Çeviren: HasıRwara

Düzenleyen: Ratel

Beşi birlikte 15 numaralı odaya doğru ilerlediler. Önlerindeki koridor mukus benzeri bir madde ile kaplıydı. Bir çelik tabakasının alt kısmı paslanmıştı. Neyse ki, asit derecesinin/asidite zamanla azalıyormuş gibi görülüyordu.

Xuan duvardaki salgıya dikkati bir şekilde bir parmağıyla dokundu. “Asidite, hatrı sayılacak derecede oksitlenmiş. Bu iyi, savaş sırasında vücutlarımız bu salgılara temas etse bile, ölümcül olmayacağı için o kadar da endişe etmemize gerek olmayacak.”

Zheng onun üzerine bastı ve ardından kaşlarını çattı. “Fakat bu çok kaygan. Kraliçe ile savaşacağımızda yer bunlar ile kaplı olursa, dengemizi korumamızın zor olacağından endişeniyorum.”

Xuan bir an düşündü.”Hayır. Savaş alanı bu salgı ile kaplı olsa bile, bu bizim avantajımıza olur. O zaman biz Kraliçe’nin kanının uzay-aracı üzerine delik açma ihtimali üzerine endişelenmek zorunda kalmayız. Her nekadar hareketlerimiz üzerine kısıtlama koysa da, ben yine de savaş alanının bu salgılar ile kaplanmasını tercih ederim. ”

Zheng acı bir şekilde gülümsedi ve Xuan’a bakarak sordu. “Dürüst olmak gerekirse, bu filmde hayatta kalma şansımız nedir?”

Xuan sakin bir şekilde ona baktı.”Sana söylemiştim. Şansımız %30. Tabiki bu senin atışının isabetli olmasını dikkate alarak yaptığım bir tahmin. Eğer sen ilk atışını ıskalarsan, o zaman iki ya da üç kişi 30 saniye içinde ölecek. Bu zaman zarfında bir atış için daha fırsatın olacak. Eğer bunu da ıskalarsan, hepimiz öleceğiz.”

“Aynı şekilde bu plan bizim son şansımız. Eğer bunu iyi değerlendiremezsek, üç günün sonunda yine hepimiz öleceğiz. Hayatımda aldığım tüm kararları hesaba katarsam, bu benim uygulamaya geçirdiğim en düşük başarı yüzdesine sahip olan planım. Bunu düşünmek bile içimi karartıyor.”

Zheng bir süre sessiz kaldı. Ardından Xuan’ın omzunu sıvazlayarak dedi. ”Ben seni nasıl teselli edeceğimi bilmiyorum. Ve muhtemelen senin, benim tesellime de ihtiyacın yok. Ama.. yaşayacağız. Hepimiz hayatta kalacağız. Her ne olursa olsun, Ben ölmeyeceğim.”

“Hayatta kalma şansımızın gerçekten sadece %30 olma düşüncesi…” Xuan, Zheng’e doğru bakmadan duygusuz bir şekilde yanıtladı.

Aniden, Zero’unu sesi uzaktan duyuldu.”Bu da bir şey.”

İkisi birbirlerine baktı, ardından Zheng, Jie ve Lan’a dedi. ”Beni yakından takip edin. Çok geride kalmayın ve başka şeyler ile uğraşmayın. Hadi gidelim.”

O herkesin önüne geçerek Zero’nun bulunduğu yere doğru ilerledi.

Zero, onların önlerindeki bir köşede duruyordu. Dört kişinin sessizce gelmesini bekledi, ardından eliyle ileriyi gösterdi. “Geçilemiyor, burası salgı le dolu.”

Zheng ileri baktı ve Zero’nun arkasındaki salonun, çok kalın bir katmanlı salgı ile tıkandığını gördü. Bu bir organizmanın içine benziyordu.

O salgıyı dikkatli bir şekilde kesmeye başladı.Bu katmanı kesmek zor değildi. Bilakis, kolayca baştan sona kesilebiliyordu ve bu sadece birkaç santimetre kalınlığındaydı.

Böylece Zheng tabakayı kolaylıkla kesmişti ancak bunun arkasındaki alan ona bir korku vermişti.

 Duvar, zemin,tavan kısacası heryer kalın bir salgı katmanını ile kaplanmıştı. Bunu gören herkesin aklına tek bir şey belirdi; Yaratık Yuvası.

