Çeviri: Minemosyne Düzenleme: Kharsmi

Ning Xi: “ …”

Hey, yarasına bastırıyordum, ama beni ittin ve şimdi onu sadece kalp ağrısıyla izliyorsun. Sen deli misin! Gereksiz drama yapmaya bayılıyor musun?

Acil bir durum olmasaydı, Ning Xi onu tuttuğu gibi kenara fırlatırdı.

“Ne oldu?” Guo Qisheng öfkeli bir yüzle yanlarına geldi.

Ning Xi ellerini yüzüne götürdü, “Ona vurduktan sonra bir şeylerin doğru gitmediğini farkettim. Kılıç geri çekilmedi!”

Geri çekilebilir bir kılıç olması gerekiyordu. Kuvvetle karşılaştığında geri çekilmeliydi. Böyle bir kaza olacağını ummamıştı.

Guo Qisheng öfke krizine girdi, “Yardımcı yönetmen nerede! Hemen ortaya çık! Her şeyi düzgün bir şekilde kontrol etmemiz gerektiğini milyon kere söyledim! Herhangi bir kaza geçiremeyiz! İşini nasıl yaptın!”

Yardımcı yönetmen tökezleyerek oraya koştu, “Yönetmen Guo kontrol ettiğimde her şey normaldi, hiçbir problem yoktu.”

Guo Qisheng elindeki senaryoyla ona vurdu, “Peki bana ne olduğunu söyle!” Başlangıçtan beri sette sorunlar yaşanıyordu, sabrı taşmak üzereydi.

Tam o anda Wang Taihe aniden sordu, “Bu kılıca en son kim dokundu?”

“Ning... Ning Xi olmalı. Denetlemeyi bitirdikten sonra kılıcı ona teslim ettim. Her zaman önce pratik yapıyor. Benim hatam, filme başlamadan önce tekrar kontrol etmeliydim!” dedi yardımcı yönetmen özür dileyerek.

Ning Xi’nin kan beynine sıçradı bunu duyunca. Şuan ne olup bittiğini anlamaması için aptal olması gerekiyordu.

O anda herkesin yüzünde karışık ifadeler vardı.

Guo Qisheng, karmaşık bir bakışla Ning Xi'ye bakmadan önce yardımcı yönetmene baktı. Sonunda, öfkesini tutarak, “Bunu sonra tartışalım. İlk önce onu hastaneye götürmeliyiz! Seti boşaltın ve dışarı haber vermeyin!”

Hastanede.

Ning Xueluo'nun yarası tedavi edilirken, Su Yan ona eşlik ediyordu. Ning Xi, odada başı döndüğü için odanın dışındaki koridorda durdu.

Ning Xueluo, tüm masum çiçeklerin atası olarak adlandırılmayı hak etmişti. Acımasız hilelerini bile geçmişti. Ning Xueluo, zamanında durmazsa onu öldüreceğinden korkmuyor muydu?

Maalesef, kılıçla ilgili bir şeylerin yanlış olduğunu anladığında hemen durmuştu, bu yüzden yarası çok derin değildi. Yüzeysel bir yaraydı. Ancak, bu olay sorun yaratacaktı.

En acil mesele masumiyetini kanıtlamanın bir yolunu bulmaktı…

Ning Xi, aceleyle gelen ayak seslerini duyduğunda hala derin düşünceler içerisindeydi.

Yüzüne bir tokat inince kafasını kaldırdı. Yanaklarından bir yanma hissi geldi.

“Kahretsin! Xueluo’ya nasıl böyle bir şey yapabildin? Eğer herhangi bir şikayetin varsa, o zaman bana gel! Onu Ning ailesinde tutan bendim, onu şımartmaya ve onu sevmeye istekli olan kişiyim! Xueluo neyi yanlış yaptı?” Yeni gelen kişi histeri krizindeymiş gibi bağırıyordu, gözlerinde düşmanca bir ifade vardı.

Ning Xi başını yavaşça kaldırmadan önce ağzının köşesindeki kanı sildi. Bu kadını ilk önce hareketsiz bir şekilde izledi. Lüks, asil ve rafine bir tarzda giyinen bu kadın, annesiydi.

Zhuang Lingyu’nun arkasında babası Ning Yaohuo vardı. Aynı iğrenmiş ifadeyle, “Eğer Xueluo’ya bir şey olursa seni asla affetmeyeceğim!” dedi.

Bu iki insan onun sadece biyolojik anne ve babasıydı. Neler olup bittiğini sormadılar bile. Bunun yerine geldikleri andan itibaren sadece onu darp edip aşağıladılar.

Ning Xi’nin, öfkeyle ağzından köpükler çıkararak söyleyebileceği milyonlarca cümle vardı. Ancak, şu anda, tüm enerjisinin kurumuş olduğunu hissediyordu. Konuşmak istemedi. Sadece gözlerinde uğursuz bir bakışla onlara baktı.