Çeviri: Godctia Düzenleme: LordVioleGrace

Lu Chongshan ve Yan Ruyi, monitör ekranının önünde şaşkına döndüler. Duygularını o anda nasıl anlatacakları konusunda hiçbir fikri yoktu.

Küçük Hazine söz vermişti…

Küçük Hazine aslında okula gitme sözü vermişti… Bu, Küçük Hazine'nin normal çocuk olma yolunda en önemli adımı attığı anlamına geliyordu!

Yan Ruyi çok heyecanlıydı, "Chongshan, bunu gördün mü? Küçük Hazine okula gitmek için söz verdi! Bu harika! İnanılmaz!"

"Evet! Bebeğimiz okula gitme sözü verdi!" Lu Chongshan daha uzun bir nefes aldı, "Onu uzun süre ikna etmeye çalışsak bile, elimizden gelen her türlü metodu kullandığımız halde, sadece fikrini değiştirmek için ona birkaç kelime söylemek zorunda kaldı."

Yan Ruyi da, "Jingli'nin abarttığını düşünürdüm, ama Küçük Hazine'nin gerçekten onu dinlediği anlaşılıyor!"

İlk heyecandan sonra endişe dalgaları akmaya başladı. “Görünüyor ki bu kadın göründüğü kadar basit değil. Onu iyi koruyabiliyor ve onu hafife alıyordum. Yaptığı her şeyin Küçük Hazine'nin iyiliği için ama yüzeyde olduğunu fark ettiniz mi?”

Yan Ruyi onunla birlikte gitti, "Ben de daha önce anlamadım, şimdi neden Jingli ve Küçük Hazine'nin ondan o kadar çok hoşlandığını biliyorum. Hatta Tingxiao bile onun tarafından büyülendi ..."

Lu Chongshan kafasını salladı, "Her neyse, Tingxiao çok genç!"

Aniden, telsizden bir sinir sesi geldi: "Efendi Lu! Büyük Üstat geri döndü!"

Lu Chongshan kaşlarını çattı, "Eğer döndüyse döndü. Ne diye çıldırıyorsun?"

Lu Chongshan, Lu Tingxiao'nun nerede olduğunu görmek için monitör ekranını açmaya çalışırken ekran siyahlaşmaya başladı.

"O küçük piç!" Lu Chongshan öfkeyle bağırdı.

"Onu ondan saklayamayacağımızı biliyordum ..."

...

Arka bahçedeki küçük bahçede, Ning Xi, Küçük Hazine'nin okula gitmek için söz verdiğinden mest olmuştu!

Şu anda onun mutluluğunu paylaşacak kimsenin olmaması çok kötüydü…

Aniden, tanıdık bir gölgeyi gördü…

"Lu Tingxiao!" Ning Xi'nin ilk tepkisi ona koşmaktı ama o heyecanla, neredeyse ona çarpıyordu. Onu sürekli olarak tuttu ve ona “Lu Tingxiao! Küçük Hazine okula gitme sözü verdi!” dedi.

"Mmm." Kızın heyecanlı, parlak kırmızı yüzünü görünce, Lu Tingxiao ona şefkatli bir bakış attı, saçlarını okşadı ve "Çalıştığın için teşekkürler" dedi.

Adamın dokunuşu, onun çok güzel büyüsünü kırdı ve düz bir şekilde ayağa kalkıp  “Gerçekten hiçbir şey yapmadım… Sadece onunla konuştum…” dedi.

Bok! Bu neydi? Neden aniden Lu Tingxiao'ya yuvasına geri dönen bir kuş gibi koşmuştu? Kendisi gibi davranmıyordu!

"Eh, şimdi döndüğüne göre gitmeliyim!" Tekrar kaçmaya hazırlanırken, aniden bir şey hatırladı, çömeldi ve küçük tavşanla konuştu, "Küçük Hazine bebeğim, babanla özel bir şey konuşmama izin verir misin?"

Küçük Hazine Teyze Xiao Xi ve babasına baktı ve sılarından dışarıda kaldığı için biraz mutsuz hissetti, ama sonunda karar verdi ve başını salladı.

Ning Xi, Küçük Hazine'ye elveda sarılmasından sonra, döndü ve ciddi bir tonla konuştu, "CEO Lu, sana söylemem gereken önemli bir şey var!"