Bölüm 16: Yumuşak Bıçak

Çevirmen & Editör: ArgoGamer

Çağrıyı sonlandırdıktan sonra, Chen Feng, Ahşap-Ayı genini araştırma başladı.

Dürüst olmak gerekirse, Profesör Tao'nun tezi ona gerçekten çok yardımcı olmuştu. Arkasındaki teoriyi öğrendikten sonra, Chen Feng çok fazla hatadan kaçınmayı ve çok fazla şans değerini kurtarmayı başardı.

"Başlayalım!"

Chen Feng akan su kadar sakin ve ustaca gen üretimine başladı.

Whoosh!

Gen üretimi tamamlandı.

Şu anda Chen Feng, vücudunun içinde akan fantastik bir sıcak akım hissetti. Onun bitkin ruh hali kısa bir süre sonra iyileşti.

"Hmm?"

Chen Feng kendini gen detektörü ile taradı ve hemen şaşırdı.

Ruh puanı artmıştı!

Bu sıcak akımdan sonra, başlangıçta acınası 30 ruh puanı aslında 31 puan oldu. Sayısız gen üretimiyle birlikte zorla arttırıldı.

"Gerçekten de yükseldi!"

"Gen üretimi, aynı zamanda ruh geliştirme yöntemi olarak da düşünülebilir mi?"

Chen Feng biraz şaşırdı.

Gen üretimi, sadece ruh tipi genleri olan biri tarafından gerçekleştirilebilecek bir şeydi. Sürekli acı eğitimden sonra, ruhun artması normaldi.

"Sadece bir puan, ama yine de beklenmedik bir kâr."

Chen Feng memnun oldu.

Ancak, başkaları bunu duyacak olsaydı, Chen Feng'i ölünceye kadar döverlerdi! Ruhsal enerjisi sadece bir puan artmasına rağmen, ruhsal enerji bu kadar kolay artabilir mi? Bu bedenin orijinal sahibi bile, doğumundan bugüne kadar sadece 30 puana çıkarabilmişti!

Nihayetinde...

Her zaman kim başarılı olabilir ki?

Her seferinde zirve özellikli gen kim üretebilir?

Mutasyona uğramış genleri kolayca kim üretebilir?

Sadece Chen Feng!

Whoosh!

Gen taraması!

Tanıdık veriler hemen önünde ortaya çıktı.

- - - - 

Mutasyona Uğramış Ahşap-Ayı Geni.

Temel Nitelikler:

 Güç: 3 puan, Beden: 3 puan.

Genetik Yetenek: Ahşap-Ayı'nın gazabı. 10 saniye boyunca gücü %10 arttırır. Bekleme süresi: 60 saniye.

- - - - 

"O zaman..."

"Şimdi ne yapmalıyım?"

Chen Feng düşük bir sesle mırıldandı.

Profesör Tao'yu doğrudan ifşa etmek mi? Ne kadar anlamsızdı. Önceki 100.000 kâr, onun için çok cazipti, ah.

Bunu düşününce, Chen Feng alaycı bir şekilde gülümsedi.

* * *

Ertesi gün.

Profesör Tao güzel bir rüyadan uyandı.

Birkaç on yıl sonra, sonunda kariyerinin ikinci baharını memnuniyetle karşıladı! Bugünün Profesörü Tao'su, artık bir kılavuz sayesinde tanınan eski gen üreticisi değildi. Bunun yerine, kimsenin bilmediği bir mutasyon bulan bir bilim adamıydı. ‘Mhm... bu unvanı beğendim.’

Ancak.

Bir önceki günün tecrübesiyle Profesör Tao biraz dikkatliydi ve asistanının sürekli olarak iş bölgesini dikkatle izlemesini emretti.

Doğru şeyi yaptığı inkar edilemez.

Sadece birkaç dakika heyecandan sonra, asistanının mesajı aceleyle ona iletildi. Rüzgar Köşkü denilen yerde, tekrar mutasyona uğramış bir gen ortaya çıkmıştı!

"Ne?"

Profesör Tao'nun ifadesi büyük ölçüde değişti.

