Bölüm 390: Göç! Göç Etmek!

Çevirmen: ArgoGamer

Düzenleyici: BlackBozo

Sokaklarda yürürken birbiri ardına uzun boylu ve yüce figürler belirdi. Her biri üç metre boyundaydı. Tanıdıkları normal barbarlardan farklı olarak, buradaki bu insanların hepsi, vücutlarında herhangi bir tüy olmaksızın temiz ve düzenliydi. Uzakta, sokaktaki dükkanların tabelalarında tanıdık görünümlü karakterler açıkça görülüyordu. Bunlar, Chen Feng'in grubunun daha önce harabelerin dışındayken bariyerde gördükleri karakterlerdi.

Bu insanlar… Bu sahneler…

Üçü birbirlerine baktılar ve ciddi bir ruh haline girdiler.

“Bu doğru olamaz, değil mi?” Kong Bai mırıldandı. S*ktir, sadece göç etmeye çalışmıştı. Beklenmedik bir şekilde…

Chen Feng başını ovuşturdu. “Öyle olmalı.” Gerçekten de göç etmişlerdi. Bununla birlikte, farklı bir dünyaya göç etmek yerine, sayısız yıl geriye giderek bu barbarların en görkemli çağına göç etmişlerdi. Bu, barbarların çağıydı!

Howl—

Aniden, havada bir kükreme duyuldu. Bu kükreme, görünüşte bir kişinin ruhunu titretebilecek dalgalar yayıyordu. Ardından, gökyüzünde devasa bir figür süzüldü. Arkasında, tanıdık görünümlü bir kırmızı parlaklık kaldı. Bu, kesinlikle daha önce gördükleri o gizemli ejderhaydı! Gerçekten de zamanda geriye gitmişlerdi! Üçü, bu durum karşısında bir süre sersemledi.

Chen Feng, Kong Bai'ye baktı. “Hala geri dönebilir miyiz?”

Kong Bai, bunu Chen Feng'den bir sır olarak saklayamayacağını biliyordu ve sadece acı bir şekilde gülümseyerek söyledi, “Belli bir süre gücü biriktirdikten sonra, gerçekten de göç etme yeteneğine tekrar sahip olacağım. Ancak, göç edeceğimiz konum… Kadere bağlı olacak. Bu sefer buraya tesadüfen geldik. Bir sonraki göç konusunda nereye gideceğimiz hakkında hiçbir fikrim yok.” Kong Bai'nin başı ağrıyordu. “Bu yeteneği ilk elde ettiğimde, farklı bir dünyaya göç ettim. Ondan sonra kendi dünyama dönmek için 20 yıl boyunca durmaksızın birkaç yüz kere göç ettim. Bir dahaki sefere dünyamıza döneceğimizde… Bunun ne zaman olacağı hakkında hiçbir fikrim yok.”

Kong Bai, çaresizce yeteneğini açıkladı.

-------

Yetenek: Göç

Etkisi: Enerji içeren rastgele bir dünyaya göç etmenizi sağlar.

Tüketim: Saf enerji

-------

Bu son derece basit bir tanımdı. Bunun, tek yönlü bir yolculuk olduğunu açıkça belirtiyordu. Kişi, ulaşmak istediği belirli bir dünyaya sadece sonsuza dek göç ederek ulaşabilirdi. Kong Bai'nin tanımına göre, her göç ettiğinde, varış yerini kendisi belirlemiyordu. Ancak, dünyasını terk ettikten sonra geri dönebilmek için çok çalışacaktı. Hangi gezegene ulaşırsa ulaşsın, saf enerjiyi biriktirmek için çok çalışacaktı. Sadece bunu yaparak, bir tehlikeyle karşılaştığı her an göç edebilirdi. Tüm o yıllar boyunca durmaksızın göç etmişti. Ayrıca, durmaksızın enerji arzı biriktiriyordu. Bir defa, iki defa… On defa…

Birkaç yüz denemeden ve 20 yıl amaçsızca göç ettikten sonra, bir gün kendi dünyasına geri dönmüştü. Üstelik, göç etmeden önce enerjisini biriktiremiyordu, çünkü biriktirdiği enerji miktarı ne olursa olsun, göç ettiği anda, enerjisi tamamen tükeniyordu. Tasarruf ettiği enerji miktarına bağlı olarak varış noktası buna göre değişecekti. Şu anda bile Kong Bai, tasarruf ettiği enerji miktarının, göçün hedefini tam olarak nasıl etkilediğini çözememişti. Göçün hem varış yeri hem de zamanı, belirleyemediği şeylerdi.

20 yıl boyunca sayısız kez göç ettikten sonra geri dönmüş ve o dünyasında sadece üç günün geçmesi tamamen beklentileri dışındaydı. Göç, gerçekten de inanılmaz bir yetenekti. Ancak, geri döndüğünden bu yana, artık bu yeteneği kullanmaya cesaret edememişti. Bu yeteneği bir kez daha kullandığında, rastgele bir yere gönderilmesinden korkuyordu. En azından bu sefer…

Chen Feng ve Qin Hai hayal kırıklığına uğradı. “Demek durum bu.”

Göç… Yani bu Kong Bai denen adam çok zengin bir deneyim yaşamıştı? Yeteneklerinin bu kadar çok mutasyona uğramasının nedeni de bu muydu? Şu anda, şüphelendikleri her şey onlar için netleşti. Bu adamın bu kadar genç yaşta bu kadar çok şey yaşadığını kim tahmin edebilirdi?

