Çeviri: Minemosyne Düzenleme: Kharsmi

Gruptaki herkesin ilk tepkisi aile grubunda çok vahşi bir duruşu olan Lu Tingxiao’ya şaşırmak oldu.

Onların ikinci tepkisi ise, Yüce Tanrım, bu baba ve oğul dergiden çıkmış gibi görünüyor! Oldu.

Onlar gerçekten Küçük Hazine’yi kaçırıp eve getirmek istediler! Kendi kızları ile baş göz etmek istediler.

Modern toplum yakın akraba evliliğini yasaklamamış olsaydı, kızları olan sohbet üyeleri bunu gerçekleştirmek için canını verirdi.

“Aman Tanrım, torunum çok tatlı. Oh, oğlum da çok yakışıklı!” Bayan Lu o kadar çok beğendi ki övmeye kimden başlayacağını bilemedi.

K.N: Bu ailenin torbacısı kim acaba :D

“Tingxiao, bu kıyafetleri sizin için kim seçti? Sevdiğin genç kadın mı?” Sadece bir bakışta, Bayan Lu kesinlikle oğlunun tarzına uymadıklarını fark etti.

“Evet.”

“Bu tarz kıyafetleri seçebilme becerin olmadığını biliyordum! Şu kıyafetlerin canlı renklerine bak! Nasıl güzel! Her zaman giydiğin sıkıcı kıyafetler gibi değil. Küçük Hazineye bile böyle sıkıcı renkler giydirdin! Bununla ilgili hiç şüphe yok, evinizin gerçekten bir kadına ihtiyacı var!”

“Bu fotoğrafları o mu çekti?” Bay Lu sormadan edemedi.

“Evet.” Lu Tingxiao tek kelimeyle cevapladı.

“Kötü değil.” Bay Lu açıkça memnun olmuştu.

Çocukken, Lu Tingxiao fotoğraf çekilmekten nefret ederdi. Küçük Hazine ise daha çok nefret etti. Bu yüzden onların yan yana çekilmiş fotoğrafı neredeyse yoktu, birlikte bir iki poz çekilmişlerdi en fazla. Uyum içinde hareket ederek hem Bay hem de Bayan Lu sessizce tüm resim setini kaydetti.

“Gelecekteki yengem inanılmaz! Seni bu kıyafetleri giymeye ve fotoğraf çekmeye nasıl ikna etti! Sana bu renk ile neredeyse aynı olan bir takım elbise vermiştim ve tepkin hiç hoş değildi. Hatta benim zevkimi eleştirmiştin!” Bu sefer konuşan Lu Jingli idi.

Lu Jingli'nin grupta “gelecekteki yengem” diye bahsetmiş olmasından dolayı, aile fertleri artık daha fazla dayanamadı. Herkes, Lu Tingxiao'nun hayran olduğu kızın hangi aileye ait olduğunu anlamak için sorgulamaya başladı.

Lu Tingxiao iki kelimeyle cevap verdi, “Özel konu.”

Demek istediği, bu benim özel hayatım, kimseyi ilgilendirmez.

Bu nedenle, durumu araştırmaya hazır olanlar artık ateşli davranmaya cesaret edemiyorlardı.

Lu Tingxiao Lu ailesinin başında duruyordu. Onun varlığı bir imparatora benziyordu. Lu ailesinin şerefi, saygı ve ihtişamı ona bağlıydı. Hiç şüphesiz, onun sözleri padişah fermanı gibiydi.

Tam o anda gruptaki başka bir üye fotoğrafları gördü: Jiang Muye.

“Sevdiğin kadın kim?” diye sordu. Uzun bir süre bekledikten sonra Ning Xi’ye özel mesaj attı.

“Ning Xi, Lu Tingxiao ve Küçük Hazine’nin fotoğraflarını sen mi çektin?”

“Evet. Nereden biliyorsun? Gördün mü bizi?” Ning Xi, Jiang Muye’ın da bugün hiç çekimi olmadığını hatırladı. Bu serserinin tekrar gizlice eve girmiş olabileceğini düşündü.

“Hmm, dayım onları aile grubuna yükledi. Herkes övgü yağdırıyor!”

Ning Xi hemen mutlu oldu ve cevapladı,  “Hahaha, gerçekten mi? İyi fotoğraf çekmemi mi övüyorlar?”

Jiang Muye çok sinirlendi neredeyse telefonu fırlatacaktı, “Ana noktaya odaklanır mısın?”

“Neye odaklanmam gerekiyor?”

“Söylüyorum, şimdi…”

Jiang Muye başlangıçta Lu Tingxiao'nun grup sohbette sevdiği kızın resimlerini çektiğini kabul ettiğini söylemek istedi. Ancak, üç kez daha nasıl söyleceğini düşündükten sonra, bu kanıtın yeterince güçlü olmadığına aniden karar verdi. Onun yerine başka bir dayak yemesi bile çok muhtemeldi. Bu nedenle, inkar edilemez kanıtlar bulana kadar beklemeye karar verdi.

“Yarın birlikte sahnemiz var, geç kalma!” diye konuyu değiştirdi.

“Ne zaman geç kaldım?”

“Yarın öpüşme sahnemiz çekilecek. Senden soğan ya da sarımsak kokusu gelirse, öldün bil tamam mı?”