Çeviren: HasıRwara

Düzenleyen: Ratel

“S*ktir. İzin verin sakinleşip bir daha sayayım. Aman Tanrım, bu gerçekten 13770 puan. Nasıl bu kadar olur? Çok fazla değil mi bu?” Zheng kendini kaybetti. Bu puan ve ödüller karşısında tamamen şok olmuş gibi görünüyordu.

Honglu örümceğin bacaklarını yemeyi bitirdi, gövdesini ve başını bırakarak güldü. ”Bu çok fazla değil. Benim tahminimden yaklaşık 1000 puan daha az hatta. Hehe. Ama yine de çok diyebiliriz. Eğer yanlışım yoksa, Tanrı’nın verdiği puan miktarı filmin zorluğuna göre değişiyor. Film ne kadar zorsa ölme ihtimalimizde bir o kadar artıyor ama aynı zamanda ödül miktarı da yükseliyor. Muhtemelen nedeni bu.” Ardından sepetten bir solucan çıkardı.

Lan ve Yinkong, Honglu'nun yediği şeyler midelerini bulandırdığı için artık ona doğru bakmıyorlardı. Yinkong yine idare ediyor gibiydi ama Lan’ın yüzünün rengi atmış ve karnına masaj yapıyordu. Yüzünde zoraki bir gülümsemeyle dedi. “İyi de Yaratık filmi, Mumya filmine kıyasla çok daha zor bir filmdi, ama biz şimdikinden daha az puan ve ödül kazanabilmiştik. Acaba takım savaşından dolayı mı?”

Honglu solucanı yemeyi bitirmiş ve elini bir kez daha sepete atmıştı. Herkesin bakışı onun eline odaklanmış ve bu sefer hangi iğrenç şeyi yiyecek acaba diye düşünürlerken, o bir sandviç çıkardığında rahat bir nefes aldılar.

Honglu dedi. ”Sizde benim gibi Hindistan takımı ile takım savaşına girdiğimiz için şanslı olduğumuzu düşünmüyor musunuz? Dürüst olmak gerekirse, başlangıçta ölmeye kendimi hazırlamıştım ama filmin sonunda altı kişiyle hayatta kalmayı başardık. Karşılaştığımız kişiler, onlar olduğu için şanslıyız. Bir düşününce, onlar güçlü bir takıma sahipti. Zihinsel güç kullanıcıları tüm savaş alanını izleyebiliyor ve zayıf üyeleri kontrolü altına alabiliyordu. Biz tam anlamıyla onların radarları altında savaşıyorduk. Onlar bizim yaptığımız tüm hareketten, söylediğimiz her sözden, hatta planlarımızdan bile haberdarlardı. Bizden daha güçlü bir takımla karşı karşıya olsalardı bile, onlar kazanamasalar da en azından kaybetmezlerdi.”

Tam o sırada, herkes yediği sandviçin normal olmadığını, içinin kırkayaklar ile dolu olduğunu farketti.

“Bu psişik güç kullanıcısı, iğne kullanıcısıyla iş birliği içinde olduğunda yenilmez bir çift haline gelebiliyor. Karşı takım defansif bir bariyere benzer bir şeye sahip olmadığı sürece, bu ikisi sadece uzakta kalıp herkesi bir bir indirebilirdi. Bu herkesin kendi takımında olmasını isteyeceği tarzda bir güçtür. Bizim takımda tamamlayıcı güçlerimiz yok. Bu da kafamın almadığı başka bir konu. Hindistan takımı güçlü olmalarında rağmen, yenilmeyecek kadar aşırı bir güce sahip değildi. Ancak onlar nasıl tamamlayıcı güçlendirmeleri seçmeyi öğrendiler? Ve neden biz onlar gibi yapmadık? Bence bizim takımımızda geliştirmeler konusunda bizi yönlendirecek birşey ya da birisi eksik. Ben bu kişinin lider olduğunu düşünüyorum.”

Honglu elini sepete attı ve bir kutu kola çıkardı. Sadece normal bir kutu kola...

“Şansımıza kontralayabildiğimiz bir takım karşımıza geldi de, böyle organize olmayan bir takım ile hayatta kalabilmeyi başardık. Bu şans mıdır, kader midir bilinmez ama buna sahip olduğumuz için gururlanmalıyız.”

Honglu koladan bir yudum aldı ve bir tutam saçını seçerek devam etti. “Onların en önemli üyesi olan psişik güç kullanıcısını takımımızdan biri kontralayabildi. Filmin son kısımlarında ortada görünmediğini dikkate alırsak, onun öldürüldüğünü varsayabiliriz. Sonra, Zero böyle geniş bir savaş alanında neredeyse yenilmez biriydi. Aslında, Hindistan takımını geride tutan en önemli şey, Zero’nun onlarda oluşturduğu tehditti.”

“Daha sonra Tanrı bizi daha zayıf bir takım olarak görerek, Ölüler Kitabını elde etmemizi sağladı. Oh aklıma gelmişken Zheng, bu kitabı filmden çıkarmayı başardın, değil mi? ” Honglu sordu.

Zheng hemen yüzüğünü aktive edip içinde kitabı çıkardı. Bu kitabı filmden çıkarken yanında getirmeyi başarabilmişti.

