Çevirmen: RmLover  Editör: Thomas Shelby

Nakliyat gemisi adaya ulaştığında, iki ufak Destroyer nakliyat gemisine doğru yaklaştı. Sonra birkaç denizci Zheng'in yanına geldi ve onlara teknenin onları adaya götürmek için hazır olduğunu söyledi.

Denizcilerden birisi teğmendi. Geminin üzerinde yürürken konuştu: ''Sizler numune uzmanlarısınız değil mi? Kurduğumuz uyarı çizgilerine dikkat edin. Burada dinazorlardan daha başka şeyler de var. Birkaç böcek türü T-Rex kadar tehlikeli. Uyarı çizgilerine çok sayıda böcek kovucu yerleştirdik.''

Zheng cevap vermek üzereyken Xuan onu kıyafetinden tuttu ve onun yerine konuştu: ''Onların sayılarından mı yoksa boyutlarından mı korkuyorsun? Bildiğim kadarıyla eski böceklerin büyük olması lazım.''

Teğmen başını salladı. ''Doğru. Bu böcekler birkaç ay öncesine kadar normaldi. Sonra büyümeye başladılar ve sayıları hızla arttı. Geçen ay bir kol büyüklüğünde sivrisinek vardı. Ancak bu böcekler bu, ay içinde büyük gruplar halinde ölmeye başladı. Buraya gelmenizin sebebi, o böceklerin cesetlerini toplamak değil mi?''

Xuan düşünüyordu bu yüzden Zheng cevap verdi: ''Evet. Bu. Ama aynı zamanda bitki ve dışkı örnekleri toplamak için de emir aldık.''

Teğmen konuştu: ''O konu hakkında pek bir şey bilmiyorum. Neyse biz denizciler tekrar adanın içine girmek istemiyoruz. Kıyıya geldiğimizde, orayı filo bombalarıyla tüm zemin heba olana kadar bombalamak zorundayız. Ama yine de birçoğu adaya vardıktan sonra öldü.''

Nakliyat gemisinin kenarına geldiler ve sonra tekneye geçtiler. Adaya uzaktan baktıklarında güzel görünüyordu. Güneşin batmasıyla oluşan kırmızımsı ışık adaya güzel bir atmosfer katıyordu.

Teğmen mırıldandı: ''Çok güzel değil mi? Bu olaylar olmadan önce bu ada çoğunlukla çoraktı. Ama dinazorlar ve böceklerle birlikte ağaçların boyu yüzlerce metre uzadı. Bu ağaçlar yokken burada eğrelti otları vardı. Bu bilim adamları, dünyadaki açlık sorununu çözmek için buradan yenilebilir bitkiler çıkarmak istiyordu.''

Beş metre uzunluğunda olan bir balık, denizin yüzeyine doğru atladı. Neyse ki tekneye çarpmamıştı.

''Demek tüm bu olanların sebebi bu.'' Xuan kendi kendine konuştu. Zheng kısık sesle sordu. ''Neyi fark ettin?''

Xuan başını salladı: ''Yeterli kanıt olmasa bile antik türlerin bu kadar büyümesinin sebebi, havadaki yüksek oksijen miktarı olabilir. Bu konuda böcekler, sürüngenlere nazaran daha hassas. Dünyanın mevcut oksijen miktarı ile sürüngenler boyutları büyüdüğü için aniden Tibet Platosu'na tırmanıyormuş gibi hisseder. Uyum sağlamak için uzun bir zamana ihtiyaçları var. Ancak böcekler, belirli bir büyüklüğe ulaştığında hayatta kalmayı sürdüremez.''

''Çılgın bilim adamının muhtemelen soyu tükenmiş türler için bir madde oluşturduğunu tahmin ediyorum. Gördüğümüz balık da eski bir tür. Belki de başka değişiklikler de vardır ama şanslıyız.''

Zheng sordu: ''Şanslı mıyız? Nasıl?''

Xuan konuştu: ''Silahla dinazor öldürmeyle kıyaslanınca, asıl tehdidin böcekler olabileceğini biliyor musun? Bu böcekler boyut olarak dinazorlarla boy ölçüşemez ama sürü halinde gelirlerse bizi kolayca sömürebilirler. Bu farklı bir zorluk seviyesi olacak.''

Zheng başını salladı: Kıyıya ulaşmışlardı. Teğmen tekneden atladı ve hemen alnındaki teri sildi. ''Çok yakındı. Denizde çok sayıda tuhaf organizma var. Mesela düşersen, seni yalayan insan boyutunda deniz salyangozu gibi. Sonunda güvenle kıyıya vardık. Neden bu adayı bombalayamıyorlar ki bu sayede bu lanet yeri muhafaza etmek zorunda kalmayız.''

İki asker sığınaktan dışarıya koştu ve tekneyi çekti. Teğmen konuştu: ''Benimle gelin. Tepede odaları hazırladık.''

Kıyıdan adanın içine kadar olan mesafe yaklaşık bir kilometreydi. Kıyı bir tepeye doğru çıkıyordu ve diğer tarafta dikenli teller vardı. Birkaç çürümüş et ve böcek parçaları o tellerin üzerinde asılıydı. Manzarası bile iğrençti.

Zheng'in grubu birbirlerine bakarak başlarını salladı ve sessizce teğmeni takip etti. Tepenin üstünde yeni inşa edilmiş bir bina vardı. Görünüşü o kadar iyi değildi ama içi ferahtı ve mobilyalar vardı. Elektrikli ev aletleri ve bilgisayarlar bile vardı.

Belgeleri kontrol ettikten sonra onlara birkaç kuraldan bahsettiler. Kimse tek başına dışarıya çıkamazdı ve daha sonra donanma onlara yemek getirdi. Eğer dışarıdaki koşullar böyle olmasaydı, buradaki yaşam koşulları bir tatil beldesi gibi iyiydi.

Dördü hızla yemeklerini yedi. Akşam onda tüm ışıklar söndükten sonra Zheng yüzüğünden silahları ve eşyaları çıkardı.

Zheng bir eliyle Gatling topunu, diğer eliyle ise Osiris'in Mızrağı'nı tuttu. Garip görünüyor olabilirdi ancak bu iki silah onun elinde yıkıcı bir güce erişiyordu. Osiris'in Mızrağı, bir T-Rex'i kolayca tek vuruşta öldürebilirdi.

WangXia velociraptorları savuşturmak için sıradan bir tüfek aldı. Onun görevi, zaman ayarlı bombaları ve mayınları yerleştirmekti. Büyük dinazorlar ise diğer üyelere kalmıştı.

Kampa, elinde tuttuğu EMP tüfeği ile aralarında en şık görünen kişiydi. Herkes ona birkaç bakış attı ve bu durum onu tatmin etti.

Xuan'ın görünürde hiçbir silahı yoktu. Tabancaları kolunun altında gizliydi ve her an saldırı yapabilirdi.

Hazırlıklar biter bitmez Zheng Sky Stick'i çıkardı. Sky Stick'e birkaç ip bağladı. Sonra hepsi çıkışa doğru hareket etti.

Kampa ve WangXia, kapıdaki iki askere doğru sinsice yaklaştı ve boyunlarına vurdu. İki asker baygın bir şekilde yere düştü. Daha sonra Zheng ve Xuan'a dışarı çıkmaları için el işareti yaptılar.

''Hadi gidelim. Savaş başlıyor!''

Zheng, Sky Stick'e bindi ve iplerin üzerinde bulunan diğer üç kişiyi çekti. Ormanın derinliklerine doğru uçtular. O kısıma geçtikleri zaman, güvenlik ışıkları onların üzerine dönmedi.