki sakin davranışlarından etkilenerek kardeşinin nazik ifadesine baktı. Bir fırtına geçiyordu muhtemelen aklından …

Su Yan, derin düşüncelere dalmış ve Ning Xi'nin kapısına yaslanmış bir şekilde sigara içiyordu.

Onun önünde bekleyen Ning Xi'yi anca o an  fark etti, “Xiao Xi, geri döndün!” dedi.

Ning Xi başıyla onayladı. "Ziyafet sona erdi mi?"

"Mmm, buraya Xueluo'yu yolladım, o yüzden buraya gelip sana bir ziyarette bulunmaya karar verdim. Uzun zaman önce evde olacağını düşündüm. Bir şey mi oldu?" Su Yan endişeliydi, Lu Jingli'nin onu aldığını bilmiyordu.

"Hayır, trafik vardı. Ne var ne yok?" Ning Xi, gönülsüzce cevap verdi.

Lu Jingli, bir salyangozun hızıyla araba sürerek evine kadar tüm yol boyunca onunla konuşmuştu…

"Orada çok meşguldüm ve seninle düzgün bir şekilde konuşacak zamanım olmadı." Su Yan, sanki başka bir şey söylemek istiyormuş gibi kıza baktı.

"Saat çok geç oldu, neden bana şimdi burada söylemiyorsun?"

Su Yan tereddüt etti. "Size hatırlatmak istediğim bir şey var, Xiao Xi. Şimdi Ning ailesine geri dönmeye karar verirseniz biraz garip olacağından korkuyorum."

"Oh? Nesi garip?" Ning Xi kaşlarını kaldırdı ve bunu sorguladı.

Loş ışık altında, parlak gözleri iyice parladı. Su Yan’ın nefesi yavaşladı ve güzelliği nefesini kesti. Neyi söylemek istediğini neredeyse unutuyordu ve bir süre sonra ancak hayallerinden kurtulmuştu…