Çeviri: Punchie  Düzenleme: LordVioleGrace

Jiang Muye 3 dakika sessiz kaldıktan sonra yüzü bir çocuk gibi alev aldı ve onu dürttü. “Ning Xi, zihnin çok fena!"

"Sen! Masum numarası kesme bana! Yaşlı anne/babanmışım gibi cevapla!"

"Neden bana bu soruyu soruyorsun?" Jiang Muye gözlerini kaçırarak sordu. Ning Xi tarif ederken, onu hayal ettiğini söyleyemedi.....

"Önce sen cevap ver!" Ning Xi üsteledi.

Jiang Muye boş boş bakmaya başladı, sonra tereddütle cevap verdi, "O zaman...  tabii ki de onu yaparım. Ben erkek değil miyim? Ya da o kadını sevmiyor muyum?"

Bu cevabı duyunca, Ning Xi hafifçe gülümsedi.

"Bana öyle bakma. Haksız mıyım?" Jiang Muye ifadesinden ürkmüş görünüyordu.

"Haklısın."

"Şimdi, bana bu soruyu neden sorduğunu söyler misin?"

Ning Xi çenesindeki elini indirerek, transa geçmiş gibi yere baktı.

"Bu durumun Lu Tingxiao'nun başına geldiğini biliyor musun?"

Jiang Muye'nin ifadesi anında sersemledi. "Lu Tingxiao bunu deneyimledi mi? Bu ne demek?!"

Ning Xi hoş geldin partisinde neler olduğunu anlatmaya başladı, "....ve Zhu Xiangcheng beni kaçırdı ve Lu Tingxiao'ya hediye etmek için yatağa bağladı!”

"....Lu Tingxiao ne yaptı?" Jiang Muye gergince sordu.

"Hiçbir şey yapmadı." Ning Xi o geceyi anımsadı. "Ben korktuğumda beni rahatlattı ve dikkatimi dağıtmak için benimle sohbet etti. Başından sonuna kadar herhangi bir rahatsız edici hamlede bulunmadı, hayatım boyunca en zorlu aciz gecemde başa çıkmak için, sessizce bana yardım ederek geçirdi."

Jiang Muye sessizce, tek kelime edemeden dudaklarını kemirdi.

Ning Xi sonunda ona bakmaya karar verdi, "Yani Lu Tingxiao'nun o tür biri olduğunu düşünüyorsun. Ya erkek değil ya da beni sevmiyor olabilir mi?"

Jiang Muye yumruğunu sıktı, "Seni sevdiğine eminim!" Ve Lu Tingxiao öyle yaptıysa, erkek gibi hissetmediğinden değildi, ancak öyle davranması doğru olurdu...  Eğer o Jiang Muye olsaydı kesinlikle öyle yapamazdı...

"Demin emin değildim, ama şimdi sevdiğini doğruladığıma göre, üçüncü bir olasılık daha var."

Jiang Muye doğrudan ona baktı: "Ne?"

"Bu aptal olduğum için değil ama o yüksek kademeli birisi. Doğrusu, hayret edilmeyecek şekilde onun tarafından baştan çıkarılıyorum...." Ning Xi bitirdiğinde, o kaşlarını çatmıştı.

Jiang Muye cümleyi tamamlaması mümkün olacak kadar titrek bir sesle: "Sen... onun tarafından baştan mı çıkarılıyorsun?"

Ning Xi gülümsedi: "Kabullenmek istemememe rağmen, bu gerçek." Jiang Muye acı bir şekilde düşündü, onu cidden ne kadar tanıyordu?

"Sen sadece o ne kadarına izin veriyorsa o kadarını görüyorsun ve diğer her şeyini senden gizliyor! Sen gerçekten Lu Tingxuelo'nun tamamen bir beyefendi olduğunu mu sanıyorsun? Jia Qingqing'in vahşi doğada öldüğünü biliyor musun? Zhu Xiancheng'in, domuzların kaderini biliyor musun?  Seni inciteceğinden onu yok edebilmek için, suni yağmura sebep olan uçağı gönderdiğini, bu beklenmedik olaya neyin yol açtığını biliyor musun? Ailemin bile birden kaza geçirmesinin...."

Ning Xi bir süre sessiz kaldı, sonra konuştu: "Jiang Muye, o asla benim canımı acıtmadı. Başkaları ondan korktuğu için ya da ona haksızlık ettikleri için ondan korkarsam, bu ona haksızlık olur. Haklı olduğumu ya da yanıldığımı, hayatı ve ölümü bilmediğimi söyleyebilirsin. Tek bildiğim bana karşı iyi olduğu. Onun gibi kimse bana bu kadar iyi davranmadı."