Çeviren: Firienholt

Düzenleyen: Ratel

Takip eden iki gün içinde, Zheng Ölüler Kitabı’nı kullanmak için antreman yaptı. Kan enerjisinin akışını sonuunda kontrol etmeye başladığında artık çok daha az baygınlık hissi oluşuyordu. Bu arada vahaya ulaşmışlardı ve yiyeceklerini ve sularını tekrar stokladılar, sonra nehir boyunca bir sonraki limana doğru devam ettiler.

“Tekneyle Kahire’ye gitmek, yaklaşık… iki gün sürer. Ardından Kahire’den ayrılmak için gemiye bineriz. Endişelenmeyin, canavarın bizi su boyunca kovalayacağını sanmıyorum.” O’Connell açıklarken boş boş güldü.

O’Connell iki gün boyunca çok fazla şok geçirdi. Ölüler Kitabı sadece onlara göre bir tarihi eserdi. Belki de antik bir edebiyat olarak değerliydi, ancak kum fırtınaları ya da bataklık kumları ya da bir bölgedeki tüm bitkileri çürütmek gibi bir güce sahip olabileceğini hiç düşünmemişlerdi. Zheng kitaba el koyduktan sonra, efsanelerdeki bir büyücü veya sihirbaz gibi görünüyordu.

Evelyn de kitabı okumaya çalıştı ancak Zheng’in aksine, hiçbir şey olmadı. Hiçbir sihir falan yoktu. Sihirbaz olmak için yeteneği olmadığını kabul etmeden önce bir saat kadar durmadı ve denemeye devam etti.

Zheng avucunun üzerindeki sembole büyülenerek baktı. Bu mühür, kan enerjisinin eli vasıtasıyla kitaba aktarılması sırasında ısıyı düşürmek için bir soğutma hissi vermişti. Başka bir etkisi yoktu, ancak avuç içinde doğum izi gibi görünüyordu.

“Zheng? Zheng!”

Bir ses, Zheng’i uyandırdı. Jie, Zero ve diğer herkes kendisinin etrafında olduğunu farketti. Jie uyandırmıştı ve kafa karışıklığı içinde ona bakıyorlardı. “Üzgünüm, dalmışım. Nerede kalmıştık?”

Honglu saçlarını döndürdü  ve dedi. “Kitaptaki büyüler çölün etrafında yoğunlaştı. Şehirde birkaç insanı öldürmek için kullanacak olsak bile, bu çok etkili olmaz. Çürütme gibi tek hedefli büyüleri de test ettik. Güçlü, ancak çok fazla enerji harcıyor ve yirmi saniyelik  enerji akış süresini geçiyor. Bu, düşmanın kaçması veya saldırması için yeterli zamana sagip olması demek. Büyü aynı zamanda sadece 500 ile 1000 metre arasında etkili. Dürüst olmak gerekirse, ustalıkla büyüleri kullanamazsak Gauss tüfeğinden çok daha kötü.”

“Dolayısıyla kitabın gerçek değeri saldırgan büyüler değil, daha çok destekleyici büyüler. Ölüleri çağırması ve kaster görünmezliğini vermesi gibi. Ya da insan külünü kumla karıştırarak muhafızları yaratmak gibi. Bu güçler özellikle önemlidir ve savaşın durumunu değişebilir…”

Heng konuşmaya katıldı. “İnsan külleri mi? Nereden bulabiliriz?”

Herkes Evelyn’e baktı. Kitaptan vazgeçmedi ve bütün zamanlarını konuşmalarına kulak misafiri oldu. Oyuncular Çince konuşsalar da onun gibi iyi öğrenebilen bir kişi, dili hemen anlayabilirdi. İnsan külleri dedikten sonra herkes ona baktığında, yüzü soluklaştı ve savunma moduna geçti. “Ne, ne yapmak istiyorsun? Beni küllere mi çevireceksin?”

O’Connell ve Jonathan’ın ifadeleri de değişti. Zheng hemen elini salladı ve güldü. “Endişelenme, bunu sana nasıl yapabiliriz. İnsan külleri konusunda Amerikalıların Hamunaptra’da ne dediğini hala hatırlıyor musun?”

Evelyn ve diğer iki kişi aynı anda konuştu. “Mumyayı kurutun ve odun haline getirin… mumyayı küller haline getirmeyi mi istiyorsun?”

Zheng’e hepsinin bir anda konuşması komik gelmişti. “Evet evet. Evelyn, bir müzede çalışıyorsun değil mi? Bir ya da iki tane mumya çalmak senin için sorun olmasa gerek. Bunu yapamazsan o zaman müdüre bizim için sorarsın.”

Evelyn yüksek sesle söyledi. “Bu nasıl mümkün olaiblir? Bunlar tarihi eserlerdir. Onların ne kadar değerli olduğunu biliyor musun? Her biri bir hikaye…”

Açgözlü Jonathan kızkardeşinin ağzını hızla kapattı ve bir gülümsemeyle söyledi. “Ne kadar ödemeyi düşünüyorsun? Eğer altın ile ödeyeceksen, senin için bazı mumyaları ödünç alabilirim. Ne dersin? Pazarlık yapalım.”

Zheng ve O’Connell başlarını bir gülümsemeyle salladı. O’Connell öksürdü ve dedi. “Ben, ahem, sana mumyaları almanda yardımcı olabilirim ama bazı şartlarımız var … Altına ihtiyacımız yok, bizi takip eden o mumyayı öldürmek zorundasın. Ölüler Kitabına sahip olduğundan bu zor değil, değil mi?”

Zheng ciddiye aldı. “İster inan ister inanma ama biz de onu öldürmeyi planlıyoruz. Ama yardımınıza ihtiyacımız var, örneğin … Amun-Ra’nın Kitabına ihtiyacımız var onu öldürebilmek için… Kitabın bulunmasında bize yardım etmen gerekiyor.”

O’Connell, Evelyn ve Jonathan’a baktı. Bu iki kişi, ona sinyal vermeye devam ediyordu. Biri mumyanın çalınmasını istemiyordu, diğeri de altın talep edilmesini istiyordu. O’Connell acı acı gülümsedi ve Zheng’e döndü. Sonra elini uzattı ve dedi. “Tamam! İsteğinizi kabul ediyorum. Amun-Ra Kitabını almanızda yardım edeceğiz ama mumyayı öldürmekten siz sorumlusunuz!”

“Kesinlikle yapacağız … tabi öncesinde biz ölmezsek…”