Gulyabani

*********************************************************************************

Whoosh!

Ok boynuzlu iskeletin boynuna isabet etti. Biraz et kopardı ve arkasından çıkıp molozlara saplandı.

Dudian'in gözleri küçüldü ve beşinci oku çıkardı.

Boynuzlu iskelet ayağa kalktı. Beşinci ok göğsüne isabet etti. Okun gücü o kadar güçlüydü ki, boynuzlu iskelet anca birkaç adım geri atıp dengesini kazanabilmişti. Oku çıkardı ve kızıl gözleri Dudian'e odaklandı. Dudian'e sanki bir yılanın kurbağaya baktığı gibi bakıyordu. Bir anda ayağıyla kendini ittirdi ve Dudian'e doğru koşmaya başladı.

Dudian'in yüzü çirkinleşti. Boynuzlu iskelet önceki mutant iskeletlerden daha hızlıydı. Çabucak altıncı oku çıkardı ve aralarında 100 metre kalana kadar boynuzlu iskeleti bekledi. Dudian dikkatlice ona nişan aldı ve ipi bıraktı.

Ok bir meteor gibi fırladı.

Dudian isabet edip etmediğine bakmadan arkasını dönüp aceleyle kaçtı.

Boynuzlu iskelet kızgın bir şekilde kükredi ve elini kaldırıp oku çıkardı. Okun yarattığı yaradan koyu gümüşümsü bir sıvı akıyordu. Akan şey cıvaydı.

100 metre kadar tüm gücüyle koştu sonra arkasını dönüp boynuzlu iskelete baktı. Yayın ipini çekti ve başka bir atış daha yaptı.

Atışı aceleyle yapsa da sapmamıştı. Uzun zamandır 100 metrede atış yaptığından hedefi sorunsuz bir şekilde vurabilmişti. Ancak, Dudian hala boynuzlu iskeleti gözünden vuramıyordu. Ok gözü yerine önceki yarasına yakın bir yere isabet etmişti.

Boynuzlu iskelet acı içinde inledi, tekrar onun peşinden gitmek için oku çıkardı.

Dudian boynuzlu iskelete hareket edecek fırsatı vermedi.

Atış ardına atış yapıyordu. Boynuzlu iskelet, vücuduna saplanan gümüş okların sayısı yüzünden hareketleri yavaşlamıştı. Dudian aralarında bir kez deha mesafe açmak için dönüp koşmaya başladı. Birkaç dakika sonra arkasını döndü ve aynı şeyi tekrar yaptı. Ok ardına ok boynuzlu iskeletin vücudunu deliyordu. Çok geçmeden iskelet hareket etmeyi kesti ve kendini yere attı.

Dudian boynuzlu iskeletin düştüğünü görünce rahatlamıştı. Zırhı soğuk terle kaplıydı. şansına okları cıvayla kaplıydı. Eğer sadece normal demir oklara güvenseydi şimdiye çoktan ölü olurdu.

"On iki cıvalı okum daha var." Dudian sadaktaki cıvalı okları saydı. Hala avlanmaya devam edebilecekti.

Boynuzlu iskeletle kendisi arasındaki mesafeyi yaklaşıp azalttı. Ona demir oklarla atış yapıyordu. Tepki vermediğinden emin olmak istiyordu. Ardından ona yaklaştı ve çömelip boynunu kesti.

Kacha! Hançer takıldı.

Sürekli deneyerek sonunda başını kesebilmişti.

Dudian'in acelesi yoktu bu yüzden boynuzlu iskeletin vücut yapısına bakmak için boynunu santim santim kesti. Ana atardamarı daha da bütündü. Üstelik boğazında parmak kadar kalın siyah kan damarları vardı. Kafatasını kesti ama siyah kan damarlarını kesmemeye dikkat ediyordu.

Siyah kan damarlarının etrafındakileri kesti. Dudian siyah kan damarlarının boynuzlu iskeletin ağzındaki zehirli dişlere bağlı olduğunu görünce şaşırmıştı.

