"Siyah Weaver"

*********************************************

"Bu kadar acelesi olan görev de ne? Çok mu tehlikeli?" Dudian kendini tutamadı ve sordu.

Genç eğitmen cevap verdi, "Nadir bir canavarın belirdiğini duydum. Biraz tehlikeli olduğu doğru ama takıma Glenn liderlik edecek. O, konsorsiyumumuzun en güçlü iki avcısından biri. Bu arada, senin tek görevin kokunun izin sürmek olacak. Sen fazla geride kalmadığın sürece seni koruyacaklar."

"Nadir canavar mı?" Dudian öldürdüğü Juranzhi'yi düşündü. Yeni canavar o yaratıkla aynı mı?

"Yerleşim bölgesine gidersem sorun olur mu?"

"Tabii ki de gidemezsin!" Genç eğitmen hem yürüyor hem de konuşuyordu, "Bu çok acil bir görev. Seni almaları için kalenin salonuna birilerini gönderdiler. Diğerleri çoktan orada olmalı." Dudian'in elini tuttu ve daha fazla bir şey demeden koşmaya başladı.

Dudian her şey bir anda olduğundan endişelenmişti. Bombaları nasıl alacağını bilmiyordu, onlar kendisini koruma konusunda büyük bir rol oynuyordu. Güvenliği hakkında endişe duyuyordu çünkü çıplak elle ve yeni okçuluk yetenekleriyle kendini koruyabileceğinden emin değildi.

İkisi de nehri geçip kaleye doğru gittiler. Kale kapkaraydı. Etrafında kasvetli bir hava vardı.

Genç eğitmen Dudian'i kaleye getirdi, "Çabuk ol, içerde seni bekliyorlar, ben gidip sana biraz kuru yiyecek getireceğim!"

Dudian arkasını döndü, derin bir nefes aldı ve kaleye girdi.

Kalenin kapısındaki muhafızlar Dudian'i geldiğini gördü.

Kalenin içindeki loş ışıklı odada altı kişi vardı. Dudian kapıyı açtığında dördü erkek ikisi kadın sohbet ediyorlardı. Kapının açıldığını duyunca hemen başlarını çevirdiler.

"Bu küçük adam mı?" diye sordu bir tanesi.

Başka bir genç cevap verdi, "Eskiden toplayıcı olduğunu duydum. Şansına eline büyü damgaları geçmiş."

Kar beyazı cildi olan yirmili yaşlarda bir kadın vardı. Çok güzel gözüküyordu. Siyah avcı zırhı giyiyordu ama zırh o kadar dardı ki, vücut hatları belli oluyordu. Dudian'e baktı ve emir verdi, "Hemen zırhını giy. Gidiyoruz!"

Dudian kadının tanıdık geldiğini düşündü. Daha yeni toplayıcı olduğunda soyluların düzenlediği bir partiye davet edilmişti. Orada iki avcı görmüştü, biri kadın biri erkekti. Muhtemelen, o ve diğer genç konsorsiyumun en güçlü avcılarıydı. Soyluların onlarla konuşmaya çalışması ve arkadaş canlısı olmasına şaşmamalıydı.

"Tamam." diye cevap verdi Dudian. Sandalyenin üstüne yığılmış, siyah zırh setleri vardı. Onları aldı ve boyuna uygun olanı üstüne giydi.

Zırhların yanı sıra bir tane de siyah yay vardı.

Tamamen giyinmiş şekilde Dudian kadına dedi ki, "Hazırım."

Kadın Dudian'in çabukluğunu görünce hafifçe başını salladı ve diğerlerine döndü, "Siyah weaver' belirdi. Elimizden geleni yapıp yakalamamız lazım. Kaçırmak bir seçenek değil. Anlaşıldı mı?"

"Evet!" dedi diğer beşi aynı anda.

Glenn elini salladı, "Gidelim!"

Salonun ön kapısı açıldı. Dışarı çıktılar, kapının önünde bir düzine kadar siyah at vardı, atların üstünde radyasyonu ve yaratık saldırılarını önleyecek zırh vardı.

