Görkemli İlaç Sarayının görevleri bir yıldızdan on yıldıza kadar numaralandırılıyordu, on yıldızlı olan en zor olandı. Çekirdek müritler için beş yıldızın altındaki her görev çok kolaydı ama o görevlerin verdiği ödüller de hiçe yakındı.

Jiang Chen beş yıldızlı görevlere göz gezdirdi ve ödüllerin aslında fena olmadığını fark etti, fakat kendisi gibi acilen paraya ihtiyacı olan kişiler için uygun sayılmazdı yine de. Altı yıldızlı görevlere baktığında da pek memnun kalmamıştı ödüllerden.

Bu ödüller Jiang Chen’in iştahını kabartamamıştı, ayrıca bu görevlerin hepsi de çok zaman harcattıracak görevlerdi. Eğer apartmanında çok fazla vakit harcamak istese bu görevler kendisi için çok uygun olurdu. Fakat Jiang Chen Mu Gaoqi’ye üç ay sonra Ruh Kaynağını bulmaya yola çıkmak için söz vermişti, bundan dolayı uzun süre gerektiren görevler alamazdı.

“Teknik olarak zorlayıcı ama az vakit gerektiren görevler yok mu?” Jiang Chen kendi kendine mırıldanırken yedi yıldızlı görevlere kadar ilerlemişti.

Bu bölgenin sorumlusu olan kişi orta yaşlı bir adamdı ve Jiang Chen’in mırıldanmasını duymuştu: “Teknik açıdan daha zorlu görevler mevcut elbette, fakat korkarım sizin gibi yaşı genç kişiler için uygun değiller.”

“Gerçekten var mı öyle görevler?”

“Sen şaka yapmıyorsun değil mi?”

“Lütfen, öyle bir görev varsa bana anlatın sayın organizatör.”

“Yeni görevleri sana anlatamam ama uzun süredir burada kalmış olan görevler var. Genç dâhilerin birçoğu bu görevleri denedi fakat henüz başarabilen olmadı.”

“Hmm, evet, ben o görevleri istiyorum.” Jiang Chen mutlu olmuştu, diğer kişilerin başaramaması demek kendisinin de başaramayacağı anlamına gelmiyordu.

“Ben sekiz yıldızlı bir görev hatırlıyorum, yaşlı bir kıdemli tarafından verilmişti bu görev. Bu yaşlı kıdemli kişi yaşlılar konseyinin ilk beş kişisi arasında yer alır.”

İlk beşe girmiş bir yaşlı kıdemli! Bu kişinin kesinlikle yüksek bir maddi birikmişi olmalıydı! Topluluktaki nüfuzu gelişmiş birisi olmalıydı, dolayısıyla verdiği görevin ödülü de oldukça zengin olmalıydı.

Jiang Chen sekiz yıldızlı görevi duyduğu anda dikkatini çekmişti, bu görevin kendisine uygun olacağını düşünüyordu: “Nedir bu görev? Sekiz yıldızlı bir göreve başvurmak istiyorum.”

“Aslında ben detayları bilmiyorum, geçtiğimiz yıllarda birkaç düzine kişinin bu göreve başvurduğunu fakat başaramadığını biliyorum.”

“O hâlde bu görevi istiyorum.”

“Emin misin? Sana hatırlatmama izin ver, bu göreve başvurup başaramayan kişiler bahsettiğim yaşlı kıdemli kişi tarafından biraz büyük tepkiler aldılar.”

“Eminim, kesinlikle eminim. Lütfen acele edin ve görevi verin bana.”

Organizatör görev madalyonunu Jiang Chen’e verdi: “Yaşlı kıdemlinin zihin markası burada, sen kendi bilinçaltını kullanarak bu markayı aktif etmelisin, bu şekilde detaylara erişebilirsin. Görevin yeri, içeriği, gereklilikleri ve ödülün ne olacağına dair bilgiler mevcut.”

Jiang Chen madalyonu aldıktan sonra bölgeden ayrıldı, bilinçaltını kullanarak yaşlı kıdemlinin markasını aktif etti, bilinçaltı ile yaşlı kıdemlinin bilinçaltı entegre çalışmaya başladı:

Görev: Altı Rünlü Ejder İlacı

Görev Yeri: Görkemli İlaç Sarayı, Yüz Yaşlı Tepesi, Yun Nie Apartmanı

Görevin Gereklilikleri: Üretilmiş İlaçların Kalitesinin Artırılması

Görevin Ödülleri: Bin Adet Orijin Besleme İlacı, Bir Adet Yarım Bilge Silah, Devasa Derecede Ruh Kaynakları

Jiang Chen görevin içeriği ile ilgilenmemişti bile, asıl merak ettiği şey ödüllerin neler olduğuydu, bu ödülleri görünce anında heyecanlandı.