Dişlerin içinde aralıklı küçük delikler vardı ve içleri boştu.

"Vampir dişi mi?" Dudian boynuzlu iskeletin dev farenin kanını emdiği sahneyi düşünmeden edemedi. Boynuzlu iskelet işini görmek için bu zehirli dişleri kullanıyor gibi gözüküyordu.

Dudian hançerini kullanıp karnını açtı. Boynuzlu iskeletin vücudundan çok pis bir koku yayılıyordu. Karnındaki tüm organlar donmuştu. Bağırsaklarının yerinde koyu, pis kokulu, balgamsı bir şey vardı.

Pis koku burnuna gelince Dudian kusacak gibi hissetti. Boynuzlu iskeletin cesedini birkaç metre ileri taşıdı. Alnından çıkan boynuza baktı. Keskin ve biraz eğimliydi, bir gergedanın boynuzuna benziyordu.

Dudian alnındaki deriyi yüzmek için hançerini kullandı. Şaşırtıcı bir şekilde boynuz doğrudan kafatasına bağlıydı ve oradan büyümüştü. Böyle bir değişikliğin nasıl mümkün olduğunu bilmiyordu. Lakin bildiği bir şey vardı, eğer boynuzlu iskeletin daha fazla evrimleşmesine izin verseydi kesinlikle büyük bir baş ağrısı olurdu.

Dudian konu hakkında biraz kafa yordu ama sonradan pes etti. Kafatasını yarıp buz kristalini alması fazla sürmemişti. Buz kristalinin rengi koyu maviydi. Renk çok saf ve bir kristal kadar temizdi.

Saflığı ve rengi daha önce gördüğü buz kristallerinden daha temizdi. Kristali dikkatlice zırhına koydu ve diğer demir okları çıkardı. Keskin demir uçlar körelmişti, bu da boynuzlu iskeletin kafatasının ne kadar sert olduğunu gösteriyordu.

Okları sadağına koydu ve yılan kuyruklu timsahın parçalarını koyduğu çantayı almaya gitti. Ardından barut kutularını alıp gitmeye hazırlandı. Aniden, soluk bir kokunun ona doğru yaklaştığını hissetti. Onun durduğu yerin 100 metre kadar uzağından geliyordu.

Göz bebekleri küçüldü ve hemen yayını kavradı. Ancak, Dudian vücudunu hareket ettirmeye cüret edemedi. O fark etmeden nasıl bir varlığın bu kadar yaklaşabileceğini bilmiyordu. Gözleriyle hafifçe etrafa baktı. Az önce dövüştüğün çimenli bölgeye odaklandı. Hafif koku oradan geliyordu.

Dudian'in kalp atışı hızlandı ve kan beynine vurdu. Vücudundaki tüm kaslar kaskatı kesilmişti. O farkında olmadan bu kadar yaklaşabilen bir yaratığın sıradan bir yaratık olmayacağını biliyordu.

Hışırt!

Rüzgar otları kamçıladı.

Dudian, otların yavaşça ayrıldığını görünce şaşırdı. Bir çocuğa benzeyen insanımsı bir vücut dışarı çıktı. Sadece yarım metre uzunluğundaydı. Siyah pulları bedenini baştan aşağıya kaplıyordu. Ellerinde ve ayaklarında parmak yerine keskin pençeler vardı. Yüzü bir insan yüzüne benziyordu ama kaşları yoktu. Gözleri koyu kırmızıydı. Dudian'e baktı ama sonra başını çevirip boynuzlu iskeletin yerde yatan cesedine baktı.

Whoosh!

Bir anda boynuzlu iskeletin yanında belirdi. Sanki bir yerden başka yere ışınlanmıştı. Başta yaratık küçük ağızlı uslu bir çocuk gibi gözükmüştü. Ancak, boynuzlu iskeletin cesedine yaklaşınca ağzını inanılmaz bir şekilde açıldı. Boynuzlu iskeletin etini ve kanını çiğnemeye başladı.

Küçük siyah şeye bakınca Dudian'in yüz ifadesi değişti, "Gulyabani!"