Sovereign of the Three Realms - SOTR 71: Kabileleri Şaşırtmak

---

 

Çeviren: Mert İlbay Düzenleyen: Eren Diakotra

 

Wen Ziqi, Jiang Chen’in onu tanıdığını görünce hem biraz utandı hem de tatlı bir neşe hissetti.

 

Bir yerden aldığı cesareti mahveden bu genç kız kendini toparladı ve sineğinkine benzer bir tonla, “Kişisel muhafız topladığını duydum. Ben de sana yardımım dokunabilir diye aceleyle geldim.” dedi.

 

Prenses Gouyu bu haberleri bütün bölgelere ulaştırabilmek için kraliyet gücünü kullanmıştı. Jiang Chen, Wen Ziqi’nin bu uzun mu uzun yolu gelebileceğini düşünmemişti.

 

Tozla kaplı vücuduna bakılırsa, haberleri duyar duymaz yola çıkmış olmalıydı.

 

Jiang Chen bir an şaşırdı ve sordu, “Efendin senin buraya gelmene izin verdi mi?”

 

Efendisinden bahsedildiğinde, Wen Ziqi’nin vücudu hafifçe titredi. Sağ eli elbisesinin alt tarafını hafifçe kıvırırken birbiri arasında dolaşan parmakları oldukça düşünceli olduğunu belli ediyordu.

 

Jiang Chen istemeden güldü. Görünüşe bakılırsa Wen Ziqi efendisinden habersiz gelmişti.

 

Wen Ziqi, Jiang Chen’in gülümsemesini görünce alelacele konuşarak, “Efendim bilse bile beni durdurmazdı. Beni çok sever.” dedi.

 

Jiang Chen kafasını salladı. “Ah peki, şansına bir kişi eksiğim var. Eğer Bayan Ziqi sizin için fazla düşük olduğumu düşünmüyorsa, eksiği siz doldurabilirsiniz.”

 

“Gerçekten mi?” Wen Ziqi bu sözleri duyduğuna çok sevinmişti. Geç kalıp ona yer kalmayacağından korkmuştu.

 

Son yer için zamanında geleceğini kim düşünebilirdi.

 

Jiang Tong kibar ve saf Wen Ziqi’yi gördükten sonra gülümsedi, “Chen’er, bu genç kızı tanıyor musun?”

 

“Mm. Tianhu bölgesinde görevimi tamamlarken onunla tanışmıştık. Birkaç kez birbirimize rastladık. Kişiliği ve karakteri oldukça güvenilir bir insan.”

 

“Peki, eğer öyleyse, sekiz kişinin üzerinde başarıyla karar kıldık.” Jiang Tong’da rahat bir şekilde iç çekti. Son kişi için olan başvuruların hiçbirinden tatmin olmamıştı.

 

Doğal olarak Jiang Chen’in onayladığı bir insanın seçilmesi en iyisiydi.

 

“Chen’er, bir tanıdığın sıkı dostlar arasında anlaşmazlık çıkarmayacağı söylenir. Amcanın oğlu yerine, bir yabancıyı mı seçiyorsun. Bundaki mantık nerede? Ben, yengen, seni bir şekilde gücendirdim mi?”

 

Tam Jiang Chen konuşurken, lüks giyimli ve ağır makyajlı bir kadın hızlıca Jiang Chen’in önüne geçti ve söylenmeye başladı.

 

Jiang Chen bu kadını eski anılarından hatırladı. Bu yengesi ve Lan Yizhou’nun annesi olmalıydı.

 

“Yenge, Amcam övülen bir şef, küçük kuzen Yizhou benim kişisel muhafızım olmadan da kendi adını duyurabilecek. Neden bu fırsatı daha fazla ihtiyacı olan birine vermeyeyim?”

 

Jiang Chen, bir cadalozla uğraşmak istemediğinden onu kibarca ikna etmeliydi.

