Çeviri: Deantrbl Düzenleme: LordVioleGrace

Ning Xi ayrılmak üzereyken, Anne Lu, Baba Lu'nun yüzünde soğuk bir ifadeyle sessiz olduğunu fark etti.

Lu Tingxiao ayağa kalkıp Küçük Hazine'ye doğru yürüdü, sonra onu Ning Xi'ye taşıdı, "Git Teyze Xiao Xi'yi yolla."

Küçük Hazine başını salladı ve Ning Xi’nin elini tuttu.

Ning Xi, Lu Tingxiao'ya minnetle baktı, sonra avucunda küçük tavşanla yürüdü.

Lu Chongshan ayağa kalkmak üzereydi, ama Anne Lu tarafından durduruldu. Kafasını salladı ve "Bırak onları, onu yolluyor sadece" dedi.

Lu Chongshan’ın ifadesi hala mutsuzdu, ama yine de pes etti.

Ning Xi ve Küçük Hazine kısa bir yeşil çakıllı yol boyunca yürüdü. Avlu kapısına ulaşmak 10 dakika sürecekti.

Yol boyunca, Ning Xi küçük tavşanı rahatlatmak için kelimeler hakkında düşünmeye devam etti, ama hiçbir şeyle bulamadı.

Küçük tavşan aşağı bakt ve kafasını kaldırmayı reddetti.

Bir süre sonra, yazı tahtasını çıkardı ve yazmaya başladı.

Küçük tavşan onunla işi bittikten sonra tahtayı Ning Xi'ya gösterdi. Üstünde şunlar yazıyordu -

[Tagore bir keresinde şöyle dedi: Eğer onu seviyorsan, aşkının onu güneş ışığı gibi sarmasına izin ver ve serbest bırak.]

Ning Xi'nin üzüntüsü, Küçük Hazine'nin yazdığı şeyi gördükten sonra kayboldu, “Bebeğim, sen Tagore'u bile biliyorsun! Bunu nereden öğrendin?”

Ning Xi çömeldi ve küçük tavşana sıkıca sarıldı ve sıcak bir kalple doldu, "Teşekkür ederim ... Sana gerçekten minnettarım ..." dedi.

Küçük Hazine'nin ona kalbe dokunan bir şey göstermesini gerçekten beklemiyordu. Küçük Hazine'yi kucaklarken, tanıdık bir gölge gördü.

Kısa bir süre sonra küçük tavşanı öptü ve ona tekrar ziyaret etme şansı bulacağını söyledi, sonra kaçtı …

Lu Tingxiao, kızın hızlıca kaçtığını görünce kendini terk edilmiş hissetmişti.

Lu Jingli yüksek sesle güldü, "Bro, Xiao Xi seni gördüğünde mutant bir tavşandan daha hızlı koşuyor!"

Daha sonra küçük tavşana baktı ve dedi ki, “Bu gerçekten haksızlık! Şimdi anladım, ne söylersem söyleyeyim, Küçük Hazineden bir öpücükle asla eşit olamaz. Eğer bir öpücük çözemezse, o zaman iki öpücük!”

"Peki, kardeşim, neden Küçük Hazinenin kendi işini yapmasına  ve ebeveynlerimizin fikrini değiştirmesine izin vermiyorsun. Seninle Xiao Xi arasındaki büyük sorunu çözmeyecek mi?"

"Bu bizim aramızdaki en büyük sorun değil" Lu Tingxiao soğukça yanıtladı.

Ning Xi'nin istifa etmesi ve Küçük Hazinenin eğitmeni olması önerisinin, yaşlı adamın yapabileceği en iyi uzlaşma olduğunu açıkça biliyordu.

Ancak, nihai hedefini, Ning Xi'nin Küçük Hazine üzerinde ne kadar etkisi olduğunu gördüğü zaman başarmıştı. Peder Lu'nun ona bir şey yapmaya çalışmadığını biliyordu.

Ning Xi gittikten sonra Lu Chongshan, her iki oğlunu da çalışma odasına çağırdı.

“Küçük Hazine için her şey olduğunu görünce, dün gece olanları takip etmeyeceğim, ama bir dahaki sefere olmayacak!”

"Baba, neden bu kadar belalı oluyorsun! Sadece kardeşimin onunla evlenmesine izin ver, sonra her şey çözülecek. Ne kadar harika olurdu değil mi?"

Şaşırtıcı bir şekilde Lu Chongshan, Lu Jingli'ye kızmadı, onun yerine, "Jingli, eğer sen olsaydın, evliliği kabul ederdim."

Lu Jingli ürperdi, "Baba, böyle korkunç ifadeler yapmayı bırakabilir misin?"

Bu sadece ona daha fazla belaya neden oluyordu!