Bin adet Orijin Besleme İlacı!

Bir adet Yarım Bilge Silahı ve devasa nitelikte ruh ilaçları!

“Bu görevin sahibi kesinlikle saygın bir yaşlı kıdemli kişi olmalı.” Ödülleri görünce Jiang Chen’in kalbi hızlı atmaya başlamıştı.

Bu yaşlı kıdemli kişi belli ki çok uzun süredir yaşıyordu ve zengin biriydi, çünkü bin adet Orijin Besleme İlaçlarını bir tür değersiz fasulyeymiş gibi dağıtabiliyordu.

Yarım Bilge Silahı ise çok daha değerli bir eşyaydı, isimsiz kılıcı bile boş verin, Alevli Kertenkelenin kemiğinden yapılmış silah bile sadece orijin seviyesindeydi.

Alevli Kertenkele aziz dereceli bir yaratıktı, bu seviye insanların orijin âlemi seviyesine denk geliyordu. Ruh hayvanları sadece gerçek aziz derecesine ulaştığında insanların bilge âlemine denk gelebiliyordu. Ruh hayvanlarının başlangıçta ruhları olmazdı, bundan dolayı onların ismi orijin olarak değil aziz olarak anılırdı.

Bu yaşlı kıdemli kişinin ödül olarak sunduğu Yarım Bilge Silahı elbette orijin seviyeli herhangi bir silahtan çok daha kaliteli olacaktı.

Üstelik ödüller anlatılırken ruh ilaçları konusunda bir sayı bile verilmemişti, sadece ‘devasa’ boyutta ruh ilaçları ibaresi kullanılmıştı. Bunun anlamı ne demekti? Elbette bu görevi yerine getiren kişinin istediği kadar ruh ilacı elde edebileceği anlamına geliyordu, buradan anlaşılıyordu ki bu yaşlı kıdemli kişi Altı Rünlü Ejder İlacına gerçekten de çok büyük değer veriyordu.

“Altı Rünlü Ejder İlacı ha?” Jiang Chen önceki hayatındaki anılarına gitti, fakat bu ilacın ismini hatırlayamamıştı.

“Endişelenmeye gerek yok, bir ilacın sağladığı faydayı elde edebilmek için birçok yol vardır, ama prensip her daim aynıdır. Altı Rünlü Ejder İlacının tarifine baktığım anda neyin yanlış olduğunu anlamalıyım.” Jiang Chen önceki hayatının çoğunluğunu göksel ve kutsal meselelerle uğraşarak geçirmişti, Altı Rünlü Ejder İlacı kesinlikle hatırladığı bir şey değildi.

Fakat elbette böylesine kaliteli bir ilacın gelişmiş bir versiyonu olmalıydı: “Belki de önceki hayatımda bu ilacın gelişmiş versiyonu ile karşılaşmışımdır. İlacın tarifi olmadan şu anda her şey benim için bir muamma niteliğinde. Neyse unutalım bunu, şimdi bir yolculuk yapma zamanı.”

Jiang Chen üstün bir cesarete sahipti, bu olağanüstü ödüller için olağanüstü riskler almaya hazırdı. Eğer başarısız olursa kendisine bağırılacak, belki de birazcık dayak yiyecekti. Fakat kendisi sonuçta bir Görkemli İlaç Sarayı müridiydi, ölümüne dövülecek değildi ya!

Jiang Chen bunu düşününce biraz daha rahatladı, görevde ismi geçen bu Yaşlı Yun Nie kendisini yanına çalışan olarak almak isteyenlerden birisi değildi, bundan dolayı bu ikilinin sohbet başlangıcı çok da sert olmamalıydı.

Yüz Yaşlı Tepesine elindeki görev madalyonu ile girerken bir sorun yaşamadı, fakat Yun Nie’nin apartmanının önünde görev madalyonları ile ilgilenen sorumlu muhafızlar Jiang Chen’i gördüklerinde çok şaşırmışlardı, ayrıca yüzlerinde biraz da acıma ifadesi vardı.