 

“Büyük şefse ne olmuş? Bu yalnızca bir oğula geçebilir, sonra ikinci oğul servet ve refah açısından açıkta kalacak. Eğer senin yanında takılırsa, sen dük olduğunda kuzenin Yizhou’ya yönetmesi için bir kabile bahşetmen tek bir sözüne bakacak. Chen’er, sana bir şey söyleyeyim. Annen evlenmeden önce amcan, annene bakmak için oldukça fazla uğraştı. Artık annen burada olmadığına göre, beni annen olarak görebilirsin. İsme göre Yizhou senin kuzenin olsa da, sen ve onun arasında kan bakımından ne fark var? Onun meselelerini ihmal edemezsin. Değil mi…”

 

“Yenge, küçük kuzen Yizhou yalnızca beş meridyen saf qi seviyesinde. Hedeflerine ulaşmasına yardım etmek istesem de elim kolum bağlı. Görevlerimi tatmin edici bir şekilde bitiremeyeceğim. Eğer bu yeğenini seviyorsan, Yenge, o zaman benim Gizli Ejderha Denemeleri’nde mağlup olmama izin vermeyeceksin değil mi? Eğer mağlup olursam, Amcam nasıl büyük şef pozisyonunu elinde tutacak?”

 

“Eh?” Kadın, erkeğinin büyük kabile reisliği pozisyonunu bile belki koruyamayacağını duyduğunda bir an şapşala dönmüştü.

 

Jiang Chen gülümsedi ve bu şansı ayrılmak için kullandı.

 

Jiang Tong aday listesinin son halini açıkladı.

 

“Başkentten Guo Jin, kraliyet eğiticisinin doğrudan torunu, Guo Shun.

 

Qiao Shan, Qiao Chuan, Şifa Salonu’nun üçüncü salon ustasının yeğenleri.

 

Tianhu bölgesinin Yıldız Argus Sarayı’ndan, Jiang Chen’in tanıdığı Wen Ziqi.

 

Xue Tong, Jiang Han bölgesinin Yinglan Kabilesinden, genç dükün anne tarafından kuzeni.

 

Ke Mu, Jiang Han bölgesinin Yaz Kabilesi, altı meridyen saf qi.

 

Shen Yifan, Jiang Han bölgesinin Yeşim Ejderi Kabilesi, altı meridyen saf qi.

 

Bi Yun, Jiang Han bölgesinin Demir Dağ Kabilesi, altı meridyen saf qi.”

 

Toplantı Jiang Tong açıklamasını tamamladığında bitmişti. Oğulları seçilmeyen çoğu ailenin keyfi kaçmıştı.

 

Büyük bir fırsatları vardı, ancak kaçırmışlardı.

 

“On büyük kabilenin reisleri ziyafet için lütfen dük’ün malikanesine geçebilir misiniz. Diğer küçük kabilelerin aileleri çekilebilir. Oyalanmadan evlerinize dönün.” diye açıkladı Jiang Tong.

 

Bütün bu güçlerin Nehir Dalgası Şehri’nde toplanması şehir için gizli bir tehlikeydi. Görev sonuçlandırıldığına göre, doğal olarak onların da dağılması gerekiyordu.

 

Jing Man dışında, on büyük kabilenin reislerinin hepsi oradaydı. Dük’ün malikanesinin bir ziyafet ağırladığını duyunca doğal olarak ilişkilerini düzeltme fırsatını kaçırmazlardı.

 

Ancak, dokuz reis, Kırmızı Tomurcuk Kabilesi reisi Jing Man’ın dük’ün isminin kullanılmasına rağmen ortada olmayışının sebebini merak ediyorlardı.

 

Bu Jing Man her zaman otoriterdi, fakat şimdi açık açık dük’ün ismine karşı mı geliyordu? Bu sefer gerçekten sınırı aşmıştı!

 

Bilinmesi gerekirdi ki bir kabile dük’ün emirlerini yerine getirmezse cezalandırılırdı!

 

Kabile şefleri ziyafete bu düşüncelerini getirmişlerdi. Genç dük Jiang Chen dışında, Jiang Tong dahil bütün Jiang aile yaşlıları oradaydı.

 

“Herkes, bu ziyafet ilk olarak sizin Jiang Han bölgesi işleri için koşuşturduğunuz, ikinci olarak da önemli bir meseleyi hepinize açıklamak için.”

 

Jiang Chen reislerin gözlerine tek tek soğuk, rahat ve üstün bir bakışla bakarken bizzat kendisi bardağını kaldırdı.

 

Jiang Chen’in bakışlarına maruz kalan reislerin sırtlarından soğuk terler akmıştı.

