İçeri Dalmak

****************************************************************************************

Lüks arabalar ardı ardına Yard şehrinin ana sokağına girdi ve Ryan kalesine doğru ilerledi. Şehrin sakinler şaşkına dönmüştü. Ryan ailesi buraya taşınıp lordları olduğundan beri, Ryan ailesini ziyarete gelen bu kadar çok soylu görmemişlerdi.

Arabaların hepsi Ryan kalesinin önünde durdu.

İhtiyar Fulin'in kahtası misafirleri karşılamak için şahsen kapıda bekliyordu.

Dudian ihtiyar reisle konuşmak için öğleden sonra erkenden gelmişti. O anda ikisi de ikinci katın penceresinde duruyordu ve kalenin ana yolundan geçen arabalara bakıyordu. Her arabanın kendine özel aile bayrağı vardı. İhtiyar Fulin, Dudian kim olduklarını önceden bilsin diye tek tek onları tanıtıyordu.

"Neredeyse herkes geldi. Ev sahibi olarak kaba davranamayız. Gidelim." dedi İhtiyar Fulin.

Dudian yavaşça başını salladı.

İkisi de merdivenlerden aşağı salona indiler. Normalde salonu aydınlatan dört gaz lambası vardı ama şimdi bir düzineden fazlaydı. Dudian pahalı giysiler giyen soyluların eşleri ve çocuklarıyla geldiğini gördü. Hepsi atıştırmalıkları yiyor, şarap içiyor ve sohbet ediyordu.

İhtiyar Fulin ve Dudain'in merdivenlerden aşağı indiğini görünce konuşmayı bıraktılar. Artık tüm gözler onların üstündeydi.

"İhtiyar Fulin bayağı iyi gözüküyorsun." dedi merdivenlere yakın duran orta yaşlı bir soylu.

Dudian orta yaşlı soyluya baktı. İhtiyar Fulin'in söylediğine göre bu adam yakındaki bir şehirden gelen küçük soylu bir ailedendi. Onların ailesi de İhtiyar Fulin'inki gibi çöküşte olan bir aileydi. Ancak, Daniken ailesinin Ryan ailesinden bir farkı vardı. Onların ailesi kurulduğundan beri küçüktü ve hep hayatta kalmaya çalışıyorlardı.

İhtiyar reis gülümsedi, "Şarabı sevdin mi?"

"Eğer böyle güzel şarabın olduğunu bilsem size daha sık ziyarete gelirdim." Orta yaşlı adam güldü.

İhtiyar reis cevap verdi, "Kapımız açık, her zaman."

Soylular selam vermek için ihtiyar reisin etrafını sardı. Partiye toplam 8 aile gelmişti. Ancak, ailelerin hiçbiri İhtiyar Fulin'i tebrik etmek için kendi reislerini göndermemişlerdi, onun yerine en büyük çocuklarını göndermişlerdi.

"Attan düşen ölmez, eşekten düşen ölürmüş." Güzel bir kadın gülümsedi ve dedi ki, "Sanırım Ryan ailesi konsorsiyum kurarak büyük bir hareket yapmayı planlıyor."

İhtiyar reisin nasıl cevap vereceğini görmek için diğerleri de gülümseyerek baktı.

İhtyar Fulin hafiften gülümsedi, "Konsorsiyum kurduğumuza göre asıl amacımız para yapmak. Başka ne olabilir ki?"

"Oh?" Daniken ailesinden gelen orta yaşlı soylu ilgisini çekmiş gibi dedi ki, "Hiç kaynağınız var mı?"

İhtiyar Fulin cevap verdi, "Bunu ilerleyen saatlerde konuşabiliriz. Gece daha yeni başladı. Bugün için özel olarak Aziz Peter Müzik Okulundan bir bando davet ettim. Bu yüzden lütfen, müziğin tadını çıkarın."

İhtiyar reisin konudan uzaklaştığını görünce daha fazla bir şey sormadılar. Hepsi bandonun oturduğu köşeye gitti.

