Geceyi aydınlatan sadece 4 çadır kalmıştı.

Ve bu çadırların biri de Ovour ile Ashley'e aitti.

Kaldıkları bu küçük çadır kubbe şeklinde olmasıyla birlikte oldukça geniş bir alana sahipti ve ortasından geçen destek kısmına asılı olan bir metal fener sayesinde içerisi aydınlık kalıyordu.

Zırhları üzerinde bulunan ikili uyku tulumlarının üzerine oturmuş konuşurlarken artık uykuları yavaş yavaş geliyordu.

"Ovour artık uyuyalım yarın gerçek eğitime başlayacağız bu yüzden enerjik olmalıyız."

Onunla aynı fikirde olan Ovour ise, "Evet yarın gerçek eğitim ile liderlik görevim başlayacaktır ve bu yüzden güzel bir uyku şart." Ve hemen ardından feneri söndürüp uyku tulumlarının içine girerek gözlerini kapattılar.

Fakat hala kamp alanını aydınlatan bir çadır bulunuyordu.

"Arser, yarın için tüm hazırlıkları tamamladık. Şimdi sadece sabah olmasını bekleyebiliriz."

"Yarın gerçek eğitimleri başlayacak ve iyi bir uyku onlara gereken enerjiyi verir, fakat iyi bir uyku bu şartlar altında onlar için zor olacaktır."

"Bizde yatalım artık." Son sözü söyleyen Isabel feneri söndürdü ve uyku tulumuna girerek gözlerini kapadı.

Artık kamp alanını aydınlatan tek ışık kaynağı kalın çam ağaçlarının arasından sızan beyaz ışık hüzmeleriydi, yıldızlar ise bambaşka bir parlaklık saçıyordu.

Ve bu manzaranın altında hala uyanık olan devasa bir orman bulunuyordu.

Geceyle bir olmuş vahşi hayvanlar av ve avcı döngüsünü sürdürürken vahşi doğanın asıl hakimleri olan yaratıklar ise sonsuz gökyüzünde süzülüyor, toprağın üzerinde ilerliyor ve devasa göllerde hakimiyet mücadelesi veriyorlardı.

Ve tüm bu kargaşanın ortasın da küçük bir kamp alanı vardı.

Bu küçük kamp alanı içersinde ise  uyumak için çaba sarf eden kişiler bulunuyordu.

Tabi bu durum Ovour içinde geçerliydi.

Daha önce hiç bu tarz bir yerde uyumadığı için ormandan yükselen sesler onu rahatsız ediyordu.

Ayrıca her duruma hazırlıklı olmak için zırh ile uyumaları söylenmişti. Fakat hiç rahat değildi.

Ve son olarak ta nefes kesen bir soğuk vardı.

Bu 3 sebepten dolayı bir türlü uyuyamıyordu, tabi bu sebeplerin bazıları diğerleri içinde geçerliydi.

Ashley bile tulumun içinde sürekli hareket ediyordu, belli ki o da çok rahat değildi.

"Lanet olası zırh hem rahat vermiyor hem de bir türlü ısınmama mani oluyor." Sonunda sabrı taşan Ashley biraz uğraştıktan sonra feneri tekrardan yaktı.

Bu sırada Ovour'da onu izliyordu.

"Ovour şu zırhı çıkarmama yardım et." Diye Ovour'a seslendi çünkü onunda uyanık olduğunu biliyordu.

"Peki." Şeklinde cevapladıktan sonra zırhın kayışlarını gevşetmeye başladı.

Fakat bu işin acemisi olduğu için ellerini nerede ve nasıl bir şekilde kullanacağını bilmediği için Ashley'i biraz sarsmıştı. Ama sonuç olarak Ashley üzerinde bulunan tüm demir parçalarından kurtulmuş oldu.

Sonra ise üzerinde ki kalın kaban ile pantolonunu çıkartıp siyah içlikleri ile kala kalmıştı.

"Bu şekilde daha rahat ve temiz görünüyorum, sence de öyle değil mi Ovour?" Diye seslendiği sırada kendisini bir garip hissetti.