Zeminde yürürken herkes sanki bir et üzerinde yürüyormuş gibi hissetti ve ayrıca duvarlar onlara yaşayan bir organizma hissiyatı veriyordu. 

Xuan aniden dedi. “Zero, ışıklar burada loş. En iyi görüşe sahip olan sensin, o taraftaki şeylere bir göz at, bunlar Yaratık yumurtaları mı?”

Zero gözlerini yoğunlaştırdı ve dikkatlice baktı. Uzunca bir süre sonra başını iki yana salladı. “Açık bir şekilde göremiyorum. Işıklar bu iğrenç salgılarla kaplı. Burası çok loş. “

Xuan başıyla onayladı, ardından Zheng’e döndü. “Bu Yaratık yumurtaları yirmi metre dışındaki hiçbir şeye saldırmaz. Bu yüzden güvenli bir şekilde onlara yaklaşabiliriz. Geçtiğimiz mesafeyi göze alırsak, burası 3 no’lu oda civarı olmalı. 1 ve 2 no’lu depoya doğru devam edersek Kraliçe muhtemelen orada. “

Zheng başıyla onayladı ve arkasındakiler seslendi. “Siz burada kalıyorsunuz. Ben gidip bunların yumurta olup olmadığına bakacağım … Zero, eğer arkamda bir şey belirirse, lütfen onun icabına bak. Senin nişan alma kabiliyetine güveniyorum.”

Zero sessizce başıyla onayladı. Zheng yuva içinde yüzünde bir gülümseme ile yürümeye başladı. Her adım attığında tıpkı ete basıyormuş gibi yumuşaklık hissetti.

Bu his, onun tüylerini ürpertti.

Yeterli aydınlatmanın olmaması nedeniyle sadece on metreye kadar olan şeyleri görebiliyordu. Yumurta benzeri şeylere yaklaşmak, onun neredeyse bir dakikasını aldı. On metre yakınına vardığında, sonunda bu oval şekilli yumurtaları teşhis edebildi.

“Evet, bunlar Yaratık yumurtaları.”

Zheng başını çevirmeden bağırdı ve o anda yumurtaların aniden yavaşça açılmaya başladıklarını gördü. Filmde bu, larva ların çıkmakta olduklarını belirtiyordu.

Burada onlarca yumurta vardı, hepsi bir larva bıraktığını düşünürsek, onlar büyük olasılıkla salgı katmanı içinde gizlenecekler ve sonrasında insanlara saldıracaklardı. Bir host bulduklarında, birkaç saat içerisinde bir Yaratık’a dönüşebileceklerdi.

Düşünmeden, Zheng yarı otomatik tüfeğini kaldırdı ve yumurtalara doğru ateş etmeye başladı. Onlar, atışlar sonrasında kolayca parçalanıyordu. Kabukları çok sert değildi.

Zheng her ne kadar çok sayıda larvayı yok etse de, yine de birkaç larva çıkmayı başardı. Bu larvalar inanılmaz bir hızda atladı. Birkaç atlayışın sonunda Zheng’in üzerine kapanmaya çalıştılar.

Aynı zamanda, arkadan silah sesleri geldi. Larvalar havada parçalara ayrıldı. Zheng geri döndü ve elinde bir makineli tüfek tutan Zero’yu gördü.

Zheng gülümsedi ve bunca zamandır soğuk bir tuttum içinde bulunan Zero da ona gülümseyerek karşılık verdi. Xuan sakin bir şekilde oraya ilerledi. Yumurta kabuklarının yanında çömelip dikkatle inceledi.

Bir süre sonra ayağa kalktı ve dedi. “Kraliçe, yumurtaları yumurtladıktan sonra bir süre güçsüzleşeceği  bir evreye girecektir. Bu yumurtaların kabuğu, yumuşak. Onlar benim hatırladığım sertlikten farklılar … Sanırım Kraliçe’nin yumurtaları yumurtlamasının üzerinden çok uzun bir süre geçmedi. “

Zheng derin bir nefes aldı.”Madem biz çoktan bu raddeye geldik, o zaman bu büyük şeyi öldürmek için ne var ne yok herşeyi kullanmalıyız… gidelim hadi! Bu son kalan Yaratık’ı öldürelim ve Tanrı’nın mekanına geri dönelim.”