Bölüm 271: Gizemli Parlaklık

Çeviri: ArgoGamer

Düzenleyici: BlackBozo

Zafer. Chen Feng, orta yaşlı adamın ayrılan figürüne bakarken rahat bir nefes verdi.

“Gittiler mi?” Wu Hui'nin ayakları zayıfladı ve neredeyse yere yığılacaktı. Chen Feng, onu tutmak için öne çıktı. Daha önce, sadece birkaç saldırıyı serbest bırakmıştı, ancak kendisinden daha yüksek sınıflara karşı savaşmak için ödediği bedel oldukça büyüktü.

Wu Hui'nin sahip olduğu tüm enerji çok abartılıydı. O A-sınıfı savaşçı ile gerçekten savaşmak zorunda olsaydı, sadece hayatını tehlikeye atabilirdi.

“Hadi gidelim,” dedi Chen Feng.

“Mhm,” Wu Hui uysal bir şekilde yanıtladı.

Etrafında düşmanlar olmadan önceki tavrına geri dönmüş gibiydi.

“Unutma, yeteneğin kimseye anlatamayacağın bir şey. Yeteneğinin nasıl çalıştığını bilen kişi sayısı ne kadar az olursa, o kadar güçlü olursun. Eğer yeteneğini herkes bilirse, büyük olasılıkla gerçek bir çöp olursun. Anladın mı?” Chen Feng'in bunları ciddi bir ifadeyle söyledi.

Wu Hui kararlılıkla başını salladı. “Mhm.”

Chen Feng'in kendisine ne kadar yardım ettiğini çok iyi biliyordu.

Shua!

Hızla ayrıldılar.

Burası, uzun süre kalmaları gereken bir yer değildi. Bu genetik savaşçılar çoktan gittikleri için, bir an önce ayrılmaları gerekiyordu. Ancak, tam ayağa kalktıkları sırada... Uzakta, Qinghe Çayırının girişindeki yönden tuhaf bir parlaklık ortaya çıktı.

Hum—

Bir anda, tüm dünya gri renge döndü.

Wu Hui alarma geçti. “Bu da ne?”

Uzaktaki parlak alanın hepsi gri renge dönüyordu. Dahası, son derece yüksek bir hızla yayılıyor ve bu yöne doğru geliyordu.

Shua!

Yeşil çayır hızla griye dönüyordu. Sadece otlar değil, hava, su, canlılar ve gözün görebildiği her şey griye dönüyordu.

Chen Feng'in kalbi çarptı. “Bir şeyler oluyor.”

Önlerinde birkaç siluet belirdi. Onlar, kısa süre önce ayrılan genetik ekipti. Belli ki, olanlar da gizemli parlaklık yüzünden şok olmuşlar ve bu yöne doğru kaçıyorlardı.

“Koş!” Chen Feng tereddüt etmedi. Wu Hui'yi sürükledi ve kaçmaya başladı. Ne şaka ama? O A-sınıfı genetik savaşçı bile gri ışıktan kaçıyordu; burada kalarak ne elde edebilirler?

Shua!

Parlaklık yayılmaya devam etti.

Herkes çılgınca kaçıyordu. Ancak, bunu atlatabilirler mi?

Hum—

Hum—

Sayısız insan, gizemli ışık parlamasıyla anında ortadan kayboldu.

“Lanet olsun!” Chen Feng'in kalbi titredi. Hız çok fazlaydı! Ancak, bu devam ederse, kaçma şansı olmayacaktı! Şans değeri mi?

Chen Feng, Şanslı Aura'yı etkinleştirmeyi denedi. Ancak işe yaramadı. Onu nasıl çalıştırdığına bakılmaksızın, Şanslı Aura ona herhangi bir geri bildirim vermedi.

Şu anda, ışık ona yaklaşıyordu. O A-sınıfı savaşçı, yeğeniyle aceleyle koşuyordu. Ancak, ondan kaçabilirler mi?

Chen Feng dişlerini sıktı. “Bu devam edemez!”

Kaçarlarken, çok uzakta olmayan bir çukur gördü.

Belki...

Whoosh!

Wu Hui ile birlikte çukura atladı.

Mühürle!

Bir dizi Rüzgar Bıçağı ortaya çıktı çukurun girişini kapattı.

Mor denizaltı!

Güvenlikte olmak için Chen Feng donmuş denizde kullandığı mor denizaltını bile çağırdı, çünkü bu denizaltı son derece güçlü bir enerji engelleme yeteneğine sahipti.

Clang!

Bitti. Chen Feng ve Wu Hui, güvende olmak için nefes almayı bile bıraktı.

Bu tehlike karşısında elinden geleni yapmıştı. Geri kalanına gelince, yalnızca göklerin iradesine boyun eğebilirdi. Bu tuhaf ışıltı sessizce onlara ulaştı.

Hum—

Tuhaf bir parlaklık ortaya çıktı.

İşte geliyor!

Chen Feng'in kalbi titredi.

O parlaklığın araziyi nasıl görmezden geldiğini açıkça görmüştü. Mor denizaltıyı görmezden geldi, her şeyi görmezden geldi ve nihayet ikisine ulaştı.

Bitti!

Chen Feng'in kalbi titredi.