‘Bir tane daha mı çıktı? Kahretsin. Olasılık yüz milyonda bir değil miydi? Bu adamın şansı gerçekten bu kadar mükemmel mi? Eğer bu ortaya çıkarsa...’

"Satın al!"

Profesör Tao dişlerini sıktı.

Yaklaşık 100.000 yuan sessizce gitmişti.

Profesör Tao'nun eylemlerinin hızı nedeniyle, neredeyse hiç kimse bunu fark etmedi. Profesör Tao'ya rahatlama hissi veren şey, bu mutasyona uğramış genin iş bölgesinde görünmeye devam etmemesi idi.

"Tesadüf mü?"

Profesör Tao, bir gün boyunca korku içindeydi ve kalbi sürekli alarm durumunda titriyordu.

Ancak.

Ertesi gün uyandığı an, asistanın mesajı aceleyle geldi. Mutasyona uğramış gen tekrar ortaya çıkmıştı!

Yine Rüzgar Köşkü!

"Bu nasıl mümkün olabilir?"

Profesör Tao'nun tüm vücudu buz gibi soğuk hissetti. Yüz milyonda bir değil miydi?

Üretme olasılığı oldukça düşük değil miydi? Bir büyük usta gen üreticisi gün boyu Ahşap-Ayı geni üretse bile, mutasyona uğramış bir genin ortaya çıkma olasılığı hala çok düşük olacaktır. Birisinin art arda iki gün üretmesi nasıl mümkün olabilir? Ayrıca, son derece nadir bir üçüncü mutasyondu?

Bu nedenle, şimdi bir soru ile karşı karşıya kaldı.

Satın almak veya satın almamak?

"Profesör..."

Asistan tedirgin bir şekilde sordu.

"Satın al."

Profesör Tao, yüzünde kötü niyetli bir ifadeyle güçsüz bir şekilde yere yığıldı. "Al. Gerçekten üretmeye devam edebileceğine inanmayı reddediyorum! Yarın hala üretebileceğine inanmayı reddediyorum!"

"Profesör..." asistan düşük bir sesle söyledi.

"Almanı söylediğimi duymadın mı?"

Profesör Tao'nun yüzünde kötü niyetli bir bakış vardı.

"Ama yeterli para yok," dedi asistan üzgün bir şekilde.

"..."

Profesör Tao'nun yüzü karardı. Derin bir nefes aldı ve banka hesabında kalan bakiyeyi çıkardı. İki gün önce, üçüncü mutasyon araştırmasını yayınladığında Gen Üretim Derneği tarafından verilen ödül fonlarını bile çıkardı.

"Satın al!"

Bir kez daha, 100.000 yuan sessizce kayboldu.

Profesör Tao sersemlemiş bir şekilde önüne bakıyordu. Etraftan geçen öğrenciler, gözlerinde saygı ve hayranlıkla ona bakıyorlardı. Ancak kalbi, kıyaslanamayacak kadar endişeliydi.

‘Gerçekten bitti mi?’

Ne kadar onurunu korumaya devam edebilir? Hatta biraz uyumaktan bile korkuyordu. Uyandığı anda, asistanından o lanet olası mesajı tekrar almasından korkuyordu!

İlk adımı yanlış atınca, sonraki tüm adımlar onu uçurumdan aşağı sürüklemiş ve arkasını bile dönememişti!

Şu anda.

Chen Feng aniden Mu Yuan'dan haber aldı.

"Chen Feng, genin nerede?"

Mu Yuan şüpheli bir şekilde sordu.

Chen Feng'in o kadar rahat bir şekilde üretebileceğini duymuştu, bu yüzden hızlı bir şekilde satacağını düşündü. İki gün sonra bir toz tabakasının bile görünmeyeceğini beklemiyordu.

Chen Feng hafifçe "satıldı" dedi.

"Ah?"

Mu Yuan yüzünde şaşkın bir ifade vardı. "Satıldı mı? Kime?"

"Hiçbir fikrim yok. Dükkanda hepsini sattım." Chen Feng hafifçe söyledi.

"Ah?"

