(Bölüm Müziği : youtube.com )
  Düşen cisme Famael'in ışığı yardımıyla gecenin karanlığında dikkatlice incelediler. Üzerindeki duman kalkmaya başlayınca, bunun bir insan olduğunu anladılar. Bedeni bu düşüşü nasıl kaldırabilirdi? Gallon hemen insanı kucağına almaya çalıştı. Bedeni toprağa gömülmüş gibiydi.

Gallon : Bu insanı buradan çıkarmak için zorlayabilirim ama bi' yerleri çıkabilir.
Famael : O kadar düşüşten sonra bir şey olmadıysa bundan sonra da herhalde olmaz değil mi?

Gallon, Famael'e anlamlaştıramadığı bir yüz ifadesiyle baktı. Sanki Famael ilk defa mantıklı bir şey söylediği için hem onunla gurur duyuyor, hem de korkuyor gibiydi. Yavaşça insanı kollarından tutup çıkarmaya çalıştı. Fazla güç kullanmamaya özen gösterdi. İnsan, sonunda toprağın içinden çıkınca kendine geldi. Sis yavaşça kalktı. Famael, ışığını insanın yüzüne doğru tuttu. Tutar tutmaz, Famael ve Gallon, şok oldular. Ayakta uyuklayan insan, Ares'in ta kendisiydi. Famael, Ares'e doğru atıldı ve kucakladı. Famael, sevincin verdiği duyguyla ağlamaya başladı. Gallon da sevinmişti ancak o neşesini, içerinden yaşamayı tercih etti. Birkaç dakika sonra Ares, Famael'i yavaşça üzerinden çekti.

Ares : B-başım.. bedenim.. neredeyim ben?
Famael : Ares! Sonunda geri döndün. Öldüğünü sandım.
Ares : B-ben.. öldüm mü..?
Gallon : Ares belli ki çok şey yaşamış Famael. Kendine gelmesi biraz sürebilir. Hadi, onu kamp alanına götürüp dinlendirelim.
Ares : H-h-a... O-o... Gel-li...
Famael : Kendini yorma Ares, hadi bakalım. diyerek Ares'i koltuk altından tutarak kamp ağacının yanına taşıdılar. Geldiklerinde Sayce yukarıdan onları izliyor, Snayo ortalıkta görünmüyordu. Zor bela Ares'i rahat bir dala taşımayı başardılar. Ares düşmesin diye fazladan önlem aldılar. Ares, gözlerini açtığında kendini yıldızların altında gördü. "Bunu hatırlıyorum." diye geçirdi içinden. Gözlerini tekrar kapatıp uykuya daldı.

Rüyasında Ares, tekrardan savaştığı o kızı gördü. En son ânı gördü. Kızın ona elini uzatışını. Savaşı kaybedişini. O öfkeyi gördü. Gerçekten o muydu? Ares kendi kendine sorular sormaya başladı : "O nefret neydi? O kız kimdi? Ben nasıl buraya geldim? Şu an neredeyim? Öldüm mü? Tekrar mı öldüm?" Bunları düşünüp kendini dışarıdan izlerken aklına bir sahne daha geldi. Bir sandalyenin üstüne oturuyordu. Kolları ve elleri bağlanmıştı. Fazla düşünemiyordu, sadece önüne doğru bakabiliyordu. Bulanıklaşan görüntü, yavaşça netleşti. O kız, tekrardan onu gördü. Karlar içindeki beyaz kız. Elinde, beyaz ve üstünde siyah bir gülümseme  [  : )  ]  olan bir maskeyi tutuyordu Ares'e bakarken. Elinde tuttuğu maskeyi, yavaşça yüzüne doğru götürdü. Görüntü tekrar bulanıklaştı ve ortadan kayboldu. Bu sefer kendini yanan bir köyün içinde buldu. Her taraf cayır cayır yansa da, hiçbir şey hissetmiyordu. Etrafta kaçışan insanları izledi. Bir ses : "Azrael, yolculuğunun başına geldin." diyerek etrafta yankılandı. Ses... bu sesi tanımıyordu ama.. sanki bedeni... o sese itaat etmek için kıvranıyor gibiydi. Görüntü tekrardan bulanıklaştı. Bu sefer simsiyah bir yerdeydi. Etrafına bakmaya çalıştı. Kafasını sağa, sola çevirmeye çalışsa da kafasını hareket ettiremiyordu. Kolları, ayakları... bedeninin hiçbir parçasını hareket ettiremiyordu. Kaskatı kesilmişti. Önünden bir ses : "Benim için bir ziyafet olacaksın, Ares. Ares. Ares. Ares. Ares. Ares. Ares. Ares. Ares. Ares. Ares. Ares. Ares. Ares. Ares. Ares. Ares. Ares. Ares. Ares. Ares. Ares. Ares. Ares. Ares. Ares. Ares. Ares. Ares. Ares. Ares. Ares. Ares. Ares. Ares. Ares. Ares. Ares. Ares. Ares. Ares. Ares. Ares. Ares. Ares. Ares. Ares. Ares. Ares. Ares. Ares. Ares. Ares. Ares. Ares. Ares. Ares. Ares. Ares. Ares. Ares. Ares. Ares. Ares. Ares. Ares. Ares. Ares. Ares. Ares. Ares. Ares. Ares. Ares. Ares. Ares. Ares. ARES!"

