Çeviri: Punchie Düzenleme: LordVioleGrace

Burası geniş ve boş bir alan olduğu için, arabayı gizleyecek yer yoktu, bu yüzden daha uzağa park etmek zorunda kaldılar.

Neyse ki, Lu Jingli'nin sinek büyüklüğünde drone'u vardı ve kızılötesi olduğu için geceleri de filme alabilirdi. Şu anda Ning Xi'nin başının üstünde uçuyordu.

"Hahaha... Ağabey, sana işe yarayacağını söylemiştim!" Lu Jingli göklere karşı koyduğu için memnundu.

Arabanın monitöründe, Ning Xi karanlık gökyüzünün altında çimlere uzanmış, tekrar tekrar mırıldanıyordu, "Sivrisinek, gel ve beni ısır."

"Yengem sarhoş mu? Özellikle sivrisinekleri beslemek için mi buraya kadar gelmiş?" Lu Jingli hayrete kapılmıştı.

Lu Tingxiao bir şey demedi, hatta hiç tuhaf olduğunu düşünmüyordu, tüm dikkatini ekrandaki kıza verdi...

Ning Xi alkolün etkisi başladığında rahatlamıştı. Gözlerini kapattı, sersemlemiş hissediyordu. Şaşkınlıkla, arkadan ona doğru yaklaşan adım seslerini duydu ve sivrisineklerin vızıltısı gittikçe kulaklarından silindi. Gecenin havasından biraz soğuk olan bedeni, sıcaklıkla örtüldü.

O anda onu kaplayan tanıdık kokuyla, onu uyanık tutan ufacık bilinci de tuzla buz oldu.

Kendi başına olduğu için tamamen kafayı bulmaya cesaret edememişti.

Kendisi ne zaman olduğunu bilmiyordu, ama beklenmedik bir şekilde önünde rahatlıkla kendinden geçebileceği biri var gibi hissediyordu.

Lu Tingxiao sivrisinekleri kovaladı ve ceketiyle kızın üstünü örttü. Sonra kolunu ensesinin altına yastık gibi yerleştirdi, böylece çimler tenine batmayacaktı.

Kıyafetlerine tutunan kız, uyuyakaldı. Öyle koyu bir makyaj yapmış olmasına rağmen, yüzünde tıpkı bir çocuğun masumluğunu görebiliyordu ve onu delicesine sevmekten kendini alıkoyamıyordu…

Ning Xi uyandığında, ufuk çoktan ağarmıştı. Saate baktığında beş buçuk olduğunu gördü.

Sadece şekerleme yapmak istemişti, ama gerçekten bu kadar uyumuş muydu?

Ning Xi toparlandı ve kendine baktığında, şaşılacak seviyede çok fazla sivrisinek ısırığı olmadığı fark etti. Yine de, işine yarayacak kadar vardı.

Böylesine uzun uyuduğu için, kesinlikle yüzlerce ısırık olacağını sanmıştı. Ama durum buysa, bu çok sahteydi.

Bir diğer tuhaf olan şeyse, sonbaharın son zamanlarıydı ve nehrin yanındaydı, uykusundan uyandıktan sonra, bedenini hissedebiliyor ve bedeni azıcık bile soğuk değildi...

Alkol yüzünden miydi?

Yarım saate Lu Konutlarına gelmişti.

Saat altıyı bulmuştu. Oturma odasında, Lu Tingxiao her zamanki içtiği çaylardan içiyor ve emekli olmuş yaşlılar gibi gazetesini okuyordu.

Şimdiye kadar, her şey yolundaydı.

"Lu Tingxiao, günaydın!" Ning Xi eve girdi ve onu karşıladı.

"Günaydın. Dönmüşsün." Lu Tingxiao başını gazeteden kaldırdı.

Ning Xi, gizlice Lu Tingxiao'nun ifadesini izliyordu, sonra felç olmuş bir yüzü gözlemlemenin ne kadar zor olduğunu fark etti.

Çoğu zaman ifadesiz olduğu için, şimdi de pek bir farkı yoktu.

Ning Xi pes etmedi ve Lu Tingxiao'nun karşısında ki koltuğa oturdu. Kasten boynuna dokundu.

Bu kadar yakınken, görmemesinin bir ihtimali yoktu, değil mi?

Beklendiği gibi, Lu Tingxiao'nun gözleri, kızın boynunda gezindi ve çıplak derisindeki suçlayıcı kırmızı beneklere baktı, sonra kaşları daha da çatıldı.

Ning Xi fark etmemiş gibi yaparak, esnedi. "Çok yorgunum, çok uykum var!"

"Neden bu kadar çok sivrisinek ısırığın var?" Lu Tingxiao sordu.

"Öğk... öhö, öhö, öhö..." Ning Xi neredeyse kendi tükmüğünde boğuluyordu.

Benimle dalga mı geçiyorsun?

Böyle giyinip gece kulübüne gitmişti ve ertesi sabah dönmüştü. Normalde, kanlı canlı adam, bu suçlayıcı işaretleri gördüğünde, hemencecik ateşli bir öpücük sonrası tende kalan kızarıklık olduğunu varsayması gerekmez miydi?