Mu Yuan hayrete düştü. "Kahretsin! Beni korkutma kardeşim. Bu durumu tersine çevirmek ve Profesör Tao’yu tokatlamak için bir kanıt! Nasıl böyle satabiliyorsun? Bekle, hepsini mi? Kaç tane sattın?"

"İki tane. Günde bir adet."

Chen Feng gülümsedi.

"Günde bir tane mi?"

Mu Yuan aniden bir şey düşündü. "Hangi fiyata koydun?"

"99,999 yuan." Chen Feng sakince belirtti.

"Hiss—" 

Mu Yuan soğuk havayı içine çekti.

Kahretsin! Çok acımasız!

Her zaman Chen Feng'in karakterinin çok yumuşak olduğunu düşünmüştü. Bu adamın eyleminin kendisinden daha acımasız olmasını beklemiyordu. Bu tür bir yumuşak bıçağı* rahatsız etmek daha da korkutucuydu. Profesör Tao muhtemelen son birkaç gündür tedirginlikten uyuyamıyordur, değil mi? Ayrıca, Chen Feng de sessizce bu kadar büyük miktarda para kazanmıştı. Dışarıdan nazik ve sevecen, ama içten içe kötülüğün zirvesi... bu karşılaştıramayacağı bir şeydi!

ÇN: Yumuşak Bıçak: bilmeden insanlara zarar vermek

"Sana hayranım!"

Mu Yuan hayranlıkla haykırdı, "Herkesin, dışarıdan soğuk ya da ilgisiz ama içeriden keskin ve hırslı olanların korkutucu olduğunu söylemesine şaşmamalı."

"..."

Bu bir iltifat mıydı?

"Ne kadar sürdürmeyi planlıyorsun?"

Mu Yuan sordu.

"Bu, yaşlı profesörün fonlarının ne kadar süre dayanabileceğine bağlı."

Chen Feng gülümsedi.

Bir günlük onur için 100.000 yuan mı?

Buna değerdi.

Gece sessizce geçti.

Ertesi gün, Profesör Tao uyandıktan hemen sonra bu endişe verici mesajı gördü.

Tekrar ortaya çıkmıştı!

Yorgunluk, Profesör Tao'nun yüzünün her yerine yazılmıştı.

Birkaç gündür dinlenmemişti. Her gün, korkuyla yaşıyordu, tüm o övgülerin, küfürlere ve lanetlere dönüşmesinden korkuyordu. Bu son birkaç günde korku içinde titreyerek hayatını yaşıyordu.

"Daha önce bunun olacağını bilseydim..."

Profesör Tao sonsuz pişmanlık hissediyordu.

Artık satın almaya cesaret edemedi. O lanet olası adamın özel mutasyonları üretmek için bir tekniği olduğundan kesinlikle emindi. Ama satın almaz ise, tüm onurunu kaybedebilirdi.

"Baba, ben geldim."

Profesör Tao'nun oğlu Tao Lijun sabahın erken saatlerinde döndü.

"Küçük Jun, ah, babana yardım et," Profesör Tao oğlunun elini kaptı ve panik içinde söyledi. Oğlunun konumu ve kimliğine dayanarak, bu konuyu onun için çözebileceğini biliyordu. Bu noktada, oğlunun önünde onuruyla ilgili rahatsız olamazdı.

"Endişelenme, sorun değil."

Tao Lijun gülümsedi.

"O zaman iyi."

Profesör Tao çok utanıyordu. Sonunda oğlunun başını belaya sokmak istemiyordu.

"Bunun bir önemi yok."

Tao Lijun gülümsedi ve dedi ki, "Baba, önce yemeğini ye. Gidip bunu halledeceğim."

Kapının dışarısında.

Tao Lijun'un ifadesi soğuk ve ilgisiz hale geldi. Bu olayda babası hatalıydı. Ancak, ne olmuş yani? Hatalı olsa bile, hala onun babasıydı! Sadece tuzlu bir balık herhangi bir dalgaya neden olmazdı.

"Küçük Mu." Tao Lijun birini aradı,

"Benim için bir şey yapmalısın."