Çeviri: Deantrbl Düzenleme: LordVioleGrace

İkinci gün, Ning Xi, uçuşa Gong Shangze'yi aldı.

Uçuşta, Gong Shangze pencereden dışarı baktı. "Zannettim ki ... bu hayatta asla tekrar eve dönemeyeceğim ..."

Ning Xi başını onun eline yasladı ve bacağını salladı, "Hurhur, şimdi geri uçuyoruz! Bu adam tasarım taslaklarının çoğunu çalmış olsa bile, bir gün onlar bitecek ve sahip olduğumuz şey kafandaki bir hazine sandığı! "

Gong Shangze yanındaki yüksek ruhlara sahip olan kıza bakarak kolayca ayağa kalktı ve başını salladı. "Mmm!"

Bu olaydan sonra, tüm dünyadan nefret etmişti, hayatın kendisine yaptığı haksızlıktan nefret ediyordu ve hatta kendinden nefret ediyordu. Kalbinde dolaşan bu tür olumsuz duygularla, tasarım yapmaya devam etmeyi bırak, tüm varlığı işe yaramaz hale gelir.

Böyle sıradan bir öğleden sonra, mucizevi bir şekilde onun gibi birisiyle buluşacağını asla düşünmezdi.

Tesadüfen onunla karşılaşması aniden onu rahatlatmıştı.

Çok uzun zamandır uykuda olan beyni aniden tekrar aktif hale gelmişti ...

Gong Shangze hızlıca defterini çıkardı ve hızlı bir şekilde çizmeye başladı, ilhamını kaydetti ...

Ning Xi şok oldu ve "Eh, ilham çoktan geldi he?" dedi.

"Aniden bir tema düşündüm!" Gong Shangze coşkuyla söyledi.

Oğlanın gözlerinin parıltısı daha önceye göre tamamen farklı gözüktüğü için, Ning Xi hayrete düşmüştü, sonra güldü ve “Tema nedir?” diye sordu.

...

Uçakta, Ning Xi ve Gong Shangze, tasarımları ve stüdyoyu tartıştılar. Kabaca, gelecek günleri planladılar.

Uçak Çin'e ulaştığında, zaten vakit geç olmuştu. İmparatorluk son zamanlarda yağmurluydu ve gece sıcaklığı gerçekten düşüktü.

Ning Xi havaalanından dışarı çıktığı anda, onu karşılayan donma soğuk rüzgarı hapşırdı.

Bunu farkeden Gong Shangze ceketini çıkardı ve Ning Xi'nin omuzlarına koydu. "Patron, hastalanmamaya dikkat et!"

"Teşekkür ederim!" Ning Xi minnetle dedi.

"Patron, araba almalı mıyız? Bu saatte burada bir taksi beklememeliyiz."

"Buna gerek yok, birisi bizi almak için geliyor. Bekle, arıyorum!" Ning Xi telefonunu çantasından çıkarırken söyledi.

Büyük Patronun gelip gelmediğinden emin değildi ...

Çok uzakta değil, siyah bir Maybach arabası yavaş yavaş ilerliyordu.

Direksiyon başında olan Cheng Feng, ellerinin durmaksızın sallandığını hissetti. Şaka mıydı bu?

Başlangıçta havalimanındaki bayan patronu karşılayıp ona eşlik etmekten mutluydu, ama neden bayan patronun yanında tuhaf bir adam vardı?

Yaptığı ölümcül bir hareket değil miydi?

Dikkatli bir şekilde dikiz aynasından arka koltuğa baktı ve hızlı bir bakıştan sonra hızla tekrar ön tarafa baktı.

Patronu yüzünde sert bir ifade vardı! Tanrım, korkutucu!

Ancak patronu öfkeli olduğu için suçlayamazsın. Patron, üç gün öncesinde bayan patronun dönüşünü beklemeye başlamış ve bayan patronun ineceği zamana kadar onu hatırlatmıştı. Bayan patronun uçak yemeklerine alışamamasından korkuyordu, böylece akşam yemeği hazırlattı. Sonra, hava çok soğuk olacağından korkuyordu, bu yüzden arabada onun için hazırlanan bir battaniyesi vardı. Çok içten bir şekilde düşünceliydi...

Geçtiğimiz birkaç gün, Patron'dan gelen her çağrı bayan patronun gelişi hakkında kesinlikle bir hatırlatmaydı.

Birbirlerini en son göreli birkaç gün olmuştu ve o bu kadar gergindi, sanki yıllardır birbirlerini görmüyorlar! Bir kız arkadaşı olan Cheng Feng bile iyi bir partner olmadığını düşünmüştü!

Ama şimdi...

Cheng Feng'in gözleri, bayan patronun yanında, bayan patronun omuzlarına koymak için ceketini çıkarırken bir adamı görünce şokla genişledi. Neredeyse kan tükürdü!

İşler çığrından çıkmadan önce, arabaya atlayıp kaçması gerekip gerekmediğini ciddi bir şekilde düşünmeye başladı.