Bölüm 244: Gizemli Köy

Çeviri: ArgoGamer

“Hepiniz...”

Tam Chen Feng konuşmak üzereyken,

“Ah Ah!”

Endişeli bir bağırış onu kesintiye uğrattı.

Hu!

Benzersiz malzemelerden yapılmış büyük bir ağ, aniden ortaya çıktı ve kabini sardı. Chen Feng ve Xu Fei kabini terk edemeden önce, ağın içerisinde sıkıştılar. Daha sonra, ellerinde çatal* gibi her çeşit silah taşıyan insanlar ortaya çıktı ve acımasızca Chen Feng ve Xu Fei'ye baktı.

ÇN: Muhtemelen buradaki çataldan kasıt, 3 başlı mızraklardan.

“Bu insanlar...”

Chen Feng'in kalbi titredi.

Ancak şimdi, bunların insan gibi görünmesine rağmen, her birinin normal bir insana kıyasla biraz farklı olduğunu fark etti. Bu insanlar için doğru terim “mutantlar” idi!

Kalabalıkta, kafasında plasenta* gibi bir şey olan bir ahtapot mutantı bile görülüyordu. Ayrıca, pembe tenli ve keskin bir kurşun kalem gibi başı olan bir insansı bile vardı...

ÇN: Plasenta tuhaf bir şey. Google'den bakın.

Buradaki tüm yaşam formları tuhaftı. Görünüşte insan gibi görünüyorlardı ama aslında insan değillerdi.

Shua!

Chen Feng vücudundaki enerjiyi kullanmaya çalıştı, ama başaramadı. Burası, Donmuş Denizin derinliklerindeki bir köydü, bu yüzden Donmuş Denizin kısıtlaması altındaydı. Donmuş Denizin etkisi altında, her türlü yetenek çözülecekti. Bu nedenle, burada herhangi bir yeteneğin kullanılması imkansızdı. Tabii...

Aniden.

Whoosh!

Whoosh!

Büyük ağ sıklaştı. Chen Feng ve Xu Fei doğrudan yukarı çekildiler.

Xu Fei dehşete düşmüştü. “Kahretsin, bu da ne demek oluyor?”

Chen Feng başını salladı. “Kim bilir.”

Bu tür yaşam formlarının Donmuş Denizin derinliklerinde var olduğunu kim hayal edebilirdi? Ayrıca, kaplumbağadan kaçtıktan hemen sonra başka bir tehlikeyle karşılaşmasını hiç beklemiyordu.

Bu adamlar...

Chen Feng gözlerini daralttı. Tek umut, bu insanların kendi dillerini anlamasıydı.

“Merhaba, Merhaba, Merhaba? Büyük kardeş?” Xu Fei ağzını açtı. “Hahaha, oradaki bir çift el oldukça ilginç görünüyor. Boks eldiveni gibi görünüyor... Hahaha. Böyle bir mutasyona sahip olmak için hangi genle kaynaştınız? Konuşamıyor musunuz? Hmm, bir tahminde bulunayım... Yengeç mi? Haklıyım, değil mi? Hahaha. Ve sen, sarı renkli adam...” Xu Fei durmaksızın saçmaladı.

Şaşırtıcı bir şekilde, şu anda, birisi soğuk bir şekilde konuşmadan önce yürüdü ve ona baktı. “Ağzından daha fazla saçmalık çıksın ve seni hemen keseyim.”

Xu Fei şaşkına döndü. “S*ktir! Konuşmayı biliyor musun?”

Bu adam cevap olarak soğuk bir şekilde homurdandı. “Hmph.”

Shua!

Shua!

İkisi de köye doğru taşındı. Chen Feng buradaki manzarayı izlemek için bu şansı kullandı. Eşsiz coğrafi konum nedeniyle, buradaki çevre inanılmaz derecede güzeldi. Köy, çok büyük değildi. Deniz suyunu köyden ayıran soluk mor renkli bir bariyer vardı. Bu nedenle, köy, deniz suyu tarafından işgal edilmemişti.

Ama...

Chen Feng'in bakışları savunma bariyerinin dışına indi.

Orada, bariyerin dışında belirli bir alanda birkaç binanın deniz suyuna battığını ve harabeye dönüştüğünü açıkça görebiliyordu. Bu binaların hala çökmek yerine orada durmasının tek nedeni, denizdeki sakin dalgalardan kaynaklanıyordu.

Şüphesiz, bu binaların tamamen parçalanması için hafif bir dokunuş veya biraz daha güçlü bir dalga yeterli olacaktır. Bu yapılar muhtemelen uzun süre dayanamaz.