 

“Jing Man üstlerine karşı saygısızlık yaptı ve birçok kez dük’ün malikanesine vahşice davranmak için geldi. Hatta bu sefer dük’ün otoritesini açıkça sorgulayacak kadar ileri gitti. Benim emirlerim doğrultusunda tutsak edildi ve gizli bir şekilde tutuluyor!”

 

“Ne?”

 

“Jing Man, gizlice tutsak mı tutuluyor?”

 

Bu haberler kendi mekanlarının hükümdarları reislerin yüzünü aniden değiştirmişti.

 

Bu konuştukları kişi Jing Man’di! Jiang Han bölgesi bütünündeki otoriterlik denince akla gelen ilk kişiydi. Bu insanı bastırabilen Jiang Feng dışında diğer kabile reisleri bile onun önünde biraz zayıftı.

 

Jiang Han’ın Dük’ü, Jiang Feng bile, Jing Man’a karşı harekete geçerken iki kez düşünmek zorundaydı. Ancak genç dük Jing Man’i sesinde veya duruşunda en ufak bir değişim olmaksızın tutsak etmişti.

 

“Helal sana! Bu Jing Man her zaman haddinden fazla otoriter olmuştur ve büyük kabileler arasındaki ünü aşırı derecede kötü!” İlk olarak konuşan doğal olarak Yinglan Kabilesi’nin reisi, Jiang Chen’in amcası Lan Tianji idi.

 

“Doğru, bu Jing Man’in dük’ün malikanesine gidip vahşice davranıp olay çıkarttığı ilk zaman değil. Şimdi de cezalandırılarak ettiğini buluyor. İcabına bakılmazsa er ya da geç bir şeyin olması işten bile değildi.”

 

“Genç dük zeki ve bilge! Ancak, Kırmızı Tomurcuk Kabilesinin Jing ailesinin kolları uzun. Jing Man tutsak edildiğine göre, Jing ailesi ve yerel güçler büyük ihtimalle sıkıntı çıkartacak.”

 

Jiang Chen hafifçe gülümsedi. “Sizi buraya çağırmamın sebebi bu. Jing ailesinin bu kadar süre tiran olmasının bir sebebi gerçekten kuvvetli bir yerel güç olmaları, diğer sebebi de bayağı iş yapmaları. Ek olarak, Jiang Han bölgesinin ruh ana damarı olan toprakları onların kabile topraklarından geçiyor.”

 

Reislerin hepsi kafalarını salladı ve Jiang Chen’e yeni gözlerle bakmaya başladılar. Bu nasıl eskiden tanıdıkları genç dük’tü? Bu tanıdıkları işe yaramaz kişi miydi?

 

Bu gerçekten de koyun postunda bir kurttu ve politika oyunlarını aşırı iyi oynayan bir asil çocuğuydu!

 

Sonunda Jiang Chen’in diğerlerini kandırmak için oyun oynadığına inanmışlardı. Bu çocuğun gözleri büyük ihtimalle küçüklüğünden beri birinci derece düklükteydi!

 

Onu yanlış değerlendirmişlerdi. Herkes bunu kendilerine itiraf etmişti. Genç dük Jiang Chen’i kesinlikle yanlış değerlendirmişlerdi.

 

Jiang Chen bu insanları göz ucuyla izledi ancak sakin ve pek de yavaş olmayan bir şekilde, “Bağlılığınızı belirten sözleri dinlemek istemiyorum. Tek söyleyeceğim şey her kabilenin elli bin insan ve at göndereceği. Dük’ün malikanesi yüz binler gücünde bir ordu gönderecek. Kırmızı Tomurcuk Kabilesini gök gürlemesi kadar hızlı bir şekilde pusuya yatırıp kimseye kulaklarını kapayacak zaman tanımayacağız. Jing Man’in kalan bütün müttefiklerini temizlemeliyiz.”

 

Kötülüğü kökünden koparmak en mantıklısıydı. Reisler şaşırmamıştı.

 

“Jing ailesinin kalan müttefikleri yok edildiğinde, Kırmızı Tomurcuk bölgesiyle ilgilenmesi için bizzat Yaşlı Xi’yi göndereceğim. Ayrıca ruh ana damarının bulunduğu topraktan yüzde yirmi pay alıp dokuz kabile arasında paylaştıracağım.”

