Çeviri: Deantrbl Düzenleme: LordVioleGrace

"Bay Lu, ben öyle demek istemedim. Eğer niyetiniz Küçük Hazine ile daha fazla zaman geçirmem ise, bir arkadaş olarak daha sık gelebilirim." Ning Xi dedi.

"Beni red mi ediyorsun?" Lu Chongshan’ın yüzü karardı.

Lu Tingxiao'nun yanında bulunup bulunmadığının farkında olmadan, hatta Peder Lu’nun korkunç baskısı altında bile, “Evet” diyebilecek kadar cesurdu.

"Gülünç oluyorsun!"

Lu Chongshan her zaman herkesin üstündeydi ve herkesin ona itaat etmesine alışkındı, bu da onun küçük bir aktörün onu reddetmesini neden idare edemediğini açıklıyordu . Orada ve sonrasında patladı .

Lu Tingxiao sessiz kaldı ve elini Ning Xi’nin sandalyesine koydu. Hiçbir şey söylemese de, onun koruyucu bir kozu olduğunu varsayıyordu.

Lu Tingxiao ona yaklaşınca, Ning Xi rahatladı.

Konuşma bir çıkmaza girmişti. Pürüzsüz konuşan Lu Jingli artık bekleyemedi ve dedi ki, "Baba, mantığın nerede? Xiao Xi kardeşe "Evet" demek zorunda kaldı ve bütün Lu ailesine sahipti, ama eğer yengem olmak istemiyorsa, sence parayı önemser mi? "

Masaya sertçe vuran Lu Chongshan çileden çıkmıştı, "Seni piç kurusu, beni aile cezasını kullanmaya mı zorluyorsun!?"

“Ne zaman bir tartışmayı kaybetsen aile cezasıyla bizi tehdit ediyorsun…” Lu Jingli yumuşakça mırıldandı.

Oğullarının her ikisinin de yanında olmamasından, o noktaya gittikçe kızıyordu. Tekrar bağırmaya başlayacağı sırada sırtında yumuşak bir sıvazlama hissetti.

Arkasını döndü ve Küçük Hazine'nin küçük elleriyle sırtını okşadığını gördü. Sağlıksız olduğu için sinirlenmemesi için onu rahatlatıyormuş gibi görünüyordu.

Böyle bir tanrısal yangın söndürücüyle, ne tür bir öfke alevi hala hayatta kalabilir ki?

Lu Chongshan, çocuğun herhangi bir cennet ilacından daha iyi çalışan jestleriyle anında rahatladı. Dedi ki, "Benim tatlı çocuğum, büyükbaban için endişeleniyorsun, değil mi?"

Lu Jingli, babasının Küçük Hazine'ye karşı nazik tavrını gördü ve kıskandı, “Vay canına, neden daha önce bana böyle davranmadın? Ne büyük bir fark! Bu ailede niçin en düşük rütbeli kişi benim? Ben gerçekten senin biyolojik oğlun muyum ? "

Rahatsız bir şekilde, Lu Chongshan, "Evlenene kadar beni bekle ve bana biraz torun büyüt, sonra ailedeki yerini konuşacağız" diye yanıtladı.

Lu Jingli neşeyle cevapladı, "Güle güle! Sanırım burada sadece en düşük seviyede kalacağım!" Ailede daha yüksek bir statüye sahip olmak için ödenecek ücret onun için çok yüksekti.

Aniden, bir telefonun sesi konuşmayı kesintiye uğrattı.

Ning Xi, onun Xiao Tao olduğunu görmek için telefonunu çabucak çıkardı. Ancak o zaman çoktan yarım saat geç kaldığını fark etti.

Ning Xi düşük sesle çağrıyı yanıtladı, "Hey Xiao Tao…"

"Merhaba, Kardeş Xi, neden hala burada değilsin? Çekim yapmaya başladık ve yönetmen herkesi toplamaya çağırıyor! Odana gittim ama kimse kapıyı cevaplamadı! Sen neredesin?"

"Ugh, başa çıkmam için acil bir işim çıktı, şu anda hala doğu sahillerindeyim ve oraya gelmem en az 1 saat sürer. Lütfen bana durumu açıklamama ve yönetmenden özür dilememe yardım edin!"

Aramayı bitirdikten sonra, Ning Xi ayağa kalktı ve ayrılmaya hazırlandı.

"Beni burada ağırladığınız için teşekkür ederim, ama hala yapacak işlerim var, önce gitmem gerekiyor."

Küçük tavşanına baktı ve isteksizce gitti.

Editör Notu: Hepinize Mutlu Yıllar :D