Çeviri: Godctia Düzenleme: Atakan

Ertesi gün sabahın erken saatlerinde.

Ning Xi, bir çift kısa topuklu beyaz sandaletle açık pembe bir elbise giymişti. Hafif bir makyaj yaptı ve doğal buklelerini düzeltti, omuzlarının üzerinden kat kat salıverdi. Her zamanki gibi, o pembe kalp şeklinde saç tokasını kafasına yerleştirdi. Kısacası, tam olarak iyi bir eşe benziyordu.

Lu Tingxiao koltukta oturmuş, gazete okuyordu. İfadesi onu görünce bocalamıştı. “Kıyafetin…”

Özel etkinliklere katılmak zorunda kalmamışsa, Ning Xi genellikle çok basit ve rahat bir tarzda giyinirdi. Onun ilk kez böyle görüyordu... bir genç kız gibi.

Ning Xi onun önünde heyecanla sıçradı, “Nasıl? Nasıl? Birinin karısı gibi görünmüyor muyum?”

Ona baktığında Lu Tingxiao'nun gözleri daha derin bir anlam taşıyordu, “Çok fazla”

Birinin karısı.

Bu iki kelime kulaklarına çok güzel gelmişti.

“Hehe, bu iyi! Eğer markete böyle gidersem aldatılmam! ”Ning Xi memnuniyetle başını salladı. “Şimdi yola çıkıyorum!”

Bir adım atmaya çalıştığında, bacağını hareket ettiremediğini keşfetti.

Küçük Hazine bacağına yapışmıştı.

Ning Xi, yeni ayak aksesuarına bakarken gülmeli mi ağlamalı mı bilemiyordu, “Hayatım! Neden bu kadar erken kalkıyorsun?”

Küçük Hazine uykulu gözlerini ovuşturdu ve kucaklanma isteğini göstermek için kollarını uzattı.

Bu tiple, Ning Xi onu almaya karşı koyamazdı, “Sadece biraz yiyecek almak için dışarı çıkıyorum. Çok yakında döneceğim! ”

Küçük Hazine, inatla boynuna yapışmaya devam etti.

“Seninle birlikte gelebilir miyiz?” O anda, Lu Tingxiao aralarından sordu.

Ning Xi göz kırptı, “Eh, siz de mi gelmek istiyorsunuz?”

“Küçük Hazine'yi bir yürüyüşe çıkarabiliriz.” Lu Tingxiao oldukça hevesliydi.

Yan taraftaki Küçük Hazine tüm gücüyle başını salladı.

Ning Xi kafasını kaşıdı, “Elbette çıkarabilirsin! Sadece ıslak pazar biraz kirli olabilir! Benim gideceğim yer bir süpermarket değil. Daha uzaktaki büyük bir pazar yeri. Oradaki yiyecekler en taze olanlar!”

"Bu iyi. Haydi gidelim.” Lu Tingxiao gazetesini indirdi ve araba anahtarlarını aldı.

Bir anda Ning Xi’nin yalnız gezisi, küçük ve büyük çörek ile üç kişilik bir yolculuk olmuştu.

Yeraltı garajında.

Ning Xi, göz kamaştırıcı lüks otomobillere baktığında, özellikle de hayalindeki adam “Küçük Beyaz”ı görünce salyalarını yutmak zorunda kaldı.

Ning Xi'nin gözlerinin beyaz Bugatti spor arabaya sabitlediğini görünce Lu Tingxiao, “Bunu alalım mı?” kiye sordu.

Ning Xi hislerini geri kazandı ve hızla başını salladı, “Tabii ki hayır! Sadece ıslak pazara gidiyoruz. Bir spor araba kullanmak çok aşırı olur! Daha sade bir araban var mı? ”

Garajın etrafına baktı ve gerçekten bir tane bile olmadığını gördü…

Bu nasıl olabildi…

Ancak Lu Tingxiao başını salladı, “Ben hallederim.”

Bunu söyledikten sonra, bir düğmeye bastı ve siyah bir araba başka bir bölümden taşındı.

500.000 yuan değerinde bir sedandı bu ve tamamen yeni görünüyordu.

Ning Xi onu gördüğünde heyecanla onayladı, “Bu araba harika!”

Bununla birlikte, Lu Tingxiao'nun neden bu kadar münasebetsiz bir arabası vardı?

Ne düşündüğünü biliyormuş gibi, “İlk geldiğinde bu senin için hazırlandı. Daha önce hiç sürmedin bunu.”

“Ah…” Demek Lu Tingxiao'nun onun için hazırladığı sedan buydu.

Lu Tingxiao’nun biraz umutsuz ifadesini görünce, Ning Xi büyük bir hata yaptığını düşündü ve “Çünkü metroya binmek benim için daha uygun çünkü trafikten kurtulurum.” diye aceleyle açıkladı.

Bundan sonra, konuyu hızla değiştirdi, “Haydi acele edelim ve gidelim. Daha fazla beklersek, iyi şeyler alınır! Bu olursa, performansım etkilenir!”