“Linghu Xian ziyarete gelen ilk kişi değil, sonuncu da olmayacak.” Yun Nie hafifçe kafasını sallayarak konuştu: “Bitki Salonunda yaklaşık olarak yirmi adet yaşlı var, neredeyse yarısı buraya ziyarete geldi, bu ise Linghu Xian’ın ikinci gelişi. Jiang Chen, bu adam seni şunun için işe almaya çalışmış olmalı.”

“Oh? Ne için?”

“Bunların hepsi Titreyen Serap Dağındaki İlaç Savaşları için olmalı. Devasa Muhitte ‘Titreyen Serap Dağı’ denen bir dağ var, ruh bitkilerinin orada çok sayıda olması bu dağı ünlü yapıyor. Bu dağ eskiden asillerin kontrolü altındaydı fakat Devasa Muhit İmparatorluğu dağıldıktan sonra zıtlıklar oluştu. Çeşitli topluluklar bu dağı ele geçirmek için savaştılar fakat hala oraya kimin hükmedeceğine karar verilemedi. Bugün hala bu karar verilememiş durumda, fakat dağda yetişen ruh bitkileri Devasa Muhitin bütün bölgelerinin dikkatini cezbeden bir şey. Sıkça bu kaynaklar için savaşırlar ve ağır yaralanmalar ve bazen ölümlerle sonuçlanan olaylar yaşanır. Toplulukların hepsi de durumun bu şekilde devam etmesinin hoş olmadığını düşündüler ve her otuz yılda bir ilaç toplama savaşlarının yapılmasına karar verdiler. Bu savaşların sonucunda hangi topluluğun ne kadar kişiyi dağa gönderebileceğine karar veriliyor.”

Jiang Chen Yun Nie’nin söylediklerini daha evvel duymamıştı. Belli oluyordu ki on altı krallığın dört büyük topluluğu bu meselede hak sahibi bile değildi.

“Devasa Muhit içerisinde altı adet dördüncü kademeli topluluk olarak bizler hep bu savaşın başını çektik. Beşinci kademeli yirmi adet daha topluluk var, onların da katılım gösterme hakları var, fakat onlara tanınan kota bizlere tanınan kotanın yarısı kadar. Altıncı kademeli topluluklara gelince, onların bu mesele hakkında konuşmaya bile hakları yok. Altıncı kademeden sonrakiler için de aynısı geçerli, onlar da katılım hakkına sahip değiller. Bundan dolayı herkes Titreyen Serap Dağının İlaç Savaşlarında kota yarışına giriyor. Bizim Görkemli İlaç Sarayımız sadece sekiz kişilik kotaya sahip. Sekiz kişilik kota çok görülüyor olabilir, fakat topluluğun içindeki ilişkiler zıtlık içeren karmaşık ilişkilerdir. Bu sekiz kişilik kotayı bölüşebilmek hiç de kolay bir iş değil. Bitki Salonu ilaç üretimi ve ruh bitkileri konusunda söz sahibi olan salon olduğundan dolayı sekiz kişilik kotanın nasıl bölüşüleceği benim kararım haline geliyor.”

Jiang Chen aniden her şeyi anlamıştı. Kimlerin katılacağının listesi Yun Nie’nin kararına bağlıydı, Bitki Salonunun kıdemlilerinin neden Yun Nie ile iyi ilişkiler kurmak istedikleri şimdi belli oluyordu.

“Sekiz kota iyi bir sayı. Bitki Salonunun kıdemlileri her ne kadar çok sayıda olsa da karar vermek kolay olmalı, aralarından en iyilerini seçmek en iyi plan olmaz mı?” Jiang Chen merakla sordu.

“Bu sekiz kotadan sadece dört tanesi Bitki Salonunun kıdemlilerine verilecek. Kalan dört kişilik kota ise genç nesil için dağıtılacak. Kıdemliler seni yanlarına alarak İlaç Savaşlarını kazanma olasılıklarını artırmak istemişler belliki. Fakat hiçbirinin de henüz katılıp katılmayacağı kesinleşmediği için sana bir şey söylememişler. Görünüşe göre bu kıdemliler senin ilaç Dao’su konusundaki potansiyeline çok iyi gözle bakıyorlar.”

“Yani bu durumda Titreyen Serap Dağındaki İlaç Savaşlarına her kıdemli kişi bir genç kişi mi getirebiliyor demek oluyor? Dört yaşlı ilaç ustası ve dört genç ilaç ustası mı olacak?”

Yun Nie gülümseyerek konuştu: “Ne dersin? İlgilenir misin? Görkemli İlaç Sarayımız her daim bu tarz meselelerde ilk sıralarda yer almıştır, ayrıca Bitki Salonunun ustası olarak benim katılmam gereklidir. Eğer sen de katılım göstermek istersen genç nesilden alacağım kadroyu sana ayırabilirim.”

