Çeviren: Firienholt

Düzenleyen: Ratel

“Neden reddediyorsun?”

“Neden kabul ediyorsun?”

İki kız yüksek sesle birbirlerine sordular.

Yinkong sakin bir şekilde cevapladı. ”Özel bir nedeni yok. Puanlarımı, geliştirmeler ve silahlar için saklamalıyım. Ben bu tür lüks şeylere puanları harcayacak kadar aptal değilm… ”

Lan dedi. ”Lüks şeyler derken ne demek istiyorsun? Biz bu günlerde sürekli bir stres içinde yaşayıp, ardından bu hiç değişmeyen boyuta geri dönüyoruz. Eğer günlerim böyle geçmeye devam ederse, ben gerçekten delireceğim. Bence 10 günlük huzur için 100 puan harcamaya değer. Yoksa Tanrı bize neden bu seçeneğe sunsun ki?”

Yinkong soğuk bir şekilde cevapladı. “Bilmiyorum. Senin iraden çok zayıf. Tanrı’nın boyutu içinde zaten 10 gün boyunca dinlenme hakkın olduğunu biliyorsun. Hatta bu 10 gün olmasa bile, bir ayı geçkin süredir savaşmaya sürdürsen bile, sadece hayatta kalmak için savaşmak, potansiyelinin kilidi açıldıktan sonraki hissettiğin o acı… Sen hiç birşey bilmiyorsun! ”

Lanın suratı kızardı ve Zheng’e doğru dönerek kızgın bir şekilde dedi. ”Hey, bu senin önerindi, neden hiçbir şey söylemiyorsun?”

Zheng hantal bir şekilde yanıtladı.”Ben o kadar fazla düşünmedim. Sadece gelmek isteyen gelsin, eğer istemiyorlarsa burada kalmalarında sakınca yok. Benim kendime göre nedenlerim var. Birincisi, Garez’in içindeyken kan enerjisini aktive ettim ve bunda ustalaşmak için biraz eksta zamana ihtiyacım var. İkincisi, benim az da olsa rahatlamam gerekiyor. Bu benim en iyi durumuma gelmemi sağlayacaktır. Başka bir nedenim de yok zaten. Denklem ortada, 100 puan karşılığında 10 gün. Eğer gelmek isteyen olursa bize katılabilir.”

Lan hemen başıyla onayladı. ”Ben her zaman Hawai’ye gitmak istemiştim, ama bunun için hiç fırsatım olmadı. Sadece 100 puan olduğunu düşünürsek, ben bunu harcadıktan sonra bile Dayanıklılık büyülerini değiş tokuş etmek için hala yeterince puanım kalacak…”

Zheng, Lan’a doğru bakamadı. O etrafında döndü ve diğerlerine sordu.”Siz ne diyorsunuz beyler? Kısa bir ara için 100 puan harcamak. Bu konuda ne düşünüyorsunuz?”

Zero hiçbirşey söylemedi ve sadece başıyla onayladı. Bu diğerlerini baya şaşırttı. Jie güldü ve kesinlikle geleceğini söyledi. Tengyi bunun hakkında bir süre düşündü ve sonra gelmemeye karar verdi. O takım içindeki en güçsüz ve en az puana sahip olan kişiydi. Bu yüzden rahatlamak gibi bir lüksü yoktu.

Yinkong aniden dedi. ”Ben de gelebilirim, ama…Zheng, benimle tekrar dövüş. Ben potansiyelinin kilidini açtığında ne kadar güçlendiğini test etmek istiyorum.”

Zheng nasıl cevap vereceğini bilmiyordu. Yinkong devam etti. ”Ben sizin buna genetik kısıtlamanın kilidini açma olarak tabir ettiğinizi biliyorum. Güç içindeki en ufak bir fark, bu dünyada ölüme neden olabilir. Biz diğer takımlar ile karşı karşıya geleceğimize göre, onların takımında da 3 tane ksıtlamanın kilidiği açmış kişi vardır-ya da önceden vardı. Ben kaybetmek istemiyorum… Bu yüzden benimle dövüş. Sen çok güçlü bir aşamada/evrede olmalısın. Eğer ben sana kaybetmezsem, o zaman muhtemelen onlara karşı da kaybetmem.”

Zheng elini başına götürerek acı bir şekilde gülümsedi.”Şey, Ben evet, daha yüksek bir kilitsiz evreye ulaştım. Ama daha tam kontrole sahip değilim.  Bu yüzden bunun üzerine alıştırma yapmak için biraz zamana ihtiyacım var. Yoksa benim de bir geziye çıkmak konusunda endişelerim var… Herneyse, kısacası ben gücümü şuan kontrol edemeyebilirim.”

Yinkong sakin bir şekilde dedi.”Farketmez. Kısıtlamanın kilidini açmanın anahtarı yalnızca ölümün eşiğinde hissedilebilir…Eğer hazırsan, saldırmaya başlıyorum!”

Zheng cevapladığı anda, Yinkong’un gözleri odağını kaybetti ve ona doğru ilerledi. Bu ifade, birinin kısıtlamanın kilidini açtığının işaretiydi. O her ne kadar küçük bir figür olsa da, Zheng’e doğru saldırdığında, Zheng ondan gelen baskının, Yaratıktan hissettiği baskı kadar güçlü olduğunu hissetti. Ve ayrıca her ne kadar elinde bir silah olmasa da, tırnakları onun en iyi silahlarıydı. 

Zheng ciddileşti. O kilitsiz moda sadece tehlike altında değil ayrıca kendi arzusuyla girip çıkmayı istiyordu. Bu baskı, onun kilitsiz moda girmesi için yeterince fazlaydı.

“Bu birinci evre…”

Zheng’in gözleri de odağını kaybetti. Her ikisi de kilitsiz modda olsa bile, Zheng, Yinkong’dan daha derin bir seviyeye ulaşmıştı. Onun hızı, gücü ve reaksiyonu Yinkong’dan çok daha fazlaydı. Her ne kadar Zheng’in teknikleri daha zayıf olsa da, onun kilitsiz mod içindeyken tüm eylemleri içgüdüseldi. Bu da ona bir suikatçiye rakip olabilmesine olanak sağlıyordu.

Zheng ellerini kullanarak Yinkong’un parmaklarının gözlerine ulaşmasını engelledi ve ardından ona tekme attı. Onu tekmelediği anda, Yinkong ellerinden destek alarak onun bacakları üzerinden zıpladı. Ardından o etrafında döndü ve ayaklarıyla Zheng’in boğazına vurdu.

Bu olanların hepsi bir an içinde gerçekleşmişti. Aralarında sadece Jie ve Zero bu olanları gözleriyle takip edebildiler. O ayak çoktan Zheng’in boğazına çok yakındı.

Zheng tehlikeye karşı çok hassastı, onun vücudu hemen geriye doğru büküldü ve ayağın ona ulaşmasına 2 cm kala ondan sıyrılabilmişti. O ayak sadece onun burnunun üzerini sıyırmıştı. Ardından Zheng diğer ayağıyla Yinkong’u tekmeledi.

Zheng’in tekmesi onu ıskaladı. Yinkong çoktan bacaklarından güç alarak onun başına doğru zıplamıştı. Sonra onun başını tekmelemeye çalıştı. Eğer bu tekme isabet etseydi, Zheng’in canını bile alabilirdi.

“Küçük kız… bu da ikinci evre!”