Görünüşe göre Yaşlı Yun Nie’nin verdiği bu görev toplulukta ün kazanmış bir görevdi. Birçok mürit daha evvel bu göreve başvurmuş fakat daha sonrasında yapabildikleri tek şeyin şanslarını denemek olduğunu anlamışlardı.

Yaşlı Yun Nie bu müritlerin hepsinin de bu düşüncesiz hareketlerinden dolayı dayak yemelerini sağlamış, mor gözler ve kanayan burunlarla tanıştırmıştı onları. Bir toplulukta kıdemli kişilerden dayak yemek her ne kadar utanç verici sayılmasa da sonuçta yine de sorun teşkil eden bir durumdu.

Zaman geçtikçe topluluktaki herkes bu görevin aslında hiç bulaşılmayacak bir görev olduğunu anlamıştı. Bundan dolayı muhafızlar Jiang Chen’in bu göreve başvurup buraya geldiğini görünce ona hem acıyan hem de sempati dolu yüz ifadeleriyle bakmışlardı.

“Dayak yemekten korkmayan bir başka genç mürit! Hehe Yaşlı Li, sence bu çocuk nasıl dayak yiyecek ha? Sence kafasında kulak ve burunlarından başka delik açılacak mı?”

“Yaşlı Yu, senin gözlerin tam görmüyor herhalde! Az evvel görev madalyonu ile gelen kişi Jiang Chen’di. Son dönemlerde bu gencin yakaladığı unvan çok büyük, Saray Başkanı Bilge Dan Chi’nin topluluk bünyesine katılması için bizzat uğraştığı genç bu! Yan Hongtu ile yaptığı ilaç yarışmasında çok üstün yetenekler sergilediğini duymuştum, belki de bu sefer farklı olacak ha?”

“Ne olmuş yani bu çocuk diğerlerinden biraz daha yetenekliyse? Yaşlı Yun Nie’nin verdiği görev genç neslin başarabileceği bir şey değil. Bence bu çocuk yine de dayak yiyecek.”

Jiang Chen bu konuşmalara dikkatini vermemişti, fakat yaşlı kıdemli kişinin nasıl bir karakter olduğunu arkasından gelen fısıldamalardan anlayabiliyordu: “Görünüşe göre bu adam aksi ve agresif bir ihtiyar olmalı.” Jiang Chen’in ilk düşüncesi buydu: “Fakat yine de ben huysuz ve aksi kişileri eğitebilmekte iyiyim, bu yaşlı adam bana dayak atmak mı istiyor? Buna izin vermem!” Mesele ilaçlar olunca Jiang Chen’in kendine olan güveni tamdı.

Jiang Chen hızlı şekilde Yun Nie apartmanının önüne geldi, yaşlı kıdemlinin takipçileri anında Jiang Chen’in yolunu kapattılar, fakat görev için burada olduğunu öğrenince ona izin verdiler. Fakat izin verdikleri halde Jiang Chen’in ne kadar genç olduğunu gördüklerinden dolayı takipçilerin hepsi de ona acıyan gözlerle bakmıştı.

Jiang Chen çevresinden gelen her türlü garip bakışı görmezden geldi ve içeri girdi, apartmana adımını attığı gibi hayran kalmıştı, kabul etmeliydi ki Gül Vadisindeki apartmanlar buradakilere kıyasla tam bir çöptü.

“Görev için bir başkası mı geldi?” Yaşlı Yun Nie haberi duyunca dışarı çıkmıştı, Jiang Chen ve Yaşlı Yun Nie ikilisi birbirlerini görünce şaşırmışlardı. Jiang Chen’in düşüncesi bu adamın aksi suratlı ve çirkin ifadeli birisi olacağı yönündeydi. Bu yaşlı adamın zayıf bir bilgin tarzında oluşunu ve mavi cübbesinin içinde oldukça sakin ve yalnız ruhlu birisi olacağını tahmin edememişti.

Bu adam kesinlikle Jiang Chen’in tahmin ettiği dış görünüşe sahip değildi, kesinlikle başkalarına dayak atmayı seven huysuz yaşlıların sahip olduğu görünüşe sahip değildi.

Yun Nie’nin şaşkınlığı ise Jiang Chen’in genç oluşundan kaynaklıydı, kapısına gelen kişilere attığı dayaklardan sonra genç kişiler artık apartmanına uğramaz olmuştu, böylesine genç bir müridin bir gün tekrar kapısına geleceğini hayal bile etmemişti Yun Nie!