Uzun zaman önce insanların korktuğu bir zamanda bir hikaye anlatılırdı. Dehşete düşen, korkutulan ve eziyet çeken insanların anlatıldığı bir hikayeydi bu. İnsanların daha yeni yeni dünya da gözüktüğü ve kendi aralarında bir birliğin bulunmadığı bir zamandı bu. İnsanlar gelecekte bu çağa "Yitik Çağ" diyeceklerdi.

   Yitik Çağ zamanı pek fazla bilinmese de,insanların en büyük düşmanları elflerdi. İnsanları bu dünyaya zarar veren bir asalak olarak gören elfler, insanları nesiller boyunca köle yapmış ve soykırıma uğratmışlardı.

  Bu zalimane tavra birçok millet sessiz kalmıştı. Onlarda ya sessizce elfleri onaylıyor ve onları sessizce destekliyor ya da elflerden çekiniyorlardı. Çünkü insanlara yapılanlar onları gücendirmeleri için yeterli bir sebep sunmuyordu.

  İnsanlar ne bir birlik içerisindeydi, ne büyü güçleri bulunuyordu, ne büyük tüccarlara yada zenginlere sahip değillerdi. Kısacası daha emekleme döneminde olan bir milletti. Hiçbir güç bünyelerinde bulunmuyordu.

  İnsanlar neden böyle bir durumdaydı diye sorardı tarihçiler bütün sebepleri tam olarak bilinmese de başka bir diyardan bu diyara göç ettikleri için hiçbir tanrı yanlarında durmamış ve onlara işgalci gözüyle bakılmıştı. Ya da en azından bilinen buydu...