Luo Feng’in ayrıldığını gördüğü gibi Xu Gang elindeki bardaktan hafifçe yudumladı ve ekledi: “Luo Feng, ah Luo Feng. Kibar olmaya çalışıyordum ve bunu söylerken sana biraz onur bırakmıştım! Umarım anlayışla karşılarsın… Kız kardeşime sıkıntı olmaya devam edersen, bazı yollara başvurmam konusunda beni suçlayamazsın!”

Xu Gang bardaktaki içkisini bitirirken gülüyordu.

���

“Xin, benim yapmam gereken işler var, bu yüzden önden gidiyorum.” dedi Xu Gang barda Xu Xin’e ve lobiden ayrıldı.

HR ittifakı marketi üçüncü katında, çay evlerinin odalarından birinde.

“Luo Feng” Chen Gu güldü, “Xu Xin ile oldukça uzun konuştunuz. Bana seninle biraz ilgileniyormuş gibi geldi. Onu elde etmen o kadar da zor olmayacak gibi görünüyor! Ve sonra Xu Xin’in kardeşi geldi ve seninle uzun bir süre konuştu. Seni kayınbirader olarak kabul etmiş olabilir mi acaba?”

Ben ve kayınbirader mi? Luo Feng elinde olmadan güldü, Xu Xin’in kardeşi Xu Gang’ın neler söylediğinden kardeş Chen’in haberi yoktu.

“Mantıksız olma, ana sebebi geçmişse sınıf arkadaşı olmamızdı.” Luo Feng güldü.

Gao Feng elinde olmadan gülerek konuşmaya katılmıştı: “Eskiden sınıf arkadaşı olduğunuzdan bu işleri senin için kolaylaştırır. Çoğu çiftin sınıf arkadaşıyla evlendiğini bilmiyor muydun?”

“Evet, Luo Feng, buna sarıl” teşvik ederken dramatik şekilde güldü Wei Tie, “Bu kız Xu Xin gerçekten oldukça iyi. Birkaç dövüşçü cuma ve hafta sonları bar müdürü olan kişi için iltifat ediyordu. Sapıkların tüm oyunları müdürün üzerine fakat onun arka planı onları da korkutuyor olmalı.”

Luo Feng güldü.

Xu ailesinin bayanı ile oynamak mı? Kafalarında bu tür düşünceleri olan insanlar muhtemelen nasıl öldüklerini bile anlayamayacaklardır.

“Kaptan, hadi bu meseleyi kapatalım” Luo Feng güldü, “Önemli işler hakkında konuşalım.”

“Pekala” Gao Feng güldü, “Hey, siz üçünüz. Vücut form seviyeniz nasıl gidiyor?”

Wei Tie fincanını koydu ve ilk konuşan oldu: “Kaptan, yumruğumun gücü 9650 kg, hızım 102 m/s ve tepki hızı test sonuçlarımda acemi kumandan niteliğinde.”

“Hm, yani şuan acemi kumandan sayılırsın” Gao Feng onayladı.

“Kaptan” Wei Qing de konuştu, “Yumruğumun gücü 9510 kg civarı, hızım 106m/s ve tepki hızı test sonuçlarım acemi kumandan niteliğinde.”

Gao Feng ve Luo Feng hafifçe onayladı.

“Haha, benim sıram” Chen Gu güldü, “Yumruk gücüm 7100 kg, hızım 81 m/s ve tepki hızı test sonuçlarım acemi kumandan seviyesinde ‘mükemmel’ nitelikte.”

“Kardeş Chen’in tepki hızı çok hızlı” Luo Feng takdir etmeden duramamıştı.

Gao Feng güldü: “Silah kullanıyor, bu yüzden zaten tepki hızı ilk sırada. Bu sefer genetik ilacın yardımıyla daha da hızlı olacak. Görünen o ki şuan silahını daha yüksek ateşleme oranında kullanabilirsin.” Ateşli silahlar kullanan bir dövüşçünün tepki hızını acemi kumandan seviyesine yükseltmesi çok nadir görülürdü.

Ve Chen Gu acemi kumandan seviyesinde ‘mükemmel’ not almıştı.