Honglu başıyla onayladı. ”Bu Ölüler Kitabı sayesinde zafer elde edebildik desem çok da yanlış olmaz. Ama başlı başına buna sahip olmak yetersizdi. Kitapta yazan kelimeleri okuyabilen ve anlayabilen biri daha lazımdı.  Ve takımımızın üyeleri arasında tam da bu görevi üstleebilecek biri vardı. Bu şans değil de nedir?”

“Ayrıca o Hindistan takımının aptallığından bahsetmesek olmaz. ” Honglu küçümseyici bir tavır takınarak dedi. ”Ya onlar bildiğin gerizekalı ya da ben bu yabancı uyruklu insanların düşünce tarzlarını anlamıyorum. Onların daha ilk baştan bizimle neden tüm güçle savaşmadıklarını kafam almıyor. Eğer onlar dediğim gibi baştan saldırsalardı, çok ama çok büyük ihtimal bizi ortadan kaldırabilirlerdi. Ve bu onlara sadece birkaç üyeye mâl olurdu. Ya şimdi? Nasıl desem bilmiyorum ama onlar hakkında diyebileceğim tek şey, bir oyuncuda olması gereken kararlılığa sahip değillerdi.”

Honglu yere uzandı ve kaşlarını çattı. Bir süre geçtikten sonra Zheng’e sordu. “İçinde bulunduğunuz filmlerin zorluk seviyeleri nasıldı? Ve bir de önümüzdeki filmin ne olacağı konusunda bir bilgimiz oluyor mu önceden?”

Zheng bir süreliğine duraksadı. ”Hiçbirinin kolay olduğunu söyleyemem. Hepsinde ölümün kıyısına gelmiştik. Dürüst olmak gerekirse, zaten eğer ben filmlerde sürekli ölüm ile burun buruna gelmesem, kilitsiz modun ikinci evresine ulaşmamın mümkünatı olmazdı. Önümüzdeki filme gelirsek, hiç bir fikrimiz yok, zaten mümkün mü böyle birşey?”

Honglu parmaklarını kütleterek dedi.”Aynen! Mümkün! Hindistan takımının giydikleri kıyafetler hiç dikkatinizi çekmedi mi? Hemen hemen hepsi çölde giyilmesi uygun olan kıyafetler içerisindeydi. Bu takımlarında bir Arap olduğu için bir rastlantı olabilir ama ben onların bir sonraki film hakkında bilgi sahibi olduklarına inanıyorum. Bu sayede, her filmde onun doğasına uygun silahlar ve geliştirmeler değiş tokuş edebiliyorlar. Eğer durum gerçekten böyleyse, neden biz böyle bir yeteneğe sahip değiliz?”

“Biraz düşününce aklıma iki şey geldi. 1. Biz yapmamız gereken bir şeyi yapmadık. Tıpkı bir oyundayken bazı NPC’ler ile konuşmayı unutmamız veya bir görev itemini elde edemememiz ya da gitmemiz gereken belirli bir yere gidemeyip oyunun ileriki safhalarına geçemememiz gibi... Bu yüzden Tanrı bazı opsiyonları aktive etmedi ve sonraki filmin ne olduğunu bilmiyoruz. 2. Lan’ın dediğine göre Hindistan takımının lideri savaşın sonlarında kaçmaya çalışmış. Kilitsiz modun 2. Evresine ulaşmış bir insanın, mental açıdan bu kadar zayıf olmaması, aksine hayatını ortaya koyup ölümle yüzleşebilecek biri olması gerekiyordu. Hindistan takımı genel olarak bizden güçlüydü ama bu önceden içinde bulundukları filmlerin zorluk dereceleri yüksek olmadığından kaynaklanıyordu. Görece kolay filmlerden çok fazla puan kazanarak bu duruma geldiler ama bizim gibi sürekli filmlerde ölümle yüzyüze kalmadıklarından savaş becerileri yüksek değildi. Dolayısıyla size soruyorum. Niye biz her seferinde ölümle burun buruna geliyoruz? Biz neyi yapmadık veya eksik yaptık?”

Zheng ve Lan birbirlerine doğru baktılar. İkisininde aklından tek bir isim geçiyordu; Jie. Onlara birşey söyleyen tek kişi Jie idi.

Honglu Zheng’e baktı ve gülümsedi. “Bunu sana bırakıyorum, Lider. Hoho, lider olarak bunu halletmesi gereken kişi sensin. Bir sonraki konuya geçecek olursak; bu sefer sen çok fazla puan ve ödül kazandın. Onlarla ne yapacaksın, aklında birşey var mı?”

Zheng gülümsedi. “ Bu dünyaya girdiğimden beri gördüğüm en yüksek miktar bu. Vampir soyumu B Sınıfı ile geliştirmeyi düşünüyorum. Bu şekilde kan enerji havuzumda çok fazla artmış olacak. Diğer geliştirmeleri henüz düşünmedim. Önerin var mı? ”

“Yerden yere atılan füze al” diye güldü. “ Bu şekilde 1 km içindeki tüm yaşamları yok edebilirsin. Ben kontrol ettim, sadece 2000 puan değerinde. Pahalı değil ve baya güçlü. Ne dersin?”