Chen Feng içten içe düşündü.

“Bunlar yeni inşa edilmiş gibi görünüyor.”

Şu anda köyün merkezine taşınmışlardı. Orada bir binanın kapısı açıldı. Yüzünde sakalı olan şişman ve yaşlı bir adam dışarı çıktı. Şaşırtıcı bir şekilde, omzundan yukarısı bir köpeğin başıydı! Bir süre önce oldukça popüler olan köpek suratı şakasına çok benziyordu.

Chen Feng'in ağzı seğirdi. Köpekler de denizin içindeki bir yaşam formu mu?

Xu Fei'ye gelince, gülmekten neredeyse ölüyordu. “Hahahahaha! Bu mutantlar gerçekten komik görünüyor!”

Ancak, yüksek sesle gülmeden önce, köpek kafası olan köy şefi soğuk bir şekilde onlara baktı. Bir sonraki sözleri, Xu Fei'nin kahkahasını bir anda kesti. “Onları beslemek için atın.”

“Tamam,” dedi herkes.

Shua!

Xu Fei'nin ifadesi büyük ölçüde değişti.

Yem? Ne şaka ama!

Bu adamların tam olarak ne planladığından emin değildi. Ancak bu kısa cümleden, hem kendisinin hem de Chen Feng'in şu anda oldukça zor bir durumda olduğunu anlayabiliyordu. Bu, özellikle o büyük kaplumbağanın hala dışarıda olduğu bir durumda doğruydu.

Xu Fei'nin kalbi titredi. Bizi o büyük kaplumbağaya mı yedirmeyi planlıyorlar?

Shua!

Bir grup mutant onları sürükledi ve onları yok etmek üzereydi. Ancak, tam o anda, Xu Fei aniden konuştu: “Köyünüz ne kadar süre dayanabilir?”

Shua!

Tüm mutantlar adımlarını durdurdu.

Köpek kafası olan şef, şişman vücudunu yavaşça çevirdi ve Xu Fei'ye baktı. “Yabancı, ne biliyorsun?”

“Kalkabilir miyim?” Xu Fei çaresizce söyledi.

“Bırakın,” dedi köpek başı olan şef.

Bunun üzerine, Xu Fei geçici olarak ağdan çıkarıldı ve birkaç çatal doğrudan kafasına yönlendirildi.

Köpek kafası olan şefe bakmadan önce derin bir nefes aldı. “Bu çok basit. Bariyerin dışındaki çözünmüş kalıntılar gördüm. Eğer bunlar uzun zaman önce geride bırakılmış bir şey olsaydı, sanırım çoktan yok olmuş olurlardı. Ancak, binaların bir kısmı gerçekten yok olmuş olsa da, tüm yapı hala sağlam! Bu açıkça bunların yeni aşınmış binalar olduğu anlamına geliyor,” dedi Xu Fei hafifçe.

“Demek bu şekilde anladın. Ne kadar keskin bir gözlem gücü.” dedi köy şefi.

Xu Fei gururla, “Doğal olarak.”

Köpek başlı köy şefi elini salladı. “Onları beslemek için dışarı sürükleyin.”

Shua!

Bir kez daha, Xu Fei büyük ağa geri sokuldu.

???

Xu Fei şaşkına döndü.

“Aptallar bile bunu görebilir. Bize bunları anlatmak için bir ihtiyaç var mı?” köpek başlı köy şefinin yüzünde soğuk bir ifade vardı. “Görünüşünden, bize herhangi bir çözüm verebileceğini sanmıyorum. Seni burada tutmanın ne anlamı var? Sizi lanet olası insanlar!”

???

Xu Fei'nin yüzü karardı.

“'Görünüşümden bir çözüm düşünemeyeceğim’ derken ne demek istiyorsun? Köpek gözlerinle bana aşağı mı bakıyorsun?”

“Aslında, ben...” Xu Fei hala bir şeyler söylemeyi düşünüyordu.

Clang!

Onları görmezden gelen mutantlar grubu bir kez daha onları sürüklemeye başladı. Başka bir seçenekten yoksun olan Chen Feng, “Belki de şu anki durumunuzu çözmenin bir yolu var.”

“Oh?” Köpek başı olan şef ona baktı, gözlerinde şüphe vardı.

“Başka türlü buraya ulaşmak için Donmuş Denizden nasıl geçtik?” Chen Feng sakince söyledi.

“Hmph, bunları kullanarak?” Köpek başlı şef alaycı bir şekilde gülümsedi. “Onları dışarı atın!”

