Sovereign of the Three Realms - Bölüm 372: İkinci Seviyeli Görevi Kolayca Tamamlamak

---

Kombine sınav alanı birkaç farklı alanın birleşiminden oluşuyordu, fakat hepsi de elbette temel olarak askeri Dao’ya bağlıydı.

 

Tam da Tang Hong’un dediği gibi, sınav ne çok kolay ne de zorlayıcıydı.

 

Jiang Chen’in seçtiği görev çok zorlayıcı değildi, konuları formasyonlar ve silah geliştirme konularıydı. Bu iki alanda da oldukça üstündü ve yirmi beş puanı zorlanmadan almıştı.

 

Tang Hong da aynı şekilde herhangi bir zorlukla karşılaşmamıştı.

 

İkili lobi kısmında buluştular, Tang Hong sırıtarak konuştu: “İlaç alanına gidelim mi?”

 

“Elbette, neden olmasın?”

 

Tang Hong ilaçlar ve kalp gücü konusunda kendisine daha çok güveniyordu elbette. Ama bu iki alan arasında kıyas yapılacak olursa elbette ilaçlar konusunda kendisine olan güveni en fazlaydı.

 

İlaç sınavlarına gelenlerin çoğu Kıymetli Ağaç Topluluğu müritleriydi.

 

Fakat bu sefer Demir Dazhi denen adama rastlamamışlardı.

 

Tang Hong ilk konuşan kişi oldu: “Ben birinci seviyeli görev istiyorum.”

 

“Ben ikinci seviyeli görev istiyorum.” Jiang Chen birinci seviye görevin yeterli zorlukta olmayacağını düşünerek direkt olarak ikinci seviyeden başlamıştı.

 

Bu kısımdaki gözetmen dünkü ile aynı değildi, dolayısıyla fani bir uygulayıcının direkt olarak ikinci seviyeli görevden başlamak istediğini duyunca şaşırmıştı.

 

Normalde bütün katılımcılar ileri seviyeli görevlere başvururken oldukça dikkatli davranırlardı. Genellikle birinci seviyeli görevlerden başlayıp üzerine ekleme yaparak ilerlerlerdi.

 

Elbette direkt olarak ikinci seviyeli görevlerden başlamak için başvuranlar vardı, fakat bu kişiler göksel çeyrekte en üst sırada yer alan kişilerdi.

 

Bu elemanlar ikinci seviyeli görevlerde kendilerine üst düzeyde güven duyan kişilerdi.

 

Fakat elbette kurallarda katılımcıların hangi görevden başlamak isteyebileceklerine dair bir kısıtlama yoktu. Bundan dolayı gözetmen her ne kadar şaşırmış olsa da kafasını salladı ve Jiang Chen’in katılımcı belgesini aldı. Görev belgesini Jiang Chen’e verdi.

 

“Sınav odası otuz iki, ikinci seviyeli görev, bitirdikten sonra katılımcı belgeni almak için geri gel.”

 

Jiang Chen görev belgesini aldıktan sonra Tang Hong’a elini salladı: “İyi şanslar kardeşim.”

 

Tang Hong’un gözleri bu sözlerin üzerine genişlemişti, mırıldanarak konuştu: “Ne kadar vahşi hırslı bir adam, henüz başlangıçta olmasına rağmen direkt olarak ikinci seviyeli görevi seçti, bu adam kesinlikle benim patronum olmaya değer birisi.”

 

Tang Hong da elindeki görev belgesi ile beraber sınav yerine doğru yola çıktı.

 

Jiang Chen otuz iki numaralı sınav odasına ulaştı ve belgesini gözetmene verdi.

 

“İçeri gir, görevin içeride başlayacak. Görev içeriğini kendin okuyabilirsin. Belirlenen zamanda görevi tamamlaman görevi geçtiğin anlamına gelir. Eğer zamanında bitiremezsen başarısız sayılırsın.”

 

Jiang Chen kafasını salladı ve içeri girdi.

 

İkinci seviyeli görev biraz sıra dışıydı.

 

İçeride bir ilaç tarifinin bir parçası vardı, birçok içerik malzemesi yazılmıştı fakat anahtar malzemeler yazılı değildi. Katılımcılar mevcut malzemelere bakarak hangilerinin eksin olduğunu belirlemek zorundaydılar.

 

Bu görev çok da kolay değildi.

 

İlaç üretiminden daha farklıydı, ilaç üretimi görevi tam halde gelen bir ilaç tarifine bakılarak yapılıyordu.

 

Bu görevde ise araştırmak, gözlemlemek ve boş kalan kısımları doldurabilmek gerekiyordu. Söylemek gerekirdi ki bu görevin zorluğu oldukça yüksekti. Eğer katılımcı kişi daha önce ilaçlar konusuna çok büyük bir vakit ayırıp gerekli araştırmaları yapmadıysa işi başarması imkânsıza yakındı.

 

Fakat Jiang Chen için bu görev sadece tarif üzerinde biraz kafa yorarak doğru cevabı bulmaktan ibaretti.

