Çeviri: Minemosyne Düzenleme: Kharsmi

Bir süre sonra Ning Xi yüzünü yıkayıp merdivenlerden aşağıya indi. Her zamanki gibi küçük çöreğe, “Günaydın canım benim!” dedi.

Ancak, küçük çörek ona cevap vermeyi reddetti. Hatta yüzünü sinirli ve kırgın bir şekilde diğer tarafa çevirdi.

Ning Xi: “Uh…”

Lu Tingxiao yemek masasında otururken gazete okuyordu, bu durumu görünce kaşları çatıldı. Kafası karışmış bir ifadeyle Ning Xi’ye, “İkiniz savaştınız mı?”

Bu çok nadir görülen bir durumdu.

Ning Xi burnunu kaşıdı, “Küçük Hazine beni alkol kullanmaktan vazgeçirmeye çalıştı. Ben de ona alkolün faydalarını söyledikten sonra bana çok sinirlendi…”

Yani olan şey buydu. Lu Tingxiao anlayışla başını salladı.

Ning Xi’nin kafasındaki çarklar hemen ittifak edip döndüler, “Lu Tingxiao, benim için Küçük Hazine ile konuşabilir misiniz? Alkol kullanmanın hiç faydası yok mu?”

Lu Tingxiao da sosyal ortamlarda alkol kullandığı için, onun yanında duracağından emindi.

K.N: Bu gidişle siteyi aforoz edecek millet :D

Lu Tingxiao sağa döndü ve beklenti dolu olan Ning Xi’ye baktı, sonra soluna dönüp öfkelenen oğluna baktı ve hafifçe öksürerek, “Alkolün gerçekten faydaları var…”

Ning Xi, “Gördün mü küçük çörek haklıymışım!”

Küçük çörek hemen küçümseyen gözlerle babasına baktı. Dün gece bunu öneren kişi babasıydı ama şimdi Xiao Xi teyzenin tarafını tutmuştu.

İlkelerine sadık değildi!

Oğlunun ona bir hain gibi baktığını fark eden Lu Tingxiao, gülümsemesini kaybetti ve konuşmaya devam etti, “Ancak, alkol kullanmanın zararı, faydalarından daha ağır basmaktadır. Ayrıca bahsi geçen faydalara sahip olmak için az miktarda alkol içilmelidir. Alkolü bırakmak zorsa o zaman mümkün olduğunca az içilmelidir.”

Ve ekledi, “Ben son zamanlarda alkolü bırakmaya çalışıyorum.”

Konuşmayı bitirdiğinde, Ning Xi hemen masaya yaslandı, “Büyük Patron, birliğimize ne oldu…”

Bir süre sonra, Ning Xi küçük çörek ve büyük çöreğin kendisine karşı birleştikleri gerçeğini kabul etti. Teslim olduğunu göstermek için ellerini kaldırdı ve, ”Peki tamam. Bende daha az içmeye çalışacağım. İçebilme kapasitemle övünmeyeceğim, başkalarıyla içerken rekabete girmeyeceğim ve içmeye başladığımda kendimi durduracağımdan emin olacağım! Beni şimdi affeder misin canım?”

Küçük Hazine Ning Xi’nin ifadesine baktı ve samimi olduğunu anladı. Tıpkı ona iyi bir çocuk olduğu söylendiğinde yapıldığı gibi küçük tombul elini uzattı ve onun başını okşadı.

Ning Xi ağlasa mı gülse mi karar veremedi. Bunun dışında kalbi endişe ve sevgiyle doluydu. Küçük çöreği kucağına aldı ve öptü, “Canım, sinirliyken bile çok tatlısın. Seni her geçen gün daha fazla seviyorum, ne yapmam lazım?”

Küçük Hazine’nin gözleri kısıldı, çok mutluydu.

Lu Tingxiao neredeyse her gün böyle sevgi sahnesiyle karşılaşıyordu, “ …”

Oğlu çok sevimli davrandığı için istediğini elde etmişti. Ancak o her hareketini düşünmek zorundaydı…

Taç Gayrimenkul başkanlık ofisinde.

Zhu Xiangcheng’in sert görünümlü yüzü ayağa kalkarken titredi, avucunu masaya vurup, “Bu imkansız! Her zaman böyle şeyler yaptık ve Lu kurumundan bu konuda hiçbir şikayet almadık. Bu sefer niye sorun oldu?”

Menajerin yüzü endişe doluydu, “Son zamanlarda Lu kurumunun iç departmanlarında değişiklikler oldu, bu yüzden kalite kontrolüne daha sıkı bir şekilde girdiler. Bu konu hakkında neler söylediklerini bilmeliyiz. Bir seferlik görmezden gelirlerse geçeriz. Bu konuda ciddileşeceklerse, sonuçta kalitemizle ilgili bir sorun olur ve sözleşmeyi ihlal eden biz oluruz... ”

Zhu Xiangcheng şiddetle ileri atıldı ve geri çekildi, “Peki şimdi ne yapabiliriz?”

“Söylentilere göre anlaşmayı reddetmek için emir gönderen kişi Lu Tingxiao, o yüzden bunu ancak ona yaklaşarak çözebiliriz…” dedikten sonra sustu menajer.

Bunu duyunca Zhu Xiangcheng’in ifadesi daha da sertleşti, “Lu Tingxiao’ya sökmez! Güç, ikna, rüşvet ya da kadın tarafından ikna edilemez... Bunu yaparak ilerlemeye çalışırsak sadece çıkmaza gireriz. Hayır... dur... belki bir kadın... bir kadın bunu yapabilir…”