“Pekala, üçünüz. Neticede genetik ilaç etkilerini gösteriyor.” Gao Feng Wei Tie ve Wei Qing’e baktı, “Wei Tie, siz kardeşler hala çok çalışmaya devam etmek zorundasınız! Bir ay geçmesine rağmen genetik ilaç etkilerini henüz tamamen göstermedi. Eğitime devam ederseniz hala bazı etkileri elde edebilirsiniz.”

“Anlaşıldı” Wei Tie ve Wei Qing onayladı.

Gao Feng  Chen Gu’ya doğru baktı: “Yaşlı Chen, makineli tüfeğini değiştirme vakti”

“Evet, değiştirme vakti geldi” Chen Gu onayladı.

Chen Gu’nun ateşli silahları bir makineli tüfek ve ağır nişancı tüfeğiydi. En hızlı ateşleme oranına sahip makineli tüfeğinin kapasitesi dakikada 300 mermiydi, saniyede 5 mermi atıyordu! Chen Gu’nun eski tepki hızıyla onlardan dördünü dört canavarın kafasına zımbalayabilirdi ve beşinci mermi de canavarın bedenine isabet ederdi.

Diğer bir deyişle…

Chen Gu için, makineli tüfeği temelde hareketsiz hedeflere ateş ediyordu! Bu da korkunç bir tepki hızı gerektiriyordu. Chen Gu’nun tepki hızı muhtemelen Büyük Nirvana periyodundan önceki insanlardan yüzlerce ila binlerce kere daha yüksekti, bu yüzden bunu yapabilmesi garip değildi.

“Muhtemelen  RG112 model ağır makineli tüfek alacağım. 12.7 kalibre ve muazzam güç taşıyor.” Chen Gu’nun gözleri açıldı, “Ulaşabileceği en yüksek ateşleme oranı dakikada 1500 atış. Bu makineli tüfek kullanılan ateşli silahlarda neredeyse en yüksek atış oranına sahip silah. Atış oranı daha da artarsa, bunun bir anlamı olmaz” şimdi olduğu gibi…

Dakikada 7000-8000 atış yapabilen makineler vardı. Hatta bazıları dakikada 10.000 bile atabiliyordu!

Diğer yandan bu verimli sayılmazdı.

Chen Gu’nun şimdiki tepki hızı için bir saniyede 10 mermiyi canavarın beynine verebilir. İşte verimli diye buna denir!

“Yaşlı Chen, silahını al ve onunla alıştırma yap. Kullanabildiğinden emin ol” Gao Feng hafifçe gülümsedi onaylarken, “Wei Tie, siz kardeşler evde de eğitim yapmalısınız. Vücut form seviyeniz yükselmesine rağmen, hala bunu dövüşme gücüne dönüştürmeniz gerekiyor. Gücünüzün her bir parçasında kontrol sahibi olduğunuza emin olun”

“Endişe etme kaptan” Wei Tie ve Wei Qing onayladı.

Luo Feng bu sahneyi izlerken bir parça gülümsedi.

Çin dövüşçüleri de böyle düşünürdü işte--- Gücünü tamamen dövüşme gücüne dönüştürmeliydin!

“Gücünüzü ustalıkla kontrol edin” sözü doğudaki insanların nasıl düşündüğünü açıklıyordu. Batılıların da kendi düşünce yolları vardı. Şimdilik. En güçlü dövüşçü ‘Hong’, Çinliydi.

En güçlü ikinci dövüşçü ‘Yıldırım Tanrısı’ doğu ve batının karışımıydı. Diğer yandan kanında biraz Çinlilik de vardı. Bazı düşüncelere göre Çin dövüş sanatları dövüşçü toplumunda çok popülerdi.

“Kaptan, kardeş Chen, kardeş Tie, kardeş Qing” Luo Feng gruba baktı ve gülerek konuştu, “Evde bir ay boyunca sıkı bir şekilde çalıştım ve gücümün bir miktar arttığını hissedebiliyorum. Diğer yandan, tekniklerimi geliştirmenin en iyi yolunun canavarlarla savaşmak olduğunu hissediyorum!” Evde ne kadar kılıç salladığın fark etmiyordu, sadece rakibini hayal ediyordun.

Böyle bir pratik asla gerçek canavarlarla olan gerçek mücadeleyle karşılaştırılamazdı.

“Bu yüzden vahşi doğaya tek başıma giderek tekniğimi ve bıçak tekniğimi eğiteceğim” dedi Luo Feng.