Yun Nie ilgili şekilde konuşuyordu, cesaretlendirici olmaya çalışıyordu: “Jiang Chen, şunu bilmelisin ki eğer İlaç Savaşlarında üstün bir performans gösterirsen oradan ruh bitkileri toplamak için hak kazanacaksın. On gün içerisinde istediğin kadar ruh bitkisi toplayabilirsin, topladıklarının yarısı topluluğa, diğer yarısı ise sana kalacak. Bu konu hakkında biraz düşünmelisin.”

Mademki Titreyen Serap Dağı ruh bitkilerinin yetiştiği en kaliteli mekânlardan birisiydi, bu durumda içerisinde birçok hazine barındırıyor olmalıydı.

“Jiang Chen, sen ortaya çıkmadan evvel ben topluluktaki diğer gençler arasından birisini bu pozisyona almayı düşünüyordum, bu kadro sınırlı.” Yun Nie’nin konuşma tarzı sanki elindeki bir lolipop şekeri ile bir çocuğu kandırmaya çalışıyor gibiydi.

Jiang Chen iç çekerek konuştu: “Pekâlâ, yaşlı Yun Nie, ikna olduğumu itiraf etmeliyim. İlaç Savaşları ne zaman başlayacak?”

“Her otuz yılda bir gerçekleşir, önümüzdeki yedi ya da seki ayda bir sonraki İlaç Savaşları gerçekleşecek. Zaten daha sık şekilde gerçekleşse kota için yapılan mücadeleler bu kadar vahşi olmaz.”

Yedi ya da sekiz ay? Jiang Chen hemen hesaplama yapmaya başlamıştı, Mu Gaoqi ile ruh kaynağını keşfetme macerasına çıkıp geri gelip İlaç Savaşlarına katılması mümkün görünüyordu: “Müridiniz Jiang Chen sizin çabalarınız için minnettar.”

Yaşlı Yun Nie elini sallayarak konuştu: “Böyle kibar sözler duymama gerek yok, senin yapman gereken tek şey elinden gelen en iyi performansı sergileyerek Görkemli İlaç Sarayının genç neslinin ne kadar başarılı olduğunu herkese ispatlamaktır. Duyduğuma göre geçtiğimiz otuz yıl boyunca diğer dördüncü kademeli topluluklar sürekli olarak buldukları kaliteli ilaç dâhilerini yanlarına almışlar, İlaç Savaşlarında herkesi şaşırtacak performanslar sergilemek için hazırlık yapıyorlarmış. Bizim topluluğumuz her ne kadar bugüne kadar yapılmış olan savaşlarda iyi sonuçlar almış olsa da son zamanlarda genç nesil arasında şaşırtıcı olaylar yaşanması gayet normal karşılanır oldu. Eğer bu topluluklar genç nesillerin yetişimleri için normalden daha fazla çaba sarf ettilerse bu durumda bizim yenilgiye uğramamız söz konusu olabilir. Biliyorsun bizim topluluğumuz ilaç alanında kendisini herkesten üstün tutan bir topluluk ve bu alandaki avantajımızı kaybedersek ileride bu durum bizim için tam bir kaos olur.”

Görkemli İlaç Sarayının en büyük avantajı ilaç Dao’suydu. Eğer bir başka topluluğun genç nesli kendilerini bu alanda yenerse diğer topluluklar tarafından elbette aşağılanacaklardı. Bu durum elbette Görkemli İlaç Sarayının hiçbir zaman görmek istemeyeceği bir şeydi.

Yun Nie bu konu hakkında endişeliydi, topluluğunun uzun zamandır ilaç Dao’sunda başı çekmesinin sonucunda genç nesillerin kendilerine güveni artıyordu, eğer bu defa başarısız olurlarsa gençlerin öz güvenleri sarsılacaktı. Bu durumda genç nesil ilaç Dao’sunun peşinden gitmeyi bırakıp tamamen askeri Dao’ya yönelebilirlerdi.

Bu elbette kötü bir şey değildi ama Görkemli İlaç Sarayının unvanının sarsılmasına sebep olacaktı. Diğer topluluklar artık ilaç üretiminin Görkemli İlaç Sarayının tekelinde olmasına katlanamaz duruma gelmişlerdi.

Eğer Görkemli İlaç Sarayı elinde tuttuğu bu yüksek pozisyonu korumak için hamleler yapmazsa elbette gün gelecek ve kendisinden daha iyi ilaç Dao’suna sahip bir toplulukla karşılaşacaktı.

Jiang Chen Yun Nie’nin endişelerini anlayabiliyordu. Kendisi henüz topluluğa yeni gelmiş olsa da genç neslin askeri Dao’ya ilaç Dao’sundan daha fazla değer verdiğini görebiliyordu, fakat Jiang Chen bu konuda fikirlerini söylemek zorunda olmadığını biliyordu.

