Çeviri: Punchie Düzenleme: LordVioleGrace

Ning Xi gittikten sonra Ning Xueluo, Su Yan’ı aramadan önce kendini topladı.

"Yan, toplantın bitince gelip beni alabilir misin?"

"Özür dilerim, Xueluo, bu akşam yemekli toplantım var ve geç kalabilirim. Seni alması için bir şoför ayarlayayım mı? Alo? Alo?"

Telefonun diğer tarafı sessizdi, sadece tutulan gözyaşlarının sesi duyuldu. Su Yan hemen sordu, “Xueluo, ne oldu? Ağlıyor musun? Ne oluyor?”

Ning Xueluo yutkundu ve söyledi, "Yan, ben gerçekten üzgünüm...dizi ekibindeki herkes beni görmezden geliyor . Ning Xi ve Jiang Muye’ye yalakalık yapıyorlar, kimse benimle konuşmuyor…”

"Daha demin, Ning Xi’ye o ve Jiang Muye için endişelendiğimi söylüyordun. Ona paraya ihtiyacı varsa aptalca bir şey yapmaması için benden isteyebileceğini söyledim. Karşılığında bana bir sürü kaba şey söyledi, hatta onun için endişelenmeyi bile hak etmediğimi söyledi...”

Su Yan iç çekti ve konuştu, "Xueluo, Xiao Xi ve Jiang Muye’nin skandalı hakkındaki söylentilerden zaten ortalık çalkalanıyor. Sorun sorguluyormuş gibi gelmiş olabilir, bu yüzden üzülmüş olabilir. Ona Jiang Muye’den para aldığını ima ederek paraya ihtiyacı olup olmadığını sormuşsun.”

Su Yan’ın beklenmedik cevabı Ning Xi’nin yumruklarını sıkmasına neden oldu. “Yan, değiştin! O kazadan dolayı ne olursa olsun sadece Ning Xi’ye inanacaksın, değil mi? O ve Jiang Muye’nin skandalı hayranlar tarafından fotoğraflandı, ayrıca dizi ekibi içinde de çok yakınlar. Onların ilişkisini bilmeyen mi var? Daha söylememe gerek var mı?”

"Xueluo, değişen ben değişim, aklında sorun olan sensin. Çok anlayışlı birisin aslında, neden Xiao Xi’nin yanında olup ona inanmayı denemiyorsun? Jiang Muye ile arasında gerçekten bir şey varsa normal bir şey olamaz mı? Öyle olsa bile onun için en iyisini dilemeliyiz!”

"Yan, ben...”

"Tamam, benim şimdi işe dönmem lazım. Müsait olunca seni ararım."

…

Ning Xi odaya döndüğünde herkes yemeğini yemeyi bitirmişti ve şarkı söylüyordu.

"Asla arkama bakamam, kendi kurallarımı yazacağım. Kurt adamın şiddetle yanıp sönen gözleri...”

Jiang Muye şarkısıyla herkesi neşelendirdi. Ning Xi geri döndüğünde onu şarkı söylemesi için hemen çağırdı, Ning Xiao Xi, bize bir şarkı söyle! “Favorin hala ‘The Boundless Sea and Sky’, değil mi?"

Bu Ning Xi’nin KTV’ye her gittiğinde söylemesi gereken bir şarkıydı. Her söylediğinde, “Aşka müsaade etmediğim için affet beni.”

Fakat bugün Ning Xi başını salladı ve söyledi, “Bugün kendim seçeceğim.”

"Ne seçeceksin?" Jiang Muye baktı, çok aşırı bir şarkı seçmesinden endişe duyuyordu.

Ning Xi şarkısını seçtiğinde, koltuğa yaslandı ve şarkıya başlamadan mikrofonu aldı…

"Işıklar açıkken burada ne olduğuna bir bak: büyük bir oda, yalnız yatak. Işıklar olmadan hepsi görünmez, kalpte incinmiş, kimse...”

Jiang Muye şaşırmıştı, "Tanrım! Ning Xi, Tarzın biraz çabucak değişmiş, değil mi? Hayvanları, insan doğasını ve zehirleri söylemeyi seven Ning Xi’ye ne oldu?”

Ning Xi gözlerini devirdi, “Bu özel bir toplantı değil, sence bu vesileyle böyle bir şarkı söyler miyim?”

Ning Xi birçok reşit-arkadaş canlısı olmayan şarkı biliyordu, bu yüzden şaka yapmıyordu. Jiang Muye’nin daha demin bahsettiği şarkılar klasiklerdi.

Bir keresinde yurt dışında okurken kafayı bulana kadar içmişti. ‘İnsan Doğası’ adındaki şarkıyı söylemişti ve barı birbirine kattığından üç defa güvenlik önlemlerini arttırmışlardı, yine de kalabalığı kontrol edememişlerdi...