 

Eğer önceki sözleri baskı olarak sayılırsa, yüzde yirmi pay ise ayartmaydı.

 

Baskı ve kazanç sözü, ödül ve ceza ortaya konulmuştu.

 

Büyük reisler buna nasıl karşı gelebilirdi? Yinglan Kabilesinin reisi Lan Tianji ayağa kalkan ilk kişiydi, “Ben, Yinglan Kabilesi, Jiang ailesini ölüme kadar koruyacağım! Bu hainlerin ölümü olacağız!”

 

“Hainleri yok etmek için gücümüzü dük’ün malikanesi ile birleştireceğiz!”

 

Jiang Han bölgesindeki on kabile Kırmızı Tomurcuk Kabilesi’nin liderliği ile birbirleri arasında rekabet ediyordu. Durum yıllardır böyleydi ve Jing Man aşırı derecede otoriterdi.

 

Bu şartlar altında bu insanlar bir ödül veya baskı olmasa da istenileni yapardı.

 

Jiang Tong, Jiang Chen’e anlamlı bakışlar attı. Bu genç dük işleri kendi yollarından yapıyordu. Gözü pekliği hayret vericiydi. Yüzde yirmi payı bir anda vermişti.

 

Düklüğü pay ile birleştirdikten sonra kabile reisleri nasıl birbirleriyle özen ve enerji ile çalışmayabilirdi? Bu herhangi bir tehditten çok daha fazla yararlıydı.

 

“Herkes, Jiang Han düklüğümüz daha önce İlaç Kralı Bahçesi ile çalıştı. Artık partnerimiz Şifa Salonu. Bu demek oluyor ki payımız İlaç Kralı Bahçesi ile çalışırken olandan iki katı fazla olacak. Size yüzde yirmi olarak gözüken aslında esas pay olarak yüzde kırk.”

 

Bu şartlar altında, Jiang Chen onlarla bir takım önemli istihbaratı paylaşmakta sorun görmedi.

 

Şifa Salonu!

 

Şifa Salonu ismini bu insanlar aynı gün içerisinde ilk kez duymuyordu. Şifa Salonu ruh ilacı konusunda Doğu Krallığı’nda kalite denince akla gelen isimdir. Dünyadaki en büyük ruh ilacı isminden nasıl haberleri olmazdı?

 

“Heh heh, büyük ihtimalle bilmiyorsunuz? Şifa Salonu’nun birçok şey için genç dükümüze ihtiyaçları var. Ayrıca, büyük ihtimalle bilmediğiniz bir şey daha Prenses Doğu Zhiruo’nun hastalığı birçok doktor tarafından iyileştirilmeye çalıştı fakat sadece genç dükümüzün bir hareketi ile semptomlarının etkisi azaldı!”

 

Birinin söylemesi gerekirdi ki, Jiang Zheng çok faydalı bir kahya idi. Ustasının ne zaman ihtiyacı olsa, onun söylemekte özgür olmadığı şeyleri dile getirirdi. Tam zamanı geldiğinde taşı gediğine sokardı.

 

Bu sözler ne anlama geliyordu? Bu genç dükün destekçilerinin bizzat kraliyet ailesi ve Şifa Salonu olduğu anlamına geliyordu!

 

Oradaki bütün reisler şaşkına dönmüştü. Birbirlerine şaşkın şaşkın bakıyorlardı.

 

Ancak Jiang Chen, gülümsedi. “Gelin, için! Jiang Zheng böyle küçük meseler için çenesini yormayı sever. Herkes asil prensesin meselelerini dinleyebilir ama bırak yalnızca kalbinde kalsın. Böyle şeyleri yayma.”

 

“Evet evet, kraliyet ailesinin sırlarını kimse böyle yaymamalı.”

 

Hepsi bardaklarını kaldırırken “evet, evet” diye mırıldandı ancak hiçbirinin yiyecek için iştahı yoktu. Nasıl nefis şarabı tadacak havada olabilirlerdi ki? Kafaları genç dükün harikulade değişimi ve beklentileri aşan haberlerle doluydu. Bu genç düke karşı nasıl davranacaklarını bilmiyorlardı.

 

Ama tek bir şey kesindi, o da Jiang Chen’in babası Jiang Feng’i geçecek olmasıydı!