Çeviri: Phoebus Düzenleme: Sapphire

********************************************************************

“Burada yaşayan birileri mi vardı?"

Mason ve sokaklara bakan diğerleri bitki örtüsünün üzerini kapladığı kalıntıları görebiliyordu. Mimari tarz tamamen farklıydı, ancak, bu kalıntıların çoğunun enkaza dönmüş bina kalıntısı olduğunu anlayabiliyorlardı.

"Tabii ki."

Scott çevredeki kalıntılara bakarak şöyle devam etti:

"Atalarımız felaket onları yok edene kadar burada yaşıyorlardı. Sonuç olarak artık ıssız bir yer. Burada olan her şeyin atalarımız tarafından yapıldığı ve inşa edildiği inkâr edilemez bir gerçek. Bu şeyleri konsorsiyuma geri götürmeliyiz"

"Atalarımızın yaşadığı bu yerde..."

Mason, Scott'un söylediği sözleri duyunca heyecanla bağırdı. Herkes merakla etrafına bakıyordu.

Dudian Scott'ın elindeki koyun derisine çizilmiş haritayı gördü. Ona dikkatle baktı ve eğri yolların haritanın üzerinde çizildiğini gördü. Haritanın merkezinde büyük bir kare desen göze çarpıyordu.

Haritadaki dev surun yakınlarına Silva yazılmıştı. Dev surun dışına çıkınca düzensiz kavisli dairelerin ana çizgileri vardı, üstünde sayılar yazıyordu.

"Sıfır, bir..." Dudian gözleriyle haritayı tarıyordu. Bu sayıların farklı yerlerde tekrarlandığını gördü. Bir yerde bir numaralı alan diğerinde sıfır numaralı alan vardı. Bu sayılar yediye kadar çıkıyordu. Her alan farklı rengeboyanmıştı. Harita adeta bir gökkuşağı gibi görünüyordu.

Scott, Dudian'ın haritaya baktığını gördü:

"Bu dev surun toplayıcı haritasıdır. Dış alanlar konsorsiyumlara bölünmüş ve buna göre sayı ve renklerle  işaretlenmiştir. Mesela, Mellon konsorsiyumumuzun alanları kırmızı renktedir. Bölgemizin yakınında gördüğün yeşil ve sarı renklerle işaretlenmiş yerler diğer konsorsiyumlara ait. Yeşil alanlar askeri mülk, sarı olanlar Huasheng konsorsiyumunun. Her konsorsiyum, toplayıcılardan önce avcılarını bölgeyi temizlemeye gönderiyor."

Dudian, dairelerin ve renklerin ardındaki anlamı anladığı belli ederek hafifçe başını salladı. Sıfırdan yediye, askeri ve 7 konsorsiyuma aitti.

"Gri renk olan dışarıda ne var?" Diye sordu.

"Burası avcıların henüz gitmediği yer."

Scott ciddi bir sesle konuştu:

"Kesinlikle bu gri alana giremeyiz. Bunlar son derece tehlikelidir. Hatta avcılar bile orada yalnız kalırlarsa ölürler."

"Tehlikeli mi?"

Dudian meraklı bir şekilde sordu,

"Tehlikenin nedeni ne?"

"Canavarlar!" Diye fısıldadı.

Dudian'ın kalbi hızlandı

‘Canavar?’

Biraz ilerleyince bir köşe başında geldiler. Sokakta yok olmaya yüz tutmuş bir trafik ışığı vardı. Her şey gibi bitki örtüsü ile kaplıydı ve asmalarla çevrelenmişti. Toplayıcılar tarafından toplanmamıştı.

"8 numaralı alan önümüzde."

Scott sokağın köşesine baktı. Burası, şehir merkezine yakın olduğu için diğer alanlarla karşılaştırıldığında daha az bitki örtüsü vardı. Depremlerden kaynaklanan çatlak izleri olan bir sokaktı.

"Bundan böyle hepiniz uyanık olmalısınız! "

Scott, belinden bir hançer çıkarırken gururlu görünüyordu:

"Avcılar sadece 8 numaralı alanı temizledi. Biz bu bölgeye girecek olan ikinci gurubuz. Beklediğimiz hasat çok iyi olmasına rağmen avcılar tarafından öldürülmeyen canavarlarla karşılaşma ihtimalimiz var. Sakin olun ve canavarlar tarafından saldırıya uğramamaya çalışın, aksi takdirde enfekte olabilirsiniz. "

Dudian ve yeni olan diğerleri biraz gerildi. Daha önce Scott'ın yaptığı gibi silahlarını çıkardılar. Herkes etrafını titizlikle taramaya başladı.