Jiang Chen’in asıl ilgilendiği konu Titreyen Serap Dağındaki İlaç Savaşlarıydı. On gün boyunca istediği kadar ruh bitkisi toplayabilecekti! Jiang Chen bunu düşündükçe kanının kaynadığını hissedebiliyordu. Eğer on gün boyunca dağda istediğini yapabilirse bu durumda önündeki on yıl boyunca, belki de yirmi yıl boyunca hiçbir şeye ihtiyaç duymayabilirdi.

Zaten bu dağın kaynakları bu kadar zengin olmasa diğer topluluklar bu konuda böylesine büyük çabalar sarf etmezlerdi. Jiang Chen ruh bitkilerince bu dağın ne kadar zengin olduğunu hafiften hayal edebiliyordu.

“Pekâlâ Jiang Chen, şimdilik İlaç Savaşları konusunu gizli tutmalısın. Hadi gidip sana sözünü verdiğim ruh ilaçlarını alalım.”

Jiang Chen yaşlı kıdemlinin bu cömert davranışlarını gördükçe içinde ona olan saygısı sürekli artıyordu. Yun Nie’nin davranışlarından anlaşıldığı kadarıyla bu adam kullandığı kişilere güveniyordu, güvendiği kişileri ise kullanmıyordu!

Jiang Chen apartmanın deposuna girip ortamı gördüğünde şaşırmıştı, çok fazla ruh eşyası vardı. Yun Nie her ne kadar Jiang Chen’e istediği şeyden istediği kadar alabileceğini söylemiş olsa da Jiang Chen elbette bütün odayı boşaltacak kadar yüzsüz değildi. Buradan alacaklarını düşünürken takipçilerinin bir yıl kadar sürelik ihtiyaçlarını karşılayacak kadarını alacaktı.

Bir yıllık kaynak meselesini çözüp Yun Nie’nin apartmanından ayrıldıktan sonra Jiang Chen mutluydu: “Bilge Dan Chi, Yaşlı Yun Nie… Bu ikilinin birbirine çok benzediğini söyleyebilirim. Belliki Görkemli İlaç Sarayı şu anki pozisyonuna şans eseri tırmanmamış. Bu karakterlerin üstün çabaları sayesinde önümüzdeki yüz yıl boyunca Görkemli İlaç Sarayının sarsılmayacağı belli oluyor.”

Söylemek gerekirdi ki Jiang Chen Yun Nie ile geçirdiği süre zarfında onun hakkında iyi izlenimlere kapılmıştı. Dış dünyada bu adamın ne kadar kaba ve vahşi birisi olduğuna dair söylentiler dolaşıyordu fakat bu söylentilerin boş dedikodulardan başka bir şey olmadığı belli olmuştu. Henüz yeni tanışmış olmalarına rağmen cömert şekilde bütün ödülleri vermesi ve Jiang Chen’e İlaç Savaşlarında bir pozisyon teklif etmesi bu adamın aslında iyi niyetli birisi olduğunu gösteriyordu ve bu durum bu adamın Jiang Chen’in hayranlığını kazanmasına sebep olmuştu.

Yüz Yaşlı Tepesinden zaferle geri dönerken muhafızların hepsi de Jiang Chen’e şüphe ile bakıyordu. Jiang Chen bu adamların surat ifadelerinin neden böyle olduğunu biliyordu fakat hiçbir şey söylemeden gülümsedi ve yürüyerek yanlarından geçti.

Jiang Chen’in özgür şekilde apartmandan çıkıp yürüyerek uzaklaştığını gören muhafızlar kendi aralarında konuştu: “Yok artık! Bu çocuk az evvel Yaşlı Yun Nie’nin apartmanına gitmemiş miydi?”

“Bu imkânsız! Eğer oraya gidip boş boş dolaşıp geri geldiyse devriye kipleri mutlaka bu çocuğu yakalardı.”

“Evet, doğru söylüyorsun, bu çocuk Yaşlı Yun Nie’nin görevine başvurmak için gitmişti ve şimdi mutlu bir yüz ifadesi ile geri dönüyor. Nasıl olabilir bu? Hiç dayak yemiş gibi görünmüyor!”

Jiang Chen’in apartmana girdiği esnada muhafızlık vardiyasında olan Yaşlı Li gülümseyerek konuştu: “Bakın! Ben yetenekli kişileri tespit edebilen bir göze sahibim! Size Jiang Chen’in bir ilaç dâhisi olduğunu söylemiştim. Görünüşe göre haklıymışım! Haha! Kendime hayran kaldım resmen!”

Diğer muhafızlar konuşamaz haldeydi, neler olduğunu anlayamamışlardı. Acaba Jiang Chen gerçekten de başvurduğu görevi tamamlamış olabilir miydi? Yirmi-otuz yıldır tamamlanamayan bir sekiz yıldızlı görev nasıl olur da topluluğa henüz yeni katılmış bir genç tarafından tamamlanabilirdi?