"Bu kim oluyor?" diye sordu orta yaşlı obez soylulardan biri çünkü Dudian neredeyse İhtiyar Fulin'den hiç ayrılmayacak gibi gözüküyordu.

"Konsorsiyumumuzun avcısı, Dean Bey." diye cevap verdi ihtiyar reis.

"Avcı mı?" İhtiyar reise yakın olan soylular içgüdüsel olarak kendilerini biraz uzaklaştırdılar. Bir süre sonra yaptıkları şeyin kaba olduğunu fark ettiler ve hemen eski yerlerine geri döndüler. Az önceki orta yaşlı obez adam yüzünde bir gülümsemeyle dedi ki, "Bu kadar hızlı bir avcı bulmuşsun. İhtiyar reis bayağı vahşisin, ha!"

Dudian görünüşte sakin olsalar da soyluların gözlerindeki korkuyu görebiliyordu. İhtiyar Fulin'den avcıların soyluların favorisi olduğunu öğrenmişti. Ama favorileri olmasının yanı sıra korktukları bir şeydi. Avcılar para kazanabildiği için seviyorlardı. Bazı avcıların kendilerini tutamayıp soyluları öldürdüğünden korku artık hepsinin içine işlemişti.

O avcılar adliye tarafından idam edilse de ölen soylular geri gelmezdi. Bu yüzden çoğu soylu avcılardan uzak durmaya çalışıyordu. Çoğu zaman avcılara bir şey söylemek isterlerse kuzgunları kullanıyorlardı. Ara sıra, yüz yüze konuşmak zorunda kalırlarsa güvenliklerini garanti altına almak için önceden gizli şövalyeleri ayarlıyorlardı.

Çoğu soylunun gözünde avcılar insana benziyordu ama içlerinde bir canavar vardı.

Dudian'in kim olduğunu öğrenince yüzlerindeki gülümse donmuştu.

Dudian gülümsemeleri görünce dejavu yaşamış gibi hissetti. Aklına Mellon konsorsiyumunun yıllar önceki partisi geldi. Partideyken Glenn ve kıdemli avcıyı görmüştü. Soylular önden davranıp onları "dost canlısı" bir selamlamayla selamlamıştı. Eskiden çok gençti ve daha toydu bu yüzden gülümsemelerindeki korkuyu fark edememişti. Ama şimdi açık bir şekilde hissetmişti.

"Müzik başlıyor." İhtiyar Fulin gülümsedi.

Dudian ihtiyar reisin kırışıklıklarla dolu yüzüne baktı. Ardından müziğin tadını çıkarmak için sessizce başını sahneye çevirdi.

İhtiyar reis 20 kişilik gruba başlamaları için işaret etti. Müzik yavaşça salonda yankılanmaya başladı. İhtiyar Fulin'in ve diğerlerinin çocukları müziği dinledikçe kendilerini kaybettiler.

Aniden salonun kapısı pat diye açıldı. İçeri bir grup insan girdi. İçlerinden biri alay eder gibi güldü, "İhtiyar Fulin, acelen ne! Nasıl olur da herkes gelmeden partiye başlarsın?"

Müzik kulak yırtan bir sesle durdu.

Salondaki sakin hava bir anda yok olmuştu.

Herkes dönüp gruba baktı. Yüzleri hafiften değişti. Orta yaşlı obez adam panik içinde fısıldadı, "Mel ve Milan ailesi. Neden buradalar?"

Dudian de grubun önündeki zayıf ve zarif kızı tanımıştı. Üstünde onu öne çıkartan pahalı ve şık kıyafetler vardı. Onun hemen arkasında görkemli bir zırhın içinde çakı gibi genç bir adam duruyordu.

Onların arkasında 6 şövalye ve 2 soylu vardı.

Diğer soyluların yüzü şövalyelerin üstündeki aile rozetini görünce çirkinleşti. Onları görmeseler bile en öndeki genç kız ve sadamdan hangi aileden olduklarını anlamışlardı.