Duvarın içindeki radyasyon ve yaratıklar dışarıdakilerle boy ölçüşemese de, yine de son derece tehlikeliydi. Ama duvarın içindekileri temizlemek avcıların görevi değildi, onlar Kutsal Kilise'nin ve ordunun göreviydi.

Hepsi atlarına bindi.

Dudian eğitmenin daha gelmediğini görünce yemekten vaz geçti. Atına bindi ve diğerleriyle beraber büyük duvarın yolunu tuttu.

Ticari bölgeyi geçtikten sonra radyasyon bölgesine girdiler.

Ara sıra radyasyondan etkilenmiş yaratıklarla karşılaşıyorlardı. Yol kenarında sürünen pitonlar ve etrafa dağılmış kurt grupları vardı. Radyasyon yüzünden vücutları hafiften değişmişti. Normal hayvanlara göre bazı yerlerinden garip uzuvlar çıkmıştı.

Aç yaratıklar onlara doğru koşmaya başladı ama Glenn'in yaptığı tek şey alay eder gibi gülümsemekti. Yaratıklar bir anda korktu ve etrafa dağıldı, sanki korkunç bir düşmanla karşılaşmış gibi.

Dudian şaşırmamıştı çünkü Glenn'in büyü damgaları yüzünden olduğunu biliyordu. İnsanlar yaratıkları korkutamazdı. Özellikle ilk görüşte saldıran aç yaratıkları. Avcılar insan kılığında yaratıklardı bu yüzden sıradan bir canavar için onlara saldırmak şakadan başka bir şey değildi!

Çok geçmeden büyük duvar ulaştılar.

"Demek geldiniz, geçidi sizin açtık bile." Mellon konsorsiyumunun kıyafetini giyen orta yaşlı adam büyük duvarın önünde duruyordu.

Glenn ona doğru başını salladı ve atından indi. Yer altı geçidine ilk giren oydu.

Geçide girer girmez durdular ve duvarda resmi olan tanrıçaya dua etmeye başladılar. Acil durum olduğundan dua sadece sembolikti ve birkaç saniye sürmüştü. Çabucak geçidin öbür tarafına gittiler.

Dudian tanrıçanın resmine baktı ama dua etmedi. Takımın ardından takip etmeye başladı.

Çok geçmeden öbür taraftan çıkmışlardı.

Dudian bu sefer kullandıkları girişin farklı olduğunu fark etti. Konsorsiyumun kontrolünde olan farklı bir geçit olmalıydı. Bu sefer dışarı çıktıklarında önlerindeki alan 20 metreye kadar çıkan ağaçlarla doluydu. Ağaçlar, kavak ağacı gibi gözüküyordu ama dalları ve yaprakları yoktu.

Glenn ormanın içine girdi.

Diğerleride onu takip etti, Dudian'i takımın ortasında tutuyorlardı.

Dudian o anda diğer avcılarla kendisi arasındaki farkı hissetmişti. Rahatça Glenn'in hızına ayak uydurabiliyorlardı ama o fazladan efor sarf etmek zorunda kalıyordu.

"Görünüşe göre avcıların arasında bile fiziksel farklılıklar var." diye düşündü Dudian, onlara yetişmeye çalışırken, "Ancak, resmi bir avcı olalı iki ay oldu. Daha 'kutsama' almadım. 9. bölgede 200'den fazla buz kristalim var."

Devasa ağaçlarla doluı ormandan çıktıktan sonra yosunla kaplı bir otabana geldiler.

"Köprüde," dedi Glenn ve çabucak yola zıpladı.

Dudian'in dudakları bunu görünce seğirdi ama yine de onların arkasından takip etti.

"1. bölgeye giriyoruz." Glenn Dudian'e baktı ve dedi ki, "Bir dakika içinde orada oluruz. Kendini koruman gerecek, sakın benim dediklerimden çıkma. Burası Mellon konsorsiyumun yönettiği 20 bölgeden biri. Ancak, yasaklı bölge dışında en tehlikeli bölge. İçeride 10 seviye ve üstü birçok yaratık var. Bu seferki hedefimiz 'siyah weaver'"