Çeviri: Godctia Düzenleme: Kharsmi

“Ning Xi mi? Nerede? Nerede?"

“Ning Xi burada mı? Bu olamaz! Gerçekten burada görünmeye cesaret mi etti? ”

“Orada, orada!”

......

Bir anda, tüm muhabirler, en son haber başlıklarını çekmeye hazır kameralarını getirip etrafa bakmaya başladılar.

Ning Xi’nin kaşları bir araya geldi. İlk tepkisi Küçük Hazineyi korumak ve onu korkutmamalarına izin vermemek oldu. Kendisini korumamaktan fazla rahatsız değildi.

Ancak, küçük çöreği örtmesini beklemeden, büyük bir avucunun başını sıcak bir bir şekilde kavradığını hissetti. Bunu takiben küçük çöreğin yumuşak, minik eli elini sıkıca kavradı, sanki ona güveniyor ve korkmamasını söylüyordu.

Bu muhabirlere gelince, onlardan on adım uzak durdular.

Güneş gözlüğü ve takım elbiseli iki uzun boylu adam yüzünde doğru düzgün bir fotoğraf çekemiyorlardı. Şiddetli ifadelerle, muhabirlerin yollarını patlayıcılar gibi tıkadılar.

"Hey sen kimsin? Yoldan çekil! İyi köpekler yolu engellemez!” Gazetecilerinden biri, sulu haberlere o kadar odaklanmıştı ki düşünmeden ağzından çıktı bu kelimeler.

Ancak, kalabalığın içinde hızlıca geri dönen bir kişi vardı ve son derece korkmuş bir ifadeyle sanki korkutucu bir şey görmüş gibi konuşuyordu: “Sen deli misin ?! Bunlar Lu Corporation'dan korumalar!”

“Lu… Lu… Şüphesiz bildiğimiz Lu'yu kastetmedin değil mi?”

“Anlamıyorsun! Bu başkentte kaç tane Lu var?

"Bunu nasıl biliyorsun? Alınlarında yazmıyor! ”

"Sen aptal mısın? Üniformalarındaki sembolü göremiyor musun? ”

Bunu duyan herkes bir adım geri çekildi. Saldırganlar panik içinde özür dilediler, “Hey, kardeşler, üzgünüz, üzgünüz! Çok kör davrandık! Lütfen bize karşı kin tutmayın!”

Lanet olsun! Bunlar Lu ailesinin özel korumalarıydı? O zaman arkalarındaki üç kişi kimdi?

Muhabirler korumaların arkasına bakmaya çalıştılar, ama gözlerini takım elbiseli adamların arasından geçtiğinde, hepsi solgun yüzlerle geri çekildiler.

Şu anda kollarında bir kadını kucaklayan uzun boylu adam buz gibi bir yüze sahipti ve bir tanrıya benziyordu. Ancak, bakışları şu anda çok şiddetliydi ve aurası çok baskıcıydı. Daha deneyimli muhabirler genellikle insanları okumakta iyilerdi ve bu adamı kışkırtmanın iyi olmayacağını söyleyebilirlerdi. Böylece sakinleştiler ve durum hakkında şüpheli bir şey olduğunu fark ettiler…

“Ne Ning Xi? Yanlış görmüş olmalısın! Onlar üç kişilik bir aile! Bu kadın nasıl Ning Xi olabilir?”

"Doğru! Sulu haberler yapmak hakkında çok düşünürken çıldırdınız mı? Rastgele yabancının Ning Xi'ye benzediğini düşünmek!"

“Bu kişi şaşkınlığa uğramaz! Hepimizi öldürtmeye mi çalışıyorsun?"

Tüm muhabirler, Ning Xi'yi tespit eden kişiye karşı şikayetlenmeye başladılar.

“Muhtemelen benim hatamdı. Ama Ning Xi'ye benziyor, siz de öyle düşünmediniz mi…? ”

“Nasıl benziyor! Bu Ning Xi zalim ve kötü bir kadın! Bu hanımın asil ve rafine bir havası var, ve açıkça iyi bir eş ve anne gibi. Nasıl aynı kişi olabilirler? ”

"Doğru! Çok tatlı bir bayana benziyor! Nasıl olur da o berbat oropsu Ning Xi olabilir!? ”

......

O anda asansörden ding sesi geldi.

Muhabirler üçü de asansöre doğru kaybolduklarında hâlâ yerlerinde duruyorlardı:

“Vay, şu küçük çocuğu gördün mü şimdi? O çok tatlı! O adamla aynı kalıptan oyulmuş gibi görünüyordu, onlar kesinlikle baba ve oğul! ”

“Bu adamın Lu ailesiyle ne gibi bir bağı var? Onun aurası çok korkutucuydu!”

“Bu adamın biraz tanıdık geldiğini hissediyorum… Uh, neden kendimi... kendimi Servet Tanrısını görmüş gibi hissediyorum?”

“Şimdi bunu söyledin! Benzer görünüyorlar! O çocuk... efsanevi küçük prens olabilir mi?”