Gökyüzü gitmiş, yerine sanki uzayın en derin, zifiri karanlık boşluğu gelmiş. Boşluğa bakıp, dalıp gittim. Demek buraya kadarmış ha. Derin bir iç çektim.

Bakışlarımı boşluktan çekip etrafıma baktım. İnsanlar, kimi elinde telefonla boşluğu çekerken kimi sağa solda koşturup haykırırken  kimiside yerinde çöküp Allah'a dua ederken.

Benden sonra gelen Muhammed abiye baktım. Aptal aptal boşluğa bakarken dudakları titriyor.

Yan tarafımda ki can titreyen elleriyle omzumu delicesine sıkıp, " A-Abi ne yapmalıyız. Nereye gitmeliyiz. " dedi kekelerken.

Omzumu elinden kurtarıp, Muhammed abinin arka cebinde ki sigara paketini aldım. Sigara çıkarıp yaktım. Boşluğa bakıp dumanı tüttürken, " Evine git Can. " dedim, hala boşluğa bakarken, " Ailenin yanına git. "

Ne demeliydim. Başka, ne diye bilirdim ki. Bu sonsa eğer, en azından son vakitlerini değer verdikleriyle, ailesiyle geçirmeliydi.

" Sen, sen ne yapacaksın abi " dedi, gözleri kızarırken.

Ona bakıp, hafifçe gülümsedim. "Ben, sanırım burada kalacağım. " dedim.

Bana bir kaç saniye bakıp hiç bir şey demeden sadece başını salladı. Arkasını dönüp var gücüyle evine doğru koşmaya başladı.

Cafenin içine geçtim. Kıç üstü yerde oturup camdan boşluğa bakarken titreyen şefi umarsamadan, 2 sandalye alıp kapının önüne koydum.

Hala aptal aptal boşluğa bakan Muhammed abiyi dürtüp " Yetmedi mi bakman abi. " dedim, sandalyeye otururken.

Kafasını bana çevirip " Ha, ne dedin abim? " dedi, beyazlaşmış yüzüyle.

Paketten ona bir dal sigara uzatıp " Gel, otur abi. " dedim, yanımdaki sandalyeyi gösterirken.

Bana bir kaç saniyeliğine boş boş bakıp, derin bir iç çekti. Elimden sigarayı alıp yanımda ki sandalyeye oturdu. Ateşi uzatıp sigarasını yaktım.

" Daha önce hiç ailenden bahsetmemiştin değil mi abi ? " dedim sigaradan yeni bir nefes çekerken.

" Hayır abim " dedi. " Aslında, o olaydan sonra ailemden kimseye bahsetmemiştim. " buruk bir gülümsemeyle elindeki yanan sigaraya baktı.

İnsan hengamesine bakıp " Anlatmak istersen dinlerim. " dedim.

Derin bir nefes alıp verdi. " Annem babam ve küçük kız kardeşimle, 4 kişilik mutlu, küçük bir aileydik " dedi. " O zamanlar her şey çok güzeldi. Gençtim, gençlik işte. Kanımız kaynar, yerimizde duramayız. " gözleri kızarıp " Bulaşmamam gereken kişilere bulaştım. Lanet gelsin gençliğime. Neden onlara bulaşmıştım ki. " biten sigarasını sertçe attı.

Yeni bir sigara uzatıp yaktım. Derin bir nefes çekip bıraktı." Heh, o kanı bozuklar bize tuzak kurdu. Ailemle arabayla tek yol üzerinden seyahat ederken, karşımıza tır çıktı. " bağırarak " O soysuz, tırı arabamızın üstüne sürdü. " daha fala kendini tutamayarak bağıra çağıra küfredip ağlamaya başladı.

Elimde ki, çoktan sönmüş izmariti atıp yeni bir tane çıkardım. Yakıp derin bir nefes çektim. Elimi uzatıp omzuna koydum. Hafifçe sıvazlayıp " Üzgünüm abi " diyebildim sadece.

Koluyla yüzünde ki yaşları silerken, " Sağol abim. " dedi,

Derin bir nefes alıp verdi. " Sen abim, senin ailen nerede. " dedi sandalyeye iyice yaslanırken.

" Anne babam ben doğduktan kısa bir süre sonra ortalıktan kaybolmuş. Herhangi bir kardeşimde yok. " dedim, boşluğa bakarak.

" Nasıl kaybolmuşlar, nereye gitmişler gören duyan kimse yok muymuş. " dedi, Muhammed abi.

" Hiç bir bilgi yok. En ufak bir gören duyan kimse yok. Aniden yok olmuşlar işte. " dedim gülümseyerek.

" Üzüldüm abim. " dedi.

" Dert etme abi, zaten yeni doğmuştum. " dedim. " Yüzlerini bile sadece fotoğrafta gördüğüm, iki yabancı gibiler. " sigaramdan son bir nefes çekip, attım.

O esnada anons direğinden çağrı yapıldı. " Türkiye Cumhuriyeti vatandaşları. Lütfen hemen en yakın sığınak bölgesine ilerleyin. " kısa bir kesintinin ardından " Bu bir tatbikat değildir. Lütfen en yakın sığınak bölgesine ilerleyin. " çağrı kesildi.

Eh, sığınak mı, sığınağa gitsek ne yazacak ki. Hala oturan, Muhammed abiye " Gitmeyecek misin abi ? " dedim, anonsu duyup en yakın sığınak yerine doğru koşan insanlara bakarken.

İşaret ve orta parmaklarını bana gösterdi. Kapatıp açarak" Boşver sığınak mığınağı, ver abine bir sigara. Ölmeden önce keyfimize bakalım. " dedi, kızarmış gözleriyle gülümserken.

Gülümsedim. Çıkardım son kalan iki sigarayı. Yakıp boşluğa doğru dumanını üfledik.

Boşluk

Ehh