20 yıllık göç… Enerjisi olan yüzden fazla farklı gezegen…

Chen Feng, yabancı bir gezegene geldiğinde ve tehlikeyle karşılaştığında hissedeceği türden bir dehşeti hayal edebiliyordu ve bu adamın yaşadığı şey de tam olarak buydu.

Aniden, Qin Hai sordu, “Bu nedenle mi hiç arkadaşın yok?”

Bunun üzerine Kong Bai'nin ifadesi biraz çirkinleşti.

Chen Feng biraz düşündükten sonra “Senin bir sevgilin de yok sanırım,” dedi.

Anında Kong Bai'nin ifadesi karardı. ‘Bu iki adam…’

Chen Feng omzuna dokundu. “Senin için zor olmuştur.” Ne olursa olsun, Kong Bai bu sefer ikisinin de hayatını gerçekten kurtarmıştı.

“Bu yüzden ana karakter benim,” diye mırıldandı Kong Bai. “Bırakın arkadaşları veya sevgilileri bir ailem bile yok. Gezegenleri kendi başıma, kendi isteğimle göç ederek gezmek mi? Böyle bir karakter arka planıyla, ana karakter ben değilsem, o zaman ben neyim??”

Chen Feng ve Qin Hai kıkırdadı. ‘Doğru.’

Chen Feng başını salladı. “Bununla birlikte, birçok farklı ana karakter türü de var. Bir ana karakterin özelliklerini taşıyan bir adam tanıyorum. Ancak tahminlerim doğruysa ana karakter olduğu hikaye bir p*rno hikayesi olmalı. O adam, haremi olan bir ana karakter! Sana gelince...” Chen Feng ciddi bir şekilde düşündü ve, “Korkarım ki trajik bir ana karakter rolünü, büyük bir öfke ve derin bir kederle oynuyorsun” dedi.

Kong Bai: “…”

Birden, Chen Feng güldü. “Neyin eksik olduğunu biliyor musun?”

Kong Bai sersemledi. “Ha?”

Chen Feng'in ifadesi ciddileşti. “Bir ana karakterin aurasından yoksunsun. Bu nedenle, bir ana karakterin aurasına sahip olmak ve gerçek bir ana karaktere dönüşmekle ilgileniyor musun? Örneğin, bir sonraki göç edişinde doğrudan dünyamıza dönebilirsek?”

“Bu nasıl mümkün olabilir?” Kong Bai endişeyle bağırdı. Tek seferde mi döneceğiz? Ne şaka ama. Bu nasıl mümkün olabilirdi? Yüzlerce göç deneyimine ve seyahat ettiği dünyalara dayanarak, genetik dünyaya dönme olasılığı binde birden azdı. Dahası, bu sadece o dünyaya dönme olasılığıydı - varacağı zaman akışı da belirsizdi. Aynı zaman akışına dönmek için, olasılığın ne kadar küçük olacağını sadece tanrı bilir. O zamanlar, tamamen şans eseri geri dönmeyi başarmıştı. Bu olasılık… Görünüşe göre, Chen Feng hala yeteneğini anlayamamıştı.

Kong Bai acı acı gülümsedi. “Göç o kadar basit değil. Olasılık -”

“Ah,” Chen Feng sözünü kesti ve yüzünde hafif bir gülümsemeyle Kong Bai'nin kulağına fısıldadı, “Sana söylemeyi unuttum, aslında ben de ana karakterim.”

Kong Bai şaşkın bir ifadeye sahipti. “Ah?”

“Sen göç gücüne sahipsin. Bana gelince...” Chen Feng'in ağzı kıvrıldı ve bir gülümseme oluşturdu. “Herhangi bir şeyin gerçekleşme olasılığı olduğu sürece, onu gerçeğe dönüştürebilirim.”

Aniden Kong Bai'nin gözbebekleri küçüldü. “Ne?!” Chen Feng'e akıl almaz bir şekilde baktı.

‘Olasılık… Gerçeğe! Başka bir deyişle... Hayır, imkansız, böyle bir şey nasıl olabilir...’

Aniden Kong Bai inkâr etmeyi durdurdu. Chen Feng'in efsanevi yükselişini hatırladı. Konu, farklı dünyalarda seyahat etmekten biraz farklı olsa da, Chen Feng, genetik dünyada öne çıkan bir dâhiydi! Kong Bai, Chen Feng'in geçmişini çok iyi biliyordu. Bu, mucizeler yaratmada uzmanlaşmış gibi görünen bir adamdı. Bazıları bu mucizelerin Chen Feng'in güçlü iradesine bağlı olduğunu söylüyordu. Bazıları onun şanslı olduğunu söylüyor. Bazıları onun müthiş birikime sahip olduğunu söylüyor. Ama şimdi, nihayet gerçek nedeni biliyordu. Olasılık... Gerçeğe mi dönüşüyor?! Bu hangi lanet yetenekti? Şans mı? Bu basit açıklamayla Kong Bai, Chen Feng'in yeteneğinin ne kadar korkutucu olduğunu şimdiden hissedebiliyordu.

Kong Bai'nin dudakları kurudu. “Böyle bir yetenek...”

Chen Feng gülümsedi. “Yeteneğine benzer şekilde, sınırlamalar oldukça büyük. Ancak, birdenbire aklıma bir fikir geldi. Her iki yetenek de aynı anda kullanılırsa, sonuç ne kadar ilginç olurdu?”