Famael'in tokadıyla uyandı.
Famael : ARES! ARES! Uyan!

Ares, gözlerini açtı. Neredeydi? Üstünde iki adam, biri onu tutuyordu. Gözleri hala bulanık görüyor, iyileşmesi zaman alacak gibi.

Famael : Sonunda uyandın! Gece boyu sağa sola tepindin durdun! Düşeceksin diye çok korktuk.

Ares : Ağaç mı, uyumak mı, korkmak mı? diye geçirdi içinden. Nerede olabilirdi?
Birkaç saniye sonra gözleri netleşti. Bu, bu Famael'di.

Ares : F-famael?
Famael : Ha? Sonunda konuşabildin! Evet, evet benim.
Ares : Ben buraya n- derken gözlerinin önünden binbir çeşit görüntü geçti. Görüntüleri tam olarak algılayamadı ancak tek tek : Yanan köy, kızın taktığı gülen maske, kar, kızın gülüşü, tekrar yanan bir köy, Famael, gülen maske, kar, gülen maske, kızın gülüşü, gülen maske, kan, gülen maske, gülen maske, gözleri kırmızı bir kız, büyük kılıcıyla insanları katleden bir adam, gülen maske, önünde ağlayan Snayo, kar, zırhı delik deşik Gallon, kar, gülen maske, Famael...

İnanılmaz hızda görüntüler geçti. Ares, korkunç bir çığlık attı ve debelenmeye başladı.

Famael : Gallon! Ares kriz geçiriyor! Yardım et!

Gallon ve Famael, Ares'i kollarından ve bacaklarından tutarak sakinleştirmeye çalıştılar.

Ares : Gülen maske! O kız, BİR ŞEY! BİR ŞEY OLUYOR! BÜYÜK BİR ŞEY!
Gallon : Ares. Sakin ol! Buradasın, güvendesin!
Ares : Zihnim! Maske! Bir şey oldu.
Famael : Ne oldu?
Ares : ŞEY... Bİr şey.. hatırlamıyorum. diyerek durdu.
Famael : Uh.. seni sakinleştirmek ne zor işmiş.
Gallon : Ares iyi misin?
Ares : İ-iyiyim, yani... evet.. sanırım.
Gallon : Neler yaşadın bilmiyorum ama, biraz dinlenmen gerek. Sonrasında ise istersen bize anlatabilirsin.
Ares : Ben.. ne yaşadım? Ahhh! diyerek eliyle başını tuttu.
Ares : Başım, ağrıyor.
Gallon : Famael, senin şu dandik büyülerden ağrı kesici tarzı bir şey var mı?
Famael : 1.si benim büyülerim dandik değil. 2.si evet var. diyerek Ares'e doğru büyü yapmaya başladı.
Gallon : Daha iyi misin Ares?
Ares : Evet... sadece dinlenmeye.. ihtiyacım var... diyerek uykuya daldı.