Çeviri: Godctia Düzenleme: Atakan

Yolda, Ning Xi arabanın penceresini açtı. Sabahın erken saatlerinde esinti biraz serindi ve yüzünü rahatsız etmeden okşuyordu. Eşzamanlı olarak, son birkaç gün içinde oluşan hayal kırıklığı dağılmıştı.

Lu Tingxiao radyoyu açtı ve arabanın içinde hafif bir müzik dolaşmaya başladı…

İtiraf balonları sokağa üflenir

Gökyüzünde uçup gülümseyerek

Takip etmenin çok zor olduğunu söyledin.

Çok geç olmadan pes etmemi istedi.

En pahalı hediyeleri seçmeme izin vermezsin

Tek istediğin Champs-Élysées'den düşen yapraklardı.

Oh ~ Romantik bir buluşma 

Her şeyi mahvetmekten korkmuyor

Sahip olmak tüm dünyaya sahip olmak gibi

Canım seni sevmeye başladığım günden beri mutluluk çok kolay geldi

Canım, inatçı olma

Gözlerin, "İstekliyim" diyor

K.N: Türkçeye çevirince şarkıdan geriye pek bir şey kalmamış :D

......

Bu şarkının melodisi çok tatlıydı, parlak ve canlı bir yaz havası taşıyordu. Ancak, Ning Xi bunu duyduğunda, bir şeyin farklı olduğunu düşünmeye devam etti.

Açıkça sadece yiyecek almak için çıkmışlardı. Neden bir randevuya benziyordu?

Ayrıca, bu sözler… Bazı nedenlerden dolayı, onu biraz içine kapanık hissettirmişti!

Bu belirsiz atmosferde yarım saat geçtikten sonra nihayet ıslak pazara ulaştılar.

“Sana maske takmamı ister misin?” Diye sordu Lu Tingxiao, biraz endişeli hissederek. Rahatsız edilmekten kaçınmak için, korumaların bu sefer onları takip etmesine izin vermemişti.

“Hayır, gerek yok. Buraya gelen işçilerin dedikodu yapacak kadar vakitleri yok. Artı, bugün erdemli bir kadına benziyorum. Eminim ki kimse beni tanıyamaz. Gördüğüm kadarıyla, maskeye ihtiyacı olan sen ve Küçük Hazine!”Ning Xi şaka yaptı.

Hâlâ çok erken olmasına rağmen, ıslak pazarda çok sayıda insan vardı. İnsanlar pazarın dışında kalabalık ve hareketliydiler.

Ning Xi, Küçük Hazine’nin rahatsız olacağından endişelenip eğildi ve onu kucağına aldı.

Küçük Hazine ilk kez bu tür bir yere geliyordu. Yol boyunca bakabileceği her şeye bakmıştı. Küçük kafası sürekli oynuyordu, kafasını önce sol omzuna yaslandı, sonra aşırı konsantrasyonla gözlemlediği şeyi takip etmek için sağa doğru yattı.

Ancak, küçük çörek son zamanlarda daha fazla kilo almış ve aslında biraz ağırlaşmıştı. Bir süre onu taşıdıktan sonra, Ning Xi daha da yoruldu.

Bunu gören Lu Tingxiao küçük çöreği hemen kucağına aldı, “Onu tutmama izin ver”.

Küçük çöreğin gövdesi Lu Tingxiao'nun kucağındaydı ama elleri hala gitmeyi reddedip Ning Xi'nun boynuna sıkıca sarılmıştı.

Lu Tingxiao “Gerçekten ağır olduğunu bilmiyor musun?” dedi.

Bu sözleri duyduktan sonra, küçük çörek şişman denmiş bir kız gibi yumruk atmıştı.

Her ne kadar Ning Xi bunun çok komik olduğunu düşünmüş olsa da, acele etmeden onu rahatlatmaya çalıştı, “Babanın saçmalıklarını dinleme. Hiç de ağır değilsin. Hatta biraz daha kilo alabilirsin. Ancak, babanın kollarında daha istikrarlı olacaksın ve oldukça uzun boylu olduğu için etrafı daha iyi görürsün."

Küçük Hazine bir şekilde teselli edilmişti ama artık o etrafa havasında değildi. Tüm yol boyunca Ning Xi'ye baktı, kalabalığın içinde onu kaybedeceğinden korkuyordu. Aralarındaki mesafenin çok fazla arttığını gördüğünde, ona doğru uzanıyordu.

“Vay canına, oradaki balıklar gerçekten taze görünüyor!” Ning Xi, bir kerevit gibi bir kulübenin önüne geçti.

Lu Tingxiao kıza baktı, sonra ellerinden birini boşa çıkardı ve onun elinin tuttu.

“…” Ning Xi'nin beyni boşaldı ve bilinçsizce onu kavrayan ele baktı. Avucunun son derece ılık olduğu hissetti.

“Küçük Hazine gerçekten kaybolacağından endişe ediyor.” Lu Tingxiao, elini tutmaktan başka bir seçeneği yokmuş gibi baktı.

Ning Xi, Küçük Hazine'ye baktı ve küçük adamın yüzünün endişeyle dolu olduğunu fark etti.

“Merhaba hanımefendi, hâlâ bu balığı istiyor musun?” Bu sırada, yanındaki balık tutkunu teyze sordu.

Ning Xi aceleyle konuştu, “Evet, evet, istiyorum. Zaten tüm pazarı dolaştım ve buradaki en taze balılar sende Teyzeciğim!”

“Çok güzel gözlerin var hanımım. Sadece sor. Herkes pazardaki en iyi balığa sahip olduğumu bilir! ” Teyze gururla konuştu.

Ning Xi, sadece bir süre dinledikten sonra bir şeyin yanlış olduğunu fark etti. Bu teyze ona az önce hanım mı demişti?

Açıkça onların üç kişilik bir aile olduklarını sanmıştı...