 

Kendisi her ne kadar bu ilaç tarifini daha önce hiç görmemiş olsa da, ilaç tarifi konusu neredeyse tamamen uygulamalı bir alandı. Bir ilaç tarifinde ustalaşmak demek diğer birçok ilaç tarifi hakkında çok üstün bilgilere ulaşabilmek demekti. Düşük seviyeli ilaç tarifleri kesinlikle sadece teorik bilginin bilinmesi sonucu deneme-yanılma ile tamamlanabilirdi, gerekli olan şey temel prensiplere hâkim olmaktı.

 

Jiang Chen tarife genel bir bakış attıktan sonra tarifin genel hatlarını anlamıştı.

 

Tarifte üç ana malzeme eksikti, ayrıca bu eksik malzemelerde kesin bir cevap bulmak da zordu, malzemelerin muadili olan başka malzemeler de kullanılabilirdi.

 

Jiang Chen tarifi tamamladı ve üzerine bir de birkaç açıklayıcı not ekledi.

 

Jiang Chen’in cevaplarını açıklamasındaki sebep gözetmenlerin kendisi kadar yüksek bir teoriye sahip olmadıklarından dolayı belki de cevabı anlayamayacaklarını düşünmesindendi. Eğer gözetmenlerin kavrama yetenekleri zayıfsa ve Jiang Chen doğru cevap verdiği halde kabul edilmezse o zaman emeklerine yazık olurdu.

 

Bütün görev için toplamda on beş dakika harcadı.

 

Tarifi tekrar kontrol etti ve hata olmadığına emin olduktan sonra sınav odasından çıktı.

 

Gözetmen ise bu esnada kapının önünde dikiliyordu: “Görevin devam ederken dışarıda dolaşamazsın, içeri gir!”

 

Jiang Chen kederli şekilde gülümsedi: “Görevi bitirdikten sonra da mı dışarı çıkamam?”

 

“Ne? Bitirmek mi?” Gözetmen istemsiz şekilde gözlerini kırpıştırdı, içinden düşündü: “Bu nasıl mümkün olur ki? Bu zorluktaki bir görev için dört saatlik zaman tanındı. Daha ne kadar zaman geçti ki? Nasıl tamamlamış olabilir? Sanırım bu katılımcı görevin ne kadar zor olduğunu görünce rastgele cevaplar yazdı ve bilerek yanlış tarif verecek.”

 

Gözetmen olaya şüpheci yaklaşmıştı.

 

Fakat Jiang Chen’in elindeki ilaç tarifine baktığı anda şaşırdı.

 

Tarif tamamlanmıştı, üstelik de her bir adımın açıklaması detaylı şekilde yapılmıştı. Bu tarife sadece bakmak bile bu ilacın bütün teorisini anlamak için yeterliydi.

 

İlaç alanı sınavlarında görev yapan gözetmenler elbette geçmişte ilaç konusunda çalışmış kişilerdi. Bu yüzden Jiang Chen’in verdiği ilaç tarifine bir bakışta cevapların doğru olduğunu anlayabilmişti.

 

“Sen… Bunu gerçekten sen mi tamamladın?” Gözetmen bunu sorduktan hemen sonra aptal bir soru sorduğunun farkına varmıştı, anında bunu sorduğuna pişman oldu. Bir katılımcıya bu tarz sorular sormak bir gözetmenin görevi değildi.

 

“Benim yapabileceğim başka bir şey var mı burada?” Jiang Chen kaşlarını çatarak sormuştu.

 

Gözetmen acele şekilde cevapladı: “Kötü bir niyetle söylemedim, sadece çok şaşırdığım için öyle bir soru sordum. Senin bu sınavı tamamlama hızın gerçekten büyüleyici.”

 

Jiang Chen gözetmenin aslında kötü bir niyette olmadığını gördü ve kafasını salladı.

 

Gözetmen Jiang Chen’e anlamlı bir bakış attı, içindeki meraklı soru cevapsız kalmıştı. Görev belgesine görevin tamamlandığını gösteren bir işaret attı ve Jiang Chen’e teslim etti.

 

“Belgeni al ve ön tarafa giderek katılımcı belgeni al. Bu görev için yirmi puan kazandın, tebrikler.”

 

Gözetmen oldukça zarif bir şekilde gülümseyerek tebrik etmişti.

 

Jiang Chen belgesini alırken kafasını salladı ve ayrıldı.

 

Sınav alanının girişindeki gözetmen ise Jiang Chen’in geldiğini görünce hafifçe gülümsedi ve içinden geçirdi: “Bu kadar çabuk geri mi dönüyor? Görünüşe göre görevde başarısız oldu. Bu gençler hep aceleci ve sabırsız davranıyor ha? Fani dünyadan buraya gelince rehavete düşmüş olmalı, fakat yine de bu iyi bir şey, bu durum bu uygulayıcıya ders olur. İkinci seviyeli bir görevi başarmanın çok da kolay olmadığını anlamış olur.”

 

Elbette gözetmenin böyle düşünmesinin sebebi katılımcıların başarısızlığından keyif aldığından değildi, sadece gençlerin ayaklarını daha sağlam yere basmasını istiyordu.

