Çeviri: Punchie  Düzenleme: LordVioleGrace

Jiang Muye keyifsiz görünüyordu ve boğuk bir sesle konuştu. "Onunla sevgili olmak ister misin?"

"Bu nasıl mümkün olabilir?" Ning Xi yandan ona baktı. "Hala kendimi tanıyorum."

Jiang Muye kaşlarını çattı. "Öyle demek istemedim. Bu sen yeterince iyi değilsin demek değil, Lu Tingxiao fazla hesaplı ve tehlikeli. Lu ailesinin ortamı sana uygun değil..."

"Kanka, iltifatın için sağol. Kalbimde nasıl bir insan olduğunu açıkça biliyorum." Ning Xi onun sözünü yarıda kesti ve ifadesini toparladı. "Rahatla. Birini sevmek, aklımı kaçırdığım anlamına gelmez. Şu an ne yaptığımı ve ileride ne yapmam gerektiğini gayet iyi biliyorum."

Jiang Muye bu sözleri duyduğunda, hiçte mutlu değildi; bunun yerine, göğüs kafesinin suya batırılmış sünger gibi dolduğunu hissetti, bu onu mutsuz etti. "Sen ne tür bir insansın? Devam etmek için çok çalışıyorsun. Umarsız ve kalpsiz görünüyorsun, ama aslında en ufak ayrıntıya kadar dikkat ediyorsun ve neyi seveceğini ve nefret edeceğinde netsin. Senin için en uygun adamı hak ediyorsun!"

Ning Xi bir an donakaldı, şaşırmış görünüyordu. "Altın saç, ne şaşırtıcı! Kalbindeki görünüşüm çok mu harika? Bana aşık değil misin?"

Jiang Muye anında kaskatı kesildi. "Si**** git!"

"Hahaha..." Ning Xi güldüğü için bir an karnını tuttu, sonra ona hoş bir bakış attı. "Az önceki yorumların için, benim hakkımda ne biliyorsun, Jiang Muye? Benim hakkımda ne kadarını biliyorsun? Sadece görmene izin verdiğim yanımı görüyorsun. Cidden gerçek beni gösterdiğimi mi düşünüyorsun?"

Ning Xi, Jian Muye'ye baktığında, çoktan kalbinin içini gördüğünü düşündü ve kasıtlı olarak bu fikirden tamamen vazgeçmesi gerektiğini hatırlatmak zorunda olduğunu söyledi...

............

Lu Konağı.

Lu Tingxiao oturma odasının koltuğunda oturmuş, elinde bir Alman kitabı tutuyor ve dikkatle okuyordu.

Öte yandan, Lu Jingli tüm gece evde volta atarak, sanki bir iğneyle kıçından bıçaklanmış gibi hissediyordu.

"Abi, XiXi o çocukla, Jiang Muye ile buluştu! Ne hakkında konuştuklarını bilmek istemiyor musun? İçgüdülerim var! Sohbet konuları çok heyecan verici olacak! Ve bu senin için çok şey ifade edecek!"

Lu Tingxiao sayfayı çevirdi, başını hiç kaldırmadı.

"Evet, hepsi senin suçun abi. Çok demodesin. Dinleme cihazı takmak istediğimi söyledim, ama sen beni durdurdun! Tek yaptığın endişeyle evde durmak!" Lu Jingli sızlandı.

Şu anki duruma göre, tek endişeli olan kendisi gibi görünüyordu.

En sonunda, aşırı sabırlı olan Lu Tingxiao, gürültüye daha fazla dayanamadı. "Sessiz ol ya da git."

"Hayır! Gitmek istemiyorum!"

Hala Xiao XiXİ'nin dönmesini beklemek istiyordu, böylece ondan bilgi koparabilirdi! Aksi takdirde bu gece nasıl uyurdu?

"Saat neredeyse on bir oldu. Neden hala dönmediler?" Lu Jingli onun kafasını karıştırırken, telefonu çaldı. Bilinmeyen numaraydı.

"Bu geç saatte beni kim arıyor?" Lu Jingli telefonu cevaplamak için, bahçeye ilerledi.

On dakika sonra, Lu Jingli fırlayarak içeri geldi.

--

"Hakikaten tam zamanında geldi! Abi, tahmin et ne oldu? Ning Xi ve Jiang Muye bulunduğu kulüpte, telefon dinleme kaydı kullanılmış! Bu işte parmağım yok, dedikodu şirketinin masum bir paparazisi tarafından gizlice kaydedildi. Neyse ki, patronu duyarlı ve eline geçer geçmez derhal durdurdu, sonra yağ çekmek için özür dileyerek beni aradı!"