Scott yolun ortasına girerken, Dudian yol kenarında yeni bir ahşap tabela gördü. Üzerinde Mellon Vakfı sekizinci bölge yazıyordu. Kan kırmızı bir renkte 'sekiz' rakamı yazılmıştı.

Dudian, caddenin diğer bir bölümünde onlardan uzakta bir nesneyi örten geniş yeşil bir bitki örtüsü gördü. Nesnenin şeklinden onu hurdaya çıkmış bir araba olarak tanımladı.

Heyecanlı olduğu ortadaydı. Arabalar varsa jeneratör de bulabilirdi. Doğal olarak ultraviyole etkileri, yağmur ve korozyon nedeniyle çoğu üç yüz yılda hurda haline gelecekti. Fakat iyi korunmuş bazı parçalar bulma şansı vardı. Bazı yer altı barınaklarında da iyi korunmuş bir jeneratör olabilir diye içinden geçirdi.

Scott fısıldadı:

"Bu yeşil bitkiler bazı büyük ölçekli malzemelerin üzerini kapatıyor. Döndüğümüzde onları geri almanın yolunu düşünmek zorundayız. Şimdilik önümüzdeki on gün boyunca yaşayacak bir yer  bulmalıyız. Bu yüzden, bir ana kamp ve gerekli malzemeleri aramak için ayrı bir kamp kuracağız."

Yeşilliklerle kaplı arabaları geçtiler. Kalın bitki örtüsüyle kaplı arabalardan birinin camlarından uzanan soluk ve kuru bir elin farkında değildiler. Bu el gözden kaybolmuş olan kalabalığı yakalamak için mücadele veriyordu

...

...

Sokağın sonunda Scoot baktı ve üç katlı bir bina gördü:

"Burası güzel burayı temizleyelim"

Binaya doğru gitti.

"Ah!"

Bir kızın çığlığı duyuldu. Korku içindeki sesi binanın zeminin katında dikkat çekti:

"Kan! Kan! "

Şok olmuş ve titriyordu.

Herkes zemindeki kan havuzuna bakıyordu. Kurumuş olmasına rağmen kanın rengi seçilebiliyordu. Yakın zamandan kalma olduğu açıktı. Eğer önceden üç yüzyıl önceden kalma olsaydı yağmur kanı temizlerdi.

Dudian, Scott'ın canavar hakkındaki sözlerini hatırladı. Bilinçsizce, barutun olduğu torbayı tuttu.

Diğer çocuklar yerdeki kan havuzunu gördüklerinde gerildiler.

Scott kaşlarını çattı:

"Ne için yaygara yapıyorsun? Zaten burada canavarlar olduğunu söyledim. Açıkçası avcılar onları öldürdü. Öldürdükten sonra kanları temizlemelerini mi bekliyordunuz? Bunun gibi yerler gördüğünüzde şaşırmayın. Ah! Yeni insanlarla çalışmaktan nefret ediyorum!"

Dudian’a gösterdiği sabrı ve hoşgörüyü açıkça diğerlerine karşı göstermiyordu..

Mia, binanın kapısını itti. Kapı camdan yapılmıştı, ancak kırılmıştı. Bir dükkân gibi görünüyordu. Bitki örtüsü binanın içine yayılmıştı.

Dudian Scott'un yanına doğru yaklaştı. Her yerde toz birikmişti. Uzun süre sonra kurumuş ve bir toprak tabakası oluşturmuştu.

Hançeri tutan Scott, tezgâhın üzerindeki bitki örtüsünü kesti ve birleştiği yerden ayırdı. Bir cam dolap vardı. Gözleri parladı. Hançerin kabzasıyla hemen camı kırdı ve içerideki mücevherleri almaya başladı.

Mücevher üzerindeki tozu bir kumaşla sildi altın rengi açığa çıktı. Yüzünde şaşkın bir ifade vardı.

Dudian sessizce onu izliyordu. Scott'un bulduğu mücevherlerden ekstra bir komisyon alacağını biliyordu. Sonuçta soylular altınları severdi. Özellikle bunun gibi süs eşyaları bulmak çok zordu.