 

Fakat elbette bu gözetmen dün burada olsaydı ve Tang Hong ile fani uygulayıcının rekabetini görseydi böyle düşünmezdi.

 

“Görevi tamamladım ve katılımcı belgemi almaya geldim.” Jiang Chen gözetmenin düşüncelerini biliyordu fakat umursamadı, yaklaşarak görev belgesini uzattı.

 

“Görevi tamamladın mı?” Gözetmen Jiang Chen’in görevi tamamladığını söylediğini duyunca hemen elindeki belgeye baktı.

 

“Evet, lütfen bakın.” Jiang Chen kafasını sallayarak konuşmuştu. Göksel çeyreğe geldiğinden beri kendisine atılan her türlü şüpheci bakışa alışmıştı artık. Bir başkasını daha kendisine hayran bırakmaktan yorulmazdı elbette.

 

Gözetmenin aklında görev belgesine bakarken onlarca soru oluştu. Görev gerçekten tamamlanmıştı!

 

Görev belgesinin üzerinde bir gözetmenin onay sembolü vardı.

 

Bu sembolü basacak olan mührü kimse üretemezdi.

 

“Fena değil, fena değil... İkinci seviyeli bir görev için yirmi puan, işte bak, puanı kazandığını buraya işledim.” Gözetmen her ne kadar şaşkın olsa da sakinliğini korumuştu.

 

Jiang Chen gülümsedi ve kafasını sallayarak belgeyi aldı.

 

Zaman kıymetliydi, Jiang Chen zaman israfından kaçınmak istiyordu.

 

Göksel çeyrekteki her dakikasını en verimli şekilde değerlendirmeliydi.

 

Diğer müritlere kıyasla Jiang Chen’in pozisyonu oldukça gerideydi, kendisi göksel çeyreğe çok geç gelmişti. Eğer elinden gelenin en iyisini yapmazsa kesinlikle geride kalacaktı.

 

Bir gün daha geçti.

 

Jiang Chen tekrar ilaç sınavlarının yapıldığı alana geldi. Gözetmen yine başka birisiydi, göksel çeyrekte çok fazla gözetmen vardı, her gün farklı birine rastlamak doğaldı.

 

Jiang Chen katılımcı belgesini uzattı: “Üçüncü seviyeli bir göreve başvuruyorum.”

 

“Üçüncü seviye mi?” Gözetmen sabahın erken saatinde göre yerine gelmişti, bu sözleri duyunca uyku sersemliğinin de etkisiyle şaşırmıştı. Jiang Chen’e bakarak sordu: “Emin misin?”

 

Jiang Chen ise kararlı şekilde kafasını salladı: “Eminim.”

 

Gözetmen hala şüphe içindeydi, Jiang Chen’i baştan aşağı süzdükten sonra sordu: “Sen şu meşhur fani uygulayıcısın değil mi? Yeryüzü çeyreğinde yaygara çıkarttığını duydum.”

 

“Bu söylentilerin göksel çeyrekteki sınavlarla bir ilgisi var mı?” Jiang Chen önceki gözetmenlerin de aynı tepkiyi verdiğinin farkındaydı, fakat önceki gözetmenlerde kötü bir niyet sezmemişti.

 

Fakat bu gözetmenin ses tonunda alaycılık vardı, karşısındaki kişiyi baskı altına almak istediği anlaşılıyordu.

 

“Elbette buradaki sınavlarla ilgisi yok, ama senin gibi genç kişilerin böyle kibirli davranması her daim iyi sonuçlanmaz. Sen üçüncü seviyeli görevin içeriği hakkında bilgiye sahip misin?”

 

Jiang Chen kaşlarını çattı, içinden düşünüyordu: “Konuşmanı bitir de gideyim artık!”

 

Boş muhabbetlerle vakit kaybetmek istemiyordu.

 

Jiang Chen irrite olmuş bir ses tonuyla konuştu: “Eğer benim üçüncü seviyeli görev istememde bir sakınca barsa kurallara göre işlem yapın, eğer sakıncası yok ise lütfen devam edelim. Benim vaktim değerli ve sözlü tartışmalara ayıracak vaktim yok.”

 

Gözetmen gözlerini kırpıştırdı: “Bu eleman ne kadar da kibirli böyle! Ben bir gözetmenim, topluluğun dâhi müritleri bile benim karşımda boyunlarını eğerek duruyorlar, benim karşımda nasıl olur da agresif davranır?”

 

Fakat yine de kurallar vardı, gözetmen kafasına göre davranamayacağının farkındaydı. Geçmişte yaşanan Usta Shuiyue örneğini hatırladı.

 

Gözetmen Mor Güneş Topluluğuna bağlı birisiydi ve Jiang Chen’i sinirlendirmek için böyle konuşuyordu.

 

Fakat bu sözlü tartışmadan oluşan zararı gözetmen üstlenmişti, bu esnada diğer katılımcıların da ortama yaklaştığını görünce halka açık alanda protesto hedefi olmamak için sustu.