Shua!

Onlardan sonra, bir grup denizaltı sürüklendi.

Chen Feng ve Xu Fei'nin gözleri daraldı. Bunların hepsi daha önce Genetik Birlik tarafından gönderilen insansız denizaltılardı. Yani hepsi battıktan sonra buraya mı gelmişti?

Clang!

Clang!

Köpek başlı şef onları aldı.

Bang!

Denizaltılar parçalandı.

“Bu şeyler gerçekten çözülme gücüne karşı koyabilir. Ancak, şu anki deniz seviyemizde onlara maruz kalan güçlü baskıyla, uzun süre dayanamazlar,” dedi köpek başlı şef soğuk bir şekilde.

Baskı...

Chen Feng bunu inkar etmek için güçsüzdü.

Donmuş Denizin bir yerlisi böyle bir bilgiye sahip miydi? Bu oldukça aşırıydı, değil mi?

Köpek başlı şef, “İnsanların yaptığı şeyler, tabiat ana'nın önünde şakadan başka bir şey değil.” dedi.

Yakında, Chen Feng ve Xu Fei bir kez daha tuzağa düştü.

“Siz insanlar, köyümüzün yıkılma sebebisiniz!” Köpek başlı şefin gözleri kötü niyetle parladı. “Bunca yıl hep burada güvendeydik. Ancak, siz insanlar orada savaşmaya başladığınızdan beri, burada değişiklikler meydana gelmeye başladı! Ayrıca, şu lanet olası kaplumbağa da var... Kesinlikle siz insanların buraya getirdiği bir şey!” köpek başlı şefin gözleri acımasızlıkla doluydu. “Denize giren insanlar öldürüldüğü sürece, o kaplumbağa doğal olarak ayrılacak. Ondan sonra, önceki barışımızı yeniden kazanacağız.” köpek başlı şef tekrar emir verdi. “Götürün onları!”

Mutantlar bir kez daha Chen Feng ve Xu Fei'yi dışarı sürüklemeye hazırlandı.

“Emin misin?” Chen Feng bir kez daha konuştu, “Hiç düşünmedin mi? Yanlış bir seçim yaparsanız, bu köydeki herkes ölür. Bana güvenebilirseniz, hepinizi kurtarabilirim.”

Köpek başlı şef ona baktı. “Bizi kurtarmak için ne kullanabilirsin?”

“Bunu.” Chen Feng köyün kenarlarına doğru yürüdü. Donmuş Denize doğru yürüdüğünden kimse onu durdurmaya çalışmadı. Ellerinde belirsiz bir mor parlaklık ortaya çıktı. Sonra, elini deniz suyuna soktu. Beklenmedik bir şekilde, herhangi bir şey olmadı!

“Bu...”

Sonunda, köpek başlı şefin ifadesi değişti. Bu genç adam böyle büyülü bir güce sahipti! Belki de... yıkım yolunda olan köylerinin hala bir şansı vardı!

“Kendimi tanıtmama izin ver.” Son olarak, bu yabancılara bir miktar değer verildi. “Merhaba, benim adım Gou Li, Bariyer Köyünün şefiyim. Belki de bu sizin duyduğunuz bir isimdir?”

Ne?!

Chen Feng ve Xu Fei'nin ifadeleri büyük ölçüde değişti.

Genetik Birlik?

Gou Li?

Bu ismi gerçekten duymuşlardı! 10 yıl önce, Genetik Birliğin A-sınıfı bir uzmanı ve astları birliğe ihanet etmişti. 4 tane ünlü A-sınıfı savaşçı ve sayısız B-sınıfı genetik savaşçı öldürüldü. Bu, o zamanlar oldukça büyük bir kargaşaya neden olmuştu. Şu an bile, bu hala Genetik Birlik tarihinde meydana gelen en ciddi saldırılardan biriydi.

Başlangıçta, Gou Li ve astlarının öldüğüne inanıyorlardı. Onlarla burada, denizin derinliklerinde, şu anki görünüşleriyle karşılaşmayı hiç beklemiyorlardı.

Aniden, Chen Feng bu dürüst görünümlü köylülere baktı. Bu tuhaf görüntülerin altında, bir zamanlar tesadüfen gördüğü yüzler vardı. Buradaki insan sayısı bile okuduğu bilgilerle uyuşuyordu.

“Hepiniz...”

Chen Feng ve Xu Fei'nin ifadeleri büyük ölçüde değişti.

Onlar!!! Hepsi, 10 yıl önceki savaştan kaçan suçlulardı!!!