Sabah uyandığımda gözlerimin kırmızılığı geçmiş eskisi gibi sadece irisim kırmızı olmuştu. Yüzüm yıkadım, dişlerimi fırçaladım, okul kıyafetlerimi giyip kahvaltıya indim.

— Genç efendi artık iyi misiniz ?

— İyiyim Yami. Peki büyükbabam nasıl ?

— O da iyi masada sizi bekliyor.

— Tamam sofraya ineyim artık.

Yavaşça sofraya gitmeye başladım. Tedirgindim çünkü kötü şeyler yapmıştım. Büyük ihtimalle cezalandırılacaktım.

— Otur Eren.

— Tamam büyükbaba.

— Yaptığın şeyin farkındasın değil mi neredeyse birini öldürüyordun.

— Evet farkındayım pişman değilim sadece o adamı görünce kontrolden çıktım.

— Neler yaşadığını gayet iyi biliyorum fakat ortada ufak bir yanlış anlaşılma var.

— Ortada nasıl bir yanlış anlaşılma olabilir ki.

— Senin kardeşini öldüren şeytanlar değil onların yoldaşları diğer bir değişle ortaklarıydı.

— Nasıl yani ?

— Şöyle şeytanlar insanlara özel anlaşmalar olmadan dokunamaz bile fakat ortakları için aynı şey geçerli değil. Örneğin sizin dünyanızda vampir, kurtadam, goblin, ruh emici gibi şeyler aslında şeytan hayvanları.

— O zaman bu emri onlara o Akimoto vermedimi.

— Aslında hayır galiba kardeşinde şeytan cazibesi vardı.

— O ney ki ?

— Çok büyük umutsuzluğun bir kadın vücudunda toplanması ile oluşur. Kız ne kadar güzel ve gençse cazibe o kadar güçlenir diğer bir deyişle kardeşin birinci sınıf avdı.

— O zaman niye daha önce saldırmadılar.

— Çünkü umut ışığı belirdiği zaman cazibe son kez yüksek bir enerji yayar ve bütün avcıları etrafına toplar.

— Tamam. Okula gidince Akimoto'dan özür dileyeceğim.

— Aferin benim torunuma ne kadar olgunsun böyle.

— Ben 18 yaşındayım aslında bunu biliyorsun değil mi yani teknik olarak yetişkinim.

— Evet evet neyse artık hadi yemeğimizi yiyelim artık.

— Başlıyorum o halde.

Yemekten sonra ellerimi yıkayıp okula doğru gitmeye başladım. Yolda yürürken Luck'ı gördüm.

— Efendiiiim!!!

— Seni görmekte güzel Luck.

— Efendim en içten özürlerimi sunarım ama bunca zaman ne yapıyordunuz.

— Ne mi yapıyordum ağlıyordum.

— Gerçekten mi efendim sizin gibi bir şeytan.

— Luck gerçek liderlerin kalpleri olur böylece herkesin en az zarar göreceği yolu seçebilirler.

— Affedin beni efendim. Böyle önemli bir konuyu bilmemekle büyük hata ettim.

— Çok takma kafana herkes herşeyi düşünmek zorunda değil.

— Ahh... efendim ne kadar alçakgönüllü

— (bunların neresi alçakgönüllülük. Bu çocuk gerçekten aptal galiba.)

Luck ile beraber okula gittim. Kapıda beni bekleyen biri yoktu. Çok tuhaftı. Neyse çokta önemli bir mevzu değildi. Günüm biraz farklıydı. Dönüşüm yan etkisi olmadığından üstün cazibe etkisi ortadan kalkmıştı. İlk kez succubuslar olmadan rahat bir gün geçirmiştim. Okul çıkışı doğruca öğrenci konseyi odasına gittim. Kapıyı açar açmaz yere yığılmam bir oldu. Hem de üstümde bir ağırlık vardı.

— Eren iyisin. Sen o kadar uzun süre okula gelmeyince bende çok korktum sana bir şey oldu diye.

— Ben iyiyim peki abin ona haksız yere zarar verdim.

— Aslında haksız değildin unuttun mu ilk o sana vurmuştu.

— Tamamen aklımdan çıkmış. Aslında ona saldırma nedenim kardeşimi öldüren adama isim ve görünüş bakımından benzemesi bir anlamadım ve tamamen kendimi kaybettim.

— Sorun değil eğer özür dilemek istersen boşver o hala odasından çıkamadı da.

— Niye ki

— Sonuçta aranızda ciddi bir rank farkı var.

— Haklısın ben daha rank almadım fakat o zain.

— O zaman beni çok endişelendirdin. Bunu telafi etmelisin.

— Tamam o halde iki gün sonra tatil var o zaman seni bir yerlere gezmeye götürürüm.

— Ya-aan-nnii bu-uu b-iir randevu mu.

— Eğer sevgilim olma konusunu onayladıysan evet bu bir randevu.

— İki gün sonra görüşürüz.

— Görüşürüz.

Beni apar topar odadan çıkardı. Neyse ki iki gün sonra randevuya çıkacağım bende biraz hazırlık yapsam iyi olacak.