Eller... Kollar... Her şey akıl almaz bir hızda griye dönüyordu.

Ancak tam o anda, donmuş denizden elde ettiği heykelcikte, o gizemli genç bayanın vücudunda aniden bir parlaklık belirdi. Ardından sessizce yayılmaya başladı. Sonra, tuhaf gri parlaklık tamamen duraksadı.

Kısa bir süre sonra, parlaklık Chen Feng ve Wu Hui'nin etrafından dolaştı ve yayılmaya devam etti.

Kurtulduk mu?

Chen Feng'in kalbi çılgınca sarsıldı.

Bu şey...

Chen Feng heykelciği çıkardı. Bilinmeyen bir nedenden ötürü, mini etekli bu genç bayan heykelciği şu anda daha gerçekçi görünüyordu. Chen Feng'e son derece gerçekçi bir his veriyordu!

Bu gerçekten sıradan bir heykelcik mi? On yıl önce... Gou Li'nin tuzağa düşürülen ekibi... Bu heykelcik yüzünden öldürülen insanlar...

Chen Feng içten içe şaşırmıştı. “Sen tam olarak nesin?”

Ne yazık ki kimse sorularını cevaplayamazdı.

O ve Wu Hui yeraltında saklanmaya devam ederken parlaklık yayılmaya devam etti.

Bilinmeyen bir süre sonra, heykelcik nihayet normal görünümüne döndü ve etrafındaki ışıltı kayboldu. Chen Feng ve Wu Hui rahat bir nefes aldılar.

Bunu şans eseri atlatmışlardı!

“Hadi gidelim.”

Chen Feng dikkatlice çukurdan çıktı.

Bu ışıltı gerçekten her şeyi yok etme gücüne sahip olsaydı, dışarıdaki her şeyin şimdiye kadar yok edilmiş olması gerekirdi. Ancak, Chen Feng çukurdan ayrıldığında şaşkına döndü.

Etraftaki her şey griydi. Qinghe Çayırının tamamı griye dönmüştü. Grinin yanı sıra beyaz, siyah ve tuhaf bir gri karışımları da vardı.

Eski bir siyah beyaz filmden bir sahne gibiydi.

O anda Chen Feng, zamanda geriye gittiğini ve o siyah beyaz filmlerden birine girmiş gibi hissetti.

Chen Feng şaşkına döndü. “Tam olarak neler oluyor?”

Siyah beyaz... Her şey siyah beyazdı...

Yerdeki çimen, ağaçtaki meyve, toprak...

Burada ne olmuştu?

Bu, o parlaklığın etkisi mi? Radyasyon? Veya bilinmeyen güçlü bir yetenek?

Chen Feng'in ruh hali ciddileşti. Bu, gerçekten her şeyin mümkün olduğu bir dünyaydı. Bir kişi evinde saklansa bile, gökten bir meteor düşebilirdi. Dolayısıyla...

“Koş!”

Wu Hui ile hızlı bir şekilde ayrıldı.

Burada ne olduğuna bakılmaksızın, bu olay tüm Qinghe Çayırına olduğundan, mümkün olan en kısa sürede buradan ayrılmak zorundaydılar. Kısa süre sonra Qinghe Çayırının girişine ulaştılar. Çayırın dışında eskisi gibi hala çok renkli bir dünya olduğu açıkça görülüyordu.

Chen Feng rahatlayarak nefes verdi. “Bu sadece çayıra olmuş gibi görünüyor.”

Git!

Shua!

Wu Hui'yi de yanına alarak dışarı çıktı.

Hum-

Tuhaf bir dalgalanma belirdi.

Bang!

Chen Feng ve Wu Hui, çayıra geri döndü.

Neler oluyor?

Chen Feng şok olmuştu. Ayrılamıyorlardı!

Şu anda, dış dünyadan biri Qinghe Çayırına adım attı. Chen Feng, yeni gelen kişi tam önünde dururken boş gözlerle ona baktı. Ancak o kişi Chen Feng'i görmezden geldi ve doğrudan çayırın girişinden geçti.

Ardından... Tam da girişten geçerken ortadan kayboldu.

Kaybolmadan önce girişten geçen birkaç grup da vardı. Chen Feng başlangıçta içeri girenlerin hepsinin öldüğüne inanmıştı. Ancak, yeni gelenlerden bazıları, girdikten sonra bir şeyler satın almak için kampa geri dönmeye karar vermişti. Bu nedenle, bu insanlar çayırdan çıkınca bir kez daha Chen Feng'in gözleri önünde belirdiler.

Görünüşe göre burada olanlardan hiç etkilenmemişlerdi, hepsi birbirleriyle gelişigüzel konuşuyor ve gülüyorlardı.

Başka bir deyişle, bu insanlar burada ne olduğunu anlamamışlardı.

Bu nasıl mümkün olabilir?

Chen Feng derin bir nefes aldı. Dışarıdaki kişilerin kendisini ve burada olan şeyleri göremedikleri açıktı. Bu olay, neredeyse her ikisinin de farklı bir boyutta yer aldığını hissettirdi.

Bekle.

Chen Feng aniden bir şeyin farkına vardı.

Parlak ışıltı daha önce uzay ve zamanın kendisini dönüştürmüş olabilir mi? Bu yer neresiydi?