Çeviri: Deantrbl Düzenleme: LordVioleGrace

Asansör girişinde endişeli bir şekilde duran Küçük Hazine'yi gördüklerinde, güzel bir kadın çalışan hemen ona doğru yürüdü ve yavaşça sordu: "Küçük Üstat, yukarı mı aşağı mı gitmek istersin? Düğmeye basmanıza yardımcı olacağım!"

Küçük Hazine kaşlarını çattı ve düşündü, Teyze Xiao Xi zaten alt katta, muhtemelen asansörde de bekliyor. Asansöre şimdi binerse, Teyze Xiao Xi'den ayrılabilir.

Mmm, gerçekten endişeli olsa da, onun burada beklemesi daha iyi olurdu!

Böylece, küçük adam bir şey söylemedi ve asansörde sessizce bekledi.

Düşünceleri Teyze Xiao Xi'yle beraberdi ve çalışanı yanında hiç farketmedi, ne dediğini daha az duydu.

Güzel kadın çalışan, Küçük Ustanın onu görmezden geldiğini görünce biraz utandı. O isteksiz olmasına rağmen, Küçük Üstadın öfkesine karşı çıkmaya cesaret edemedi, bu yüzden sadece onu geri çekip daha fazla rahatsız etmeme cesareti gösterebildi.

"O sadece güzel olduğu için onun tüm olduğunu düşünüyor. CEO Lu ona iki kez hiç bakmadı, bu yüzden aslında Küçük Üstat'a gitmeyi düşündü! Küçük Efendi'nin iyi tarafında olmanın daha da zor olduğunu biliyordu. CEO Lu'nun yanında olmaktan daha fazlası. "

“Evet, ondan önce, birçok sosyetenin Küçük Usta'dan, İmparatorluk'un İlk Hanım ünvanı sırasına girmeye çalıştıklarını duydum, ama sonunda, hepsi de Lu ailesinden ret yedi! "

"Mmm, lafı gelmişken, efsanevi geleceğin bayan patronu ve Küçük Usta arasındaki ilişkinin nasıl olduğunu merak ediyorum?"

"Bence sadece erkeklerle iyi olmanız, çocuklarla da iyi olacağınız anlamına gelmiyor!"

“Haklısın, çocuklar üvey annelerin varlığından genellikle çok emin değiller, bence bu, gelecekte herkesin patronu olma ihtimali hala var!”

...

Küçük tavşan, asansör girişinde hareketsiz kaldı, yukarı veya aşağı gitmedi.

Daha önce Mary zaten onun tarafından aşağılanmıştı, bu yüzden hiç kimse küçük tavşana bir şey sormak için yukarı çıkmaya cesaret edemedi. Sadece ona bakabildiler, merakları ikinci kez büyüyordu.

"Küçük Üstad ne yapıyor? O şimdi bir saattir orada duruyordu!"

"Bilmiyorum, bundan hiçbir şey anlayamıyorum!"

"Pfft, genel müdürümüz Lu'nun tahmin edilemez olduğu yaygın bir bilgidir. Kim bilir ki Küçük Üstadın da bu özelliği babasından miras aldı. O da tamamen tahmin edilemez!"

...

Şu anda, asansör durdu ve asansör kapıları açıldı. Küçük tavşanın poker yüzü birden parladı.

Asansörden bir kişi çıktı.

Kimin dışarı çıktığını görünce hemen kasvetli oldu.

"Uhh ... Küçük Usta? Bir şeye ihtiyacın var mı?" Asansörden çıkmış olan erkek çalışan, Küçük Ustanın keskin bakışından korkuyordu. Şimdi bu onurlu küçük tanrıyı sinirlendirecek ne yapmıştı?

Küçük tavşan bir kelime söylemeden durdu. Küçük yüzü gerçekten mutsuz görünüyordu ve soğuk aurası babasının tam bir kopyasıydı.

Erkek işveren endişeli kaldı. Küçük Üstadın bir şey söylemediğini görünce gitmekle gitmemek arasında sıkışmış hissetti ve alnında soğuk bir ter aktı ...

Zaman dakika ve saniye olarak geçti. Küçük Üstad gittikçe kederli gözüktüğü gibi, herkes birbirine endişeyle baktı, Küçük Üstadın kötü ruh halinin onlara kötü şans olarak yansımasından korkuyordu.

Atmosfer gittikçe sinir bozucu bir hal aldığında, asansör durdu ve asansör kapısı tekrar açıldı.

Sarı bir bluzlu uzun saçlı bir kadın ve yüzünde maskeyle yürüdü ...