Ovour ise "Tabi tabi oldukça rahat olmalı, zaten çamur lekeleri olan zırhlarla kim yatmak ister ki?"

Fakat o şekilde yatmalarını söylediklerin de hiçbiri karşı çıkmamıştı.

"O halde senin çamur kaplı zırhını ve kıyafetlerini de çıkaralım."

"Dur ne..." Demeye kalmadan Ashley'in elleri zırh kayışlarına ulaştı ve bir süre sonra ise Ovour'da zırhı ile altında ki kıyafetleri çıkararak siyah içlik ile kala kaldı.

Daha fazla bu şekilde kalmak istemeyen Ovour uyku tulumana girmeye çalışırken, "Ovour dur." Bu ses ile arkasına baktı ve bir şeyler söylemek istermiş gibi görünen Ashley ile göz göze geldi.

"Zırh ile diğerlerini çıkardıktan sonra uyku tulumunun epey büyük olduğunu fark ettim ve bu sebeple tek bir tulumu paylaşırsak daha sıcak olur." Tek seferde kendini açıklayan Ashley gelecek cevabı bekliyordu.

Ovour ise yutkunduktan sonra...

'Ashley'in aklından ne geçiyor? Daha birlikte kalacağımız gerçeğine alışmadan şimdi de bu çıktı.' Diye düşünüyordu.

"Hıımm...Şey bir sorun çıkarsa ve yada uygun olayan bir şeyler olursa diye endişeleniyorum." Dese de 'Ne diyorum ben!' Diye aklının ucundan geçirmişti.

Ashley ise...

'Aptal...!Aptal...! Ovour, ben sanki o şeyleri düşünmedim ama yine de söyledim ne diye kabul etmiyorsun ki?' Şeklinde bir düşünce zihnin de belirirken hemen ardından ise 'Belki de işleri ağırdan alıp beni zorlamak istemiyordur.'

Bir süre daha düşünen Ashley sonunda bir karar aldı.

"Ovour, daha önce beni sevdiğini söyledin ve şu an aynı çadırı paylaşıyorsak bilki bu sebebtendir, ben üzerime düşen sorumlulukları yerine getiriyorum. Senin de bir takım sorumluluklar alman gerekiyor." Bu sözleri kararlılıkla söylerken gözleri hala Ovour'un gözlerine bakıyordu.

'O gece sevdiğimi değil belki seviyorumdur demiştim, ama şimdi bunu söylersem muhtemelen canımı çok acıtır. En iyisi kabul etmek hatta zorundayım.' Sonunda kararını veren Ovour...

"Tamam ben mi geleyim sen mi gelirsin?"

"Ben gelirim." Dedikten sonra Ovour'un yanına sokuldu ve biraz hareket ettikten sonra yerini sabitlenmiş oldu.

Birbirlerinin nefeslerini üzerinde hisseden ikili bir süre sesiz kaldıktan sonra Ashley ilk konuşan oldu.

"Artık birlikte yaşayacağımız bir takım kurallarımız olmalı, ama öncelikle aynı tulumda yattığımız için bana sadece belimden sarılmana izin veriyorum.

Beni öpmeye, farklı yerlere ellemeni, sürtünmeye ve uyurken benden yararlanmaya çalışırsan bedelini ödersin. Ayrıca...."

O birkaç kural da söylerken Ovour ise sessizce dinliyordu ve özellikle dikkat etmesi gereken kurallardan birini çiğnerse başına ne geleceği konusunda biraz meraklıydı.

"Evet şimdilik aklıma gelen tüm kuralları söyledim, tabi eklemek veya da değiştirmek istediğin kural varsa söyle."

"Hayır, hiç yok." Dedikten sonra onun beline sarılarak gözlerini yumdu.

Ashley ise sessizce Ovour'un kolları arasında uykuya daldı.

Ve böylece Ovour eğitim kampında ilk gecesini geçirirken oldukça rahat ve huzurluydu.

Fakat her şeyin bir sonu olduğu gibi bu anında sonunu getirecek olan güneş  yükselmeye başlamıştı.