“Ne, yalnız mı?” Gao Feng, Chen Gu ve diğerlerinin ifadeleri aniden değişti.

“Evet.” Luo Feng onaylayarak güldü.

Aslında çoktandır bu düşüncesi vardı fakat tamamen kesin değildi. Xu Gang’ın sözleri ona dokunmuştu. Eğer dünyadaki en güçlü dövüşçü olmak istiyorduysa… O halde belirleyici olmak zorundaydı! Bu yüzden Luo Feng yeteneklerini geliştirmek için en verimli olan yolda karar kıldı.

“Bu çok tehlikeli” dedi Gao Feng.

“Hayır, kaptan. Sadece kendimi eğitmek için askeri yeniden ikmal üssünün yanındaki  #0231 kırsal seviye şehre gideceğim.” Luo Feng açıkladı. “Diğer büyük şehirlerden herhangi birine gitmeyeceğim.”

“#0231 kırsal seviye şehir mi? Yeniden ikmal üssü yanında mı?”

Dn: Valla İkmal üssünün yanında inanmıyorsan aha dayıya sor :D / O değil de ne çok soru cümlesi kuruyorlar.

Gao Feng, Chen Gu ve Wei Jia kardeşler bir parça rahatladılar. Yeniden ikmal üssü etrafındaki canavarlar oldukça zayıflardı. Sürü lideri tarzı canavarlar askeri yeniden ikmal üssü yakınlarındaki bir şehirde durmaya cesaret edemezdi. Bu yüzden… Yeniden ikmal üssü çevresindeki çoğu canavar asker seviyesindeydi. Orada birkaç tane kumandan seviye canavar vardı fakat çoğunlukla düşük seviye kumandandılar. Hatta 'orta düzey komutanlar' bile çok nadirdi. Orada neredeyse hiç kumandan seviye canavar olmadığından her kumandanın komutasında yüz ila bin tane asker seviye canavarı oluyordu.

Asker canavarlardan devasa sürüler olduğundan ve neredeyse hiç kumandan seviye canavar olmadığından, dövüşçü takımları nasıl onları öldürebilirdi ki?

Demem o ki---

Güçlü dövüşçü takımları bu şehirlerle uğraşmıyordu bile, özendirici hiçbir şey yoktu sonuçta.

“Bu şehir yeniden ikmal üssü yanında olduğundan” Luo Feng güldü, “Gün boyunca bıçak tekniğimi geliştirmek için avlanabilirim ve gece dinlenmek için yeniden ikmal üssüne dönebilirim.” Yanında olduğundan, Luo Feng’in hızıyla doğal olarak kolayca kırsal seviye şehirden yeniden ikmal üssüne ilerleyebilir.

“Bu #0231 kırsal seviye şehirde gerçekten hiç güçlü kumandan seviye canavar yok. Diğer yandan orada tonla asker seviye canavar var” Wei Tie söylemeden duramamıştı, “Eğer etrafın sarılırsa…”

“Tie, Luo Feng etrafının sarılmasından korkabilir mi sence ?” Chen Gu güldü.

Wei Tie ve Wei Qing donup kaldılar ve sonra güldüler.

Canavar sürüleri korkutucuydu fakat ruh okuyucuları bundan en az korkan insan grubuydu. Onlarla sadece ruhsal güçleriyle karşıdan saldırabilmek dışında onlar bir apartmanın en üst katına kadar olan yolu zıplayabilirlerdi. Canavarlar oldukça yükseğe zıplayabilirdi fakat hangisi ruh okuyucunun uçuşuyla karşılaşabilirdi ki?

“İyi fikir” Gao Feng elinde olmadan takdir etmişti. “Luo Feng, şimdi çekiçlerimle eğitim yaptığımı hissediyor olsam bile. Diğer yandan… Bir sürünün içerisinde beni hayatta tutacak gücü garanti edemem.”

“Luo Feng ne zaman ayrılacaksın?” Chen Gu sordu.

“Bir terslik olmazsa, bugün hazırlanacağım ve yarın ayrılacağım” Luo Feng güldü, “Kaptan, siz çocuklar vahşi doğa için hazır olduğunuzda bana bir mesaj gönder.”

Gücün yolunda zirveye ulaşmak her